به گزارش رسانه بهمن، قدمت کشت آویشن به دوران مصر برمی گردد و بومی نواحی مدیترانه و مناطق خاصی از آفریقا است. آویشن فواید بسیاری برای سلامتی و زیبایی دارد؛ زیرا حاوی مواد مغذی ضروری مانند ویتامین ها، مواد معدنی، آنتی اکسیدان ها، فیتونوترینت‌ها و فیبر‌های غذایی است. با این حال، مصرف بیش از حد آویشن عوارض جانبی دارد.
برخی از مضرات آویشن به شرح زیر است:
آویشن به دلیل وجود ترکیبات ضد میکروبی مانند تیمول و کارواکرول از ما برابر بیماری‌های ایجادکننده میکروب‌ها و عفونت‌های میکروبی محافظت می‌کند. با این حال، در برخی افراد، این ترکیبات می‌توانند غشای مخاطی را تحریک کرده و باعث واکنش‌های آلرژیک شوند. اگر به این ترکیبات حساسیت دارید، از آویشن اجتناب کنید.
در برخی از افراد، آویشن ممکن است باعث واکنش‌های آلرژیک مانند تحریک پوست، خارش، قرمزی پوست، حالت تهوع، استفراغ و اسهال شود. اگر به آویشن حساسیت دارید از آن اجتناب کنید. اگر به ریحان، نعناع گربه ای، کرفس، رزماری و پونه کوهی حساسیت دارید، به احتمال زیاد به آویشن نیز حساسیت خواهید داشت. تیمول و کارواکرول موجود در آویشن باعث تحریک غشای مخاطی در برخی افراد و ایجاد واکنش‌های آلرژیک می‌شوند.
افراد مبتلا به اختلالات تیروئید باید از آویشن اجتناب کنند؛ زیرا ممکن است مشکلات تیروئید را تشدید کند.
آویشن حاوی ترکیبات ضروری مانند ویتامین ها، مواد معدنی، آنتی اکسیدان ها، فیتونوترینت‌ها و فیبر‌های غذایی است. این ترکیبات نقش مهمی در حفظ یک بارداری سالم دارند. با این حال، آویشن به دلیل خواص طبیعی قاعدگی که دارد، خطر سقط جنین را افزایش می‌دهد. برای اطمینان از ایمنی در دوران بارداری، قبل از افزودن آویشن به رژیم غذایی خود در این مرحله حیاتی، با پزشک خود مشورت کنید.
آویشن دارای مشخصات مغذی غنی است و فواید بسیاری برای سلامتی دارد. با این حال، آویشن برای افراد مبتلا به اختلالات تیروئید مناسب نیست. آویشن ممکن است با دارو‌های تیروئید تداخل داشته باشد و افراد مبتلا به اختلالات تیروئید باید از مصرف انواع آویشن اجتناب کنند. دو هفته قبل از عمل، مصرف آویشن را متوقف کنید؛ زیرا حاوی تیمول است (ترکیبی که ۵-فلوراوراسیل را جذب می‌کند) عنصری که در شیمی درمانی استفاده می‌شود.
آویشن با شاخص گلیسمی پایین و فیبر غذایی، سرعت ترشح قند در جریان خون را کاهش می‌دهد و از افزایش ناگهانی سطح قند خون جلوگیری می‌کند. آویشن به مدیریت دیابت کمک می‌کند؛ اما اگر داروی دیابت مصرف می‌کنید، قبل از مصرف آویشن با پزشک خود مشورت کنید. امکان تداخل آویشن با دارو‌های دیابت وجود دارد. مصرف بیش از حد آویشن، قند خون را به زیر محدوده سالم کاهش می‌دهد و علائمی مانند گرسنگی بیش از حد، تعریق بیش از حد، خستگی، تهوع، استفراغ، تپش قلب و خواب آلودگی را ایجاد می‌کند.
خواص ملین فیبر‌های غذایی موجود در آویشن باعث بهبود حرکت روده و رفع یبوست می‌شود. سایر مشکلات گوارشی مانند درد شکم، گاز و نفخ را تسکین می‌دهد. با این حال، فیبر غذایی بیش از حد سبب سوء تغذیه شده و می‌تواند مشکلاتی مانند سوء هاضمه، گاز روده، انسداد روده و اسهال به بار آورد.
ویتامین C و E، فیتونوترینت ها و پلی فنول‌ها سایر ترکیبات آنتی اکسیدانی آویشن هستند. این ترکیبات از سلول‌ها برابر آسیب رادیکال‌های آزاد محافظت می‌کنند. خطر ابتلا به سرطان‌های مختلف مانند سرطان روده بزرگ، شکم، پانکراس و سینه را کاهش می‌دهد. آنتی اکسیدان‌ها فواید دیگری مانند تقویت ایمنی، ترویج سم زدایی، جلوگیری از پیری زودرس، بهبود سلامت قلب و عروق دارند. در حفظ سلامت اندام‌های حیاتی مانند کبد و کلیه نیز نقش دارند. با این وجود، بسیاری از آنتی اکسیدان‌ها مضر هستند؛ زیرا مقادیر زیاد آنتی اکسیدان با سلول‌های سالم تعامل و به آن‌ها آسیب می‌رساند. تحقیق مجله انستیتوت سرطان می‌گوید سیگاری‌هایی که مکمل‌های بتاکاروتن مصرف می‌کنند، بیشتر در معرض ابتلا به سرطان ریه هستند. طبق یک مطالعه روی مکمل‌های غذایی، مصرف بیش از حد ویتامین E خطر سکته مغزی هموراژیک و سرطان پروستات را افزایش می دهد.
پتاسیم موجود در آویشن (۶۰۹ میلی گرم در هر ۱۰۰ گرم) یک گشاد کننده طبیعی عروق است که رگ‌های خونی را شل می‌کند، گردش خون را بهبود می‌بخشد و فشار خون را تسکین می‌دهد. فشار خون بالا یک قاتل خاموش است که میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد. عامل اصلی مشکلات قلبی - عروقی و سایر مشکلات سلامتی است. با وجود این مزیت، آویشن را در حد اعتدال مصرف کنید؛ زیرا پتاسیم بیش از حد ممکن است فشار خون را به زیر محدوده سالم کاهش و باعث خستگی، سبکی سر، تاری دید و افسردگی شود. اگر از دارو‌های فشار خون استفاده می‌کنید؛ پس از مشورت با پزشک آویشن بخورید تا از عدم تحمل غذا و دارو اطمینان حاصل کنید.
انتهای پیام/
