به گزارش رسانه تحلیلی تصویری بهمن، «روزنامه کیهان» در اخبار ویژه خود نوشت:
روزنامه سعودی الریاض در تحلیلی با همین مضمون نوشت: با وجود اینکه آمریکا به ایران هشدار داده مبنی بر اینکه زمان در برابر آن برای بازگشت به توافق پایان مییابد و در صورت شکست مذاکرات، فشار اقتصادی و دیپلماتیک علیه تهران تشدید خواهد شد، اما واقعیت این است که تهران همچنان بازی خود را میکند و اعتنایی به خط و نشانها و ضربالاجلهای آمریکا ندارد. به ویژه که اطمینان یافته هیچ گزینه نظامی علیه آن وجود ندارد، در حالی که گزینه نظامی تنها راه برای توقف مسابقه ایران به سمت تبدیل شدن به یک قدرت هستهای است.
تهران اولویتهایی برای خود دارد، اینکه اولا، دولت بایدن وادار به لغو تحریمها شود، در حالی که واشنگتن بر وادار کردن تهران به توقف غنیسازی اورانیوم تمرکز دارد، هر یک از آنها میخواهد که ابتدا طرف دیگر اقدام کند، اما تهران زمان زیادی در اختیار دارد، و طی تنها چند ماه قادر خواهد بود تا خود را یک قدرت هستهای اعلام کند که این مسئله تا حد زیادی گزینههای واشنگتن را محدود میکند و قدرت تهران برای چانهزنی در مذاکرات را افزایش خواهد داد.
به علت اینکه واشنگتن گزینههای واقعی برای ملزم کردن تهران در اختیار ندارد، در صورت شکست مذاکرات ممکن است ایالات متحده به طور مستقیم با ایران تماس برقرار نکند، ایرانی که شیوه سرسختانهتری در پیش میگیرد که سبب طولانی شدن مذاکرات وین میشود، علاوهبر آنکه این کشور با هرگونه مذاکرات درباره برنامه موشکهای بالستیک و سیاستهای منطقهای خود و در راس آن حمایت از گروههای نیابتی خود در خاورمیانه مخالف است.
شکی نیست که دولت بایدن وارد بازی جدیدی که خوب بلد نیست، شده است. آمریکا وارد بازی ایران شده، در حالی که ابتکار عملی ندارد و چیزی را بیان میکند که عملا نقیضش را انجام داده است. در حالی که نظام ایران به خوبی در این نوع سیاستها تبحر دارد، سیاستی که آن را در جایگاه مناسب یک حریف سرسخت و قدرتمند در سطح بینالمللی قرار میدهد.
بنابراین، در صورتی که دولت رئیسجمهور بایدن با این سیاستهایی که نمیشناسد و به آن عادت نکرده، تعامل کند و در دادن ضمانتهای امنیتی به همپیمانان در خاورمیانه سهلانگاری کند، در این صورت، اعتبارش همچنین در اقیانوس آرام متزلزل میشود. تنها راه در برابر دولت بایدن این است که جرات کند و به صراحت از گزینههای واقعی از جمله اقدام نظامی سخن بگوید و در عین حال امنیت همپیمانان و منافع آنها را نیز در نظر بگیرد. به ویژه آمریکا مجبور نیست در برابر نظام ایران کرنش کند و اگر چنین کاری انجام دهد، در آن صورت ممکن است زمان عذرخواهی از همپیمانان را از دست بدهد.