شرکتهای دانش بنیان در واقع شرکتهایی هستند که فعالیت خود را در اجرایی کردن و تولید یک یا چند اختراع متمرکز میکنند. این شرکتها به منظور افزایش علم و ثروت و به کارگیری و تجاری سازی اختراعات تشکیل میشوند. به همین دلیل یکی از الزامات برای ثبت شرکت دانش بنیان داشتن اختراع است که در راستای تجاری سازی آن اختراع فعالیت کنند.
کاظم صالحی جوان ۳۴ ساله، زاده دشتستان و ساکن در کنگان است که با مدرک کارشناسی برنامه نویسی کامپیوتر، بعنوان مدیرعامل شرکت دانش بنیان «درینه سیاه آریا» به همراه تیم ۶ نفره خود در بندر کنگان ساکن هستند. این گفتگوی خواندنی را دنبال کنید.
اولین اختراع
در حالی که دهه ۸۰ تکنولوژی تصفیه شیرآبه زبالهها فقط در اختیار شرکتهای خارجی بود، اولین بار در سال ۸۸ ایده تکنولوژی تبدیل شیرآبه زباله به آب کشاورزی با سرگروهی دکتر سید رامین حبیبی بعنوان اختراع ثبت شد. همان سال، شهرداری تهران مناقصه پروژه تبدیل شیرآبه زبالهها به آب کشاورزی را با حضور شرکتهای خارجی و شرکت ما برگزار کرد؛ در حالی که برخی از شرکتها برای تصفیه شیرآبهها تا ۲۳ میلیون دلار قیمت گذاری کردند، شرکت ما با ۶ میلیون دلار برنده مناقصه شد و کار خود را آغاز کردیم.
تبدیل شیرآبه زباله به آب کشاورزی
در حالی که روزانه حدود یک هزار و ۴۰۰ متر مکعب شیرآبه از زبالهها در منطقه کهریزک تهران تولید میشد و به دریاچهای تبدیل شده بود، ما با تکنولوژی تولید شده توانستیم با گند زدایی و تبدیل شیرآبه زبالهها به آب کشاورزی، دریاچه آب زباله را خشک کرده و اولین برگ موفقیت را از شهرداری تهران دریافت کنیم.
اولین جرقه برای کار بزرگ
در حالی که در پروژه کهریزک به دنبال راهی بودیم که از تولید شیرآبه زباله جلوگیری کنیم تا دفع صورت نگیرد و هزینهها کاهش پیدا کند، در حین کاوش و آزمایشها متوجه شدیم که وجه مشترکی بین مواد زباله به نام هیدرو کربن وجود دارد که برای تولید سوخت استفاده میشود.
اولین سنگ اندازی
سال ۹۲ طرح را به معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری ارائه دادیم و این معاونت با تأیید اختراع و نوآوری طرح، مجوز ثبت شرکت دانش بنیان را صادر کرد. معاونت فناوری، گروه ما را به وزارت نفت ارجاع داد و از آنجا به منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس معرفی شدیم. اما این تازه اول ماجرای سنگ اندازیها بود و یک سال در بروکراسیهای اداری منطقه ویژه گرفتار شدیم و به هیچ وجه اجازه تحویل زمین جهت آغاز پروژه به گروه ما داده نشد.
سفر به کیش و درخواست عجیب از گروه
از سوی یکی از شرکتهای واقع در کیش در سال ۹۳، درخواست سرمایه گذاری در منطقه آزاد تجاری داده شد و این درخواست بهانهای شد برای ادامه فعالیت به کیش برویم اما غافل از زمین منطقه ویژه پارس عسلویه نبودیم و مداوم پیگیر موضوع بودیم.
راکتور دستگاههای ما همزمان قادر به تبدیل زباله به گازوئیل و بنزین بود اما با توجه به اینکه عدهای گفتند با رسانهای شدن موضوع، تخریبها و سنگ اندازیها از سوی انحصار طلبان آغاز میشود، به ما توصیه شد در آغاز راه به صورت آزمایشی فقط خط تولید گازوئیل را راه اندازی کنیم تا موضوع به قرارداد اولیه برسد.
آغاز شکوفایی با تولید گازوئیل از زباله
در آن زمان به هر سختی که بود، خط تولید گازوئیل را راه اندازی کردیم و به ازای هر یک تن زباله، ۴۰۰ لیتر گازوئیل تولید شد. موادی هم که قابلیت تبدیل به سوخت را نداشتند، تبدیل به دوده صنعتی میکردیم که دیگر دفع زباله نداشته باشیم.
دست به دامن معاون علمی و فناوری رئیس جمهور شدیم
بالاخره در سال ۹۴ توانستیم موافقت اولیه منطقه ویژه انرژی پارس در عسلویه بگیریم اما دریغ از زمین! خواسته ما برای راه اندازی خط تولید بنزین و گازوئیل حداقل ۱۰ هکتار زمین بود اما بعد از سه سال از موافقت، فقط چهار هکتار را در اختیار ما قرار دادند و ۶ هکتار دیگر را منوط به صدور مجوز زیست محیطی کردند اما HSE وزارت نفت با عدم شرکت در جلسه بررسی طرح را معطل میکرد.
در نهایت معاون علمی و فناوری رئیس جمهور دستور مستقیم برای تسریع در رفع موانع مجوز را صادر کرد و پس از رفع موانع زیست محیطی، مجوز ۶ هکتار باقیمانده صادر شد اما سازمان منطقه ویژه طبق تعهدات نسبت به الحاق ۶ هکتار زمین جهت تکمیل پروژه تاکنون امتناع کرده است.
36 دعوت نامه از کشورهای دنیا برای اختراع
از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۱ از ۳۶ کشور جهان از جمله آمریکا، اسپانیا، ایتالیا، هلند، ژاپن و ... دعوت نامه همکاری داشتیم که بخاطر کشورمان ایران و لذت افتخارآفرینی برای ملت خودمان، همه دعوت نامهها را بدون پاسخ گذاشتیم. برای سال جدید میلادی ۲۰۲۲ هم آخرین دعوت نامهها از دانشگاه بارسلون اسپانیا و دانشگاه کمبریج انگلستان بوده است.
طرح اولویت دار کشور که اولویت ندارد!
در حالی که طرح دانش بنیان تولید گازوئیل و بنزین از زباله جزو ۸۲ طرح اولویت دار کشور در سال ۹۹ بوده و همچنین در ستاد اقتصاد مقاومتی استان بوشهر هم واگذاری زمین به این شرکت تاکید شده و استاندار وقت بوشهر هم خرداد امسال در نامه ای خواستار واگذاری زمین شده اما سازمان منطقه ویژه انرژی پارس تاکنون تمکین نکرده است.
مهمترین خواسته
مدیرعامل شرکت دانش بنیان «درینه سیاه آریا» میگوید: مهمترین خواسته ما از مسؤولانی که این گفتگو را خواندهاند این است که پس از هفت سال پیگیری، سازمان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس عسلویه، باقیمانده زمین درخواستی که ۶ هکتار بوده را به گروه ما اختصاص بدهد تا بتوانیم این تکنولوژی را تجاری سازی کنیم و همزمان از زباله، بنزین و گازوئیل تولید کنیم.
انتهای پیام/