رسانه تحلیلی تصویری بهمن، گروه امنیت ملی و سیاست خارجی - رضا باقری:ماجرای اوکراین به درازا کشیده و ابعاد جدیدی به خود گرفته است. هر چه مدت این درگیری بیشتر میشود مسائل جدیدتری هم ایجاد میشود. هم اکنون همکاری و شدت اتحاد چین با روسیه و یا اعلامیه طرفین برای جذب داوطلبان و مزدوران خارجی برای جنگ من جمله مسائل جدیدی است که پرسشهایی برای آینده جهان ایجاد میکند. البته ایران هم مستثنی از این میدان نیست. اسرائیل تحرکاتی در روسیه و اوکراین دارد که نمیتواند بی ارتباط با ایران باشد. در این رابطه با دکتر روحالله مدبر، کارشناس مسائل بین الملل گفتوگو کردهایم.
بهمن: در گفتگوی قبلی الگوی پیشنهادی و تجویزی برای مواجه جمهوری اسلامی با مسئله ای که در شرق اروپا جریان دارد را مبتنی بر مفهوم ائتلاف سازی توضیح دادید و این را فرصت مناسبی دانستید که ائتلاف سازی با شرق صورت گیرد. درست است که مدت زیادی نگذشته ولی اتفاقات زیادی افتاده و شرایط بسیاری عوض شده است. من جمله در قضیه برجام. جمهوری اسلامی پیرامون مسئله اوکراین موضع گیری کرد و به نظر این موضع گیری به سمت روسیه متمایل بود؛ لااقل موضع امریکا را نکوهش کرد. اگر این موضع شدیدتر و جانب دارانه تر بود، آن طور که فدراسیون روسیه می پسندید، اتفاق کنونی، یعنی شرط روسیه مبنی بر اخذ تضمین از آمریکا ، در برجام رخ می داد؟
مدبر: ابتدا اقدام سپاه پاسداران را در مورد حمله قرار دادن پایگاه جاسوسی رژیم صهیونیستی در اربیل عراق را تبریک می گویم که اقدامی ارزشمند بر اساس اقدام پیشدستانه مطابق با تمام کنوانسیون های حقوق بین الملل بود و خیلی خوب است که این اقتدار به نمایش گذاشتیم که همگان بدانند در محدوده جغرافیایی مرزهای ما، بلکه در سایر مرزهای جغرافیایی کسی نمی تواند علیه جمهوری اسلامی ایران توطئه کند. این اقدام واقعاً ارزشمندی بود.
اینکه در ذهن افراد بوجود آمده که آن چه در حوزه توقف مذاکرات وین رخ داده، بخش عمده ای تقصیر فدراسیون روسیه است درست نیست. هم سخنگوی وزارت امور خارجه تنویر افکار عمومی کرد و هم دوستانی که در تیم مذاکره کننده بودند بیان کردند که بخش عمدهای از موانع به خواسته های جدید ایالات متحده امریکا بازمی گردد. ولیکن این نکته که مواضع خود را در خصوص اوکراین گره به بحث مذاکرات بزنیم جایگاهی نمی تواند داشته باشد.
مسئله مذاکرات هسته ای یک موضوع دیگر است؛ از مدت ها قبل روس ها نقش مثبت و موثری در به ثمر رسیدن این مذاکرات داشتند؛ نباید این را فراموش کنیم از زمانی که امریکا از برجام خارج شد و بعد پیگیر مکانیسم ماشه بود کشوری که از ما حمایت جدی کردند و اجازه ندادند این اتفاق رخ دهد رفقای روس ما بودند. در طول دولت جدید هم روسها نقش موثری در به ثمر نشستن این مذاکرات داشتند و یک میانجیگری جدی را انجام دادند.
نکته بعدی که حائز اهمیت است، این است که نباید فراموش کنیم به طور مرتب وزارت خارجه روسیه در این مدت اعلام کرده که امریکاییها باید به ایران ضمانت دهند؛ باید خسارت به ایران بپردازند. این اتفاقات رخ داده است.
ولیکن چه موضع ما در حوزه اوکراین فراتر از شرایط فعلی بود و چه نبود، به آن صورت در شرایط روند فعلی مذاکرات موثر نبود چون سطح موارد خود را با روسیه در حوزه مذاکرات، دخیل در اوکراین نکردیم و نمی کنیم؛ این موضوع وجود ندارد ولی عده ای می خواهند این را دامن بزنند یعنی روزانه دهها توئیت و یادداشت می بینم که افرادی که تاکنون شرق و غرب اوکراین را در نقشه ندیده بودند، همه متخصص این حوزه شدند و می خواهند مسائل را به هم گره بزنند و در نهایت می خواهند روابط ما را با روسیه دچار اخلال کنند. نهایتا به آن جمله برسند که همیشه بیان می کنند. جمله که وزیر امور خارجه سابق نیز بیان کرد که در فایل صوتی منتشر شد؛ که عذرخواهی جدی هم تاکنون نکرده؛ منتظر هستیم نکاتی که درباره سردار سلیمانی بیان کرد و نکاتی نادرستی که درباره سپاه قدس بیان کرد و نکاتی که در حوزه روابط ما بیان کرد را عذرخواهی کند؛ مطلبی که نوشت عذرخواهی نبود. این فرد از همان زمان همیشه به این گره میزد که تخریب کننده برجام روس ها هستند.
از این فایل 7 ساعته آنقدر مطلب خارج می شود که رفقا او در سایت انتخاب هفته گذشته قسمت دیگری از آن درآوردند که توهین آمیز به سیاست خارجه ما بود. آن جریان در نهایت می خواهند بگویند روس ها غیرقابل اعتماد هستند، روس ها متحد نیستند؛ روس ها برهم زننده برجام هستند؛ در حالیکه واقعاً این چنین نیست. مسئله ما در حوزه اتفاق اخیری که در برجام افتاد بخشی عمده ای به نوع جدید زیاده خواهی امریکا برمی گردد و مناسبات با روسیه در اوکراین در جای دیگر می تواند به ما کمکی کند و گره زدن این به برجام را مولفهای نمی بینم همانطور که سفر طرف اسرائیلی و ملاقات آن با پوتین به عملیات علیه ایران اصلاً نمی توان ربط داد و می توان این را یک اتفاق دانست چون سطح مناسبات با روسیه در جای دیگری تنظیم می شود. الان شرایط متفاوت است و ما را قربانی چیز دیگری نمی کنند.
بهمن: تعلق هویتی عده ای به غرب، چه در عرصه تحلیلگران ما و چه در عرصه سیاستمداران ما، غیرقابل انکار است. منتهی این تعارض منافع ایران و روسیه در شرایط کنونی در رابطه با حل قضیه برجام را انکار می کنید؟
مدبر: منتظریم که وزارت خارجه روسیه بسته مواضع خود را بیان کند. وزارت خارجه ما نیز اعلام کرد که بسته روس ها را نمی دانیم چیست. نکته همین است. در دو مرحله طرف روسی اعلام کرده آن چه از امریکا می خواهیم به منافع جمهوری اسلامی ایران خسارتی وارد نمی کند و جمهوری اسلامی ایران هم شفاف و صریح بیان کرده به هیچ طرفی اجازه نمی دهیم که بخاطر منافع خود منافع ما را به خطر بیاندازد. البته آن کسانی که باید مفاد این بسته را بدانند، می دانند و این را طرف روسی بیان کرده است. برای اینکه افکار عمومی مطلعتر شود باید رسماً وزارت خارجه روسیه اعلام کند ضمانت ها چیست، بر چه مبنایی است؛ ولیکن تلویحاً از دو کانال رسمی روس ها اعلام کردند آن چه می خواهیم مغایر با منافع جمهوری اسلامی نیست و در تضاد با امریکاست. در حوزه روابط بین الملل واقع گرایی بر اطلاعات دقیق و درست است. اینکه به صورت شنیده ها از اینور و آنور تحلیل کنیم و مطلب را بیان کنیم به این سمت می رود که یا جانبداری کنیم یا تخریب کنیم. همانند اتفاقی که الان می افتد که البته جنبه تخریبی آن بالاست. اینکه مطرح میشود روسها گروگانگیری می کنند را قبول ندارم. جمهوری اسلامی ایران کشوری نیست که به هیچ قدرتی اجازه دهد منافع او را گروگان بگیرد. لذا فکر می کنم صبر کوتاهی لازم است تا موضوع رسمیتر، عیانتر، شفافتر مطرح شود.
بهمن: سوالاتی که در نسبت با جمهوری اسلامی بود همینجا تمام می کنیم و قدری به روشن شدن میدان شرق اوکراین بپردازیم. آینده این میدان مبهم است، طرف پیروز و شکست نامعلوم است. منتهی مبتنی بر شواهد موجود با گزاره شکست موفق برای صورت بندی وضعیت روسیه یا دستاورد شخص پوتین موافق هستید یا خیر؟ اساسااین میدان را چطور صورت بندی می کنید؟
مدبر: من مطلب شما را دیدم [این مطلب]و قابل تامل بود. بخشی را می توان استناد کرد. موضوع دیگر را باید بیان کنم که امروز آن چه که در اوکراین رخ می دهد یک چیز ظاهری است؛ زلنسکی در زیرزمینی مخفی شده و ویدئوهایی می فرستد؛ سازمان پیمان آتلانتیک امریکا هم هست که در ظاهر می گوید من وارد عمل نمی شوم و در باطن تجهیزاتی که میتواند را تا جای ممکن تزریق می کند. نیروهای مسلحی که با لباس و عناوین گروه های داوطلب به منطقه تزریق می شود. پشیبانی مالی، لجستیکی و غیره را انجام می شود. اینکه بگوئیم روسیه به تنهایی در مقابل زلنسکی، بازیگر کمدیای که در زیرزمین مخفی شده می جنگد، اینطور نیست.
الان فدراسیون روسیه در مقابل کل ناتو ایستاده است. ناتویی که جرات ندارد در عمل ارتش خود را بفرستد، هواپیماها را بفرستد ولی با سیاست دورویی و منافقانه ای که دارد هم پشتیبانی شدید مالی می کند، هم پشتیبانی لوجستیکی؛ هم تجهیزات می فرستد و هم نیرو. در آن طرف هم در حوزه اقتصادی چه در بحث بلوکه کردن سرمایه روسها و چه در بحث تحریم و از همه مهمتر در بحث تبلیغاتی، جنگ وارد جنگ همه جانبه شده است. برای نخستین بار در فضای مجازی اجازه می دهند افراد در ایستاگرام و توئیتر علیه روسها تبلیغ کشتار کنند؛ چه علیه آقای پوتین دعوت به کشتن و ترور کنند و چه در مقابل ارتش روسیه! همه رسانه های غربی نیز شب و روز تبلیغ می کنند پس یک فضای کم نظیری در تاریخ را شاهدیم.
بعد دیگری از این مسئله هم موضوع چین است. اوایل کاخ سفید هم معتقد بود با توجه به اینکه چین برنامه بلندمدتی در حوزه اقتصادی دارد در بحث با روسیه از سیاست محافظه کاران استفاده می کند. اما هر چه مسئله طولانیتر شده حوزه حمایتی چین از روسیه خیلی جدی تر و عملیاتیتر می شود. در جنگ رسانه ای هم رسانههای چینی به کمک رسانههای روسی آمدند؛ این نشان دهنده عمق ائتلافی است که آن زمان گفتم. ائتلاف به این معناست که پشت دوست خود را در دعوا خالی نکنید.
مثلاً پاکستان هم روابط خود را خوب تنظیم کرده و حمایت های ویژهای از روسیه می کند. هند هم قدری از مرحله محافظه کاری بالاتر آمده است.
نکته بعدی که در ترسیم این معادله تغییراتی بوجود می آورد این است که زلنسکی آتشی در حوزه این روشن کرد مبنی بر اینکه می خواهم نیروی خارجی برای درگیری بگیرم. وزارت خارجه هم فراخوانی اعلام کرد مبنی بر اینکه هر کسی از هر جای دنیا می خواهد به ارتش اوکراین کمک کند و به این کشور ملحق شود راه باز است و این ظرفیت را فراهم می کنیم. این عمل متقابل روس ها را یجاد کرد. روس ها یک سیاستی دارند که همیشه در مقابل امریکا از عمل و عکس العمل استفاده می کنند. امریکا تحریم می کرد و روس ها نیز سیاست ضدتحریم را اعمال می کردند. دیپلمات اخراج می کردند روس ها هم دیپلمات اخراج می کردند. الان هم در فدراسیون روسیه، دو روز پیش بود که آقای پوتین دستور داد هر کسی هر جای دنیا می خواهد به ارتش ما به صورت رایگان بپیوندد، میتواند.
ببینید این دیگر مزدور نیستند. کسانی که برای اوکراین می جنگند پول می گیرند، اوکراین پول و تابعیت می دهد اما روسیه اینطور نیست بلکه رایگان و داوطلبانه است. اسیری که خارجی و مزدور باشد و دستگیر شود حقوق جنگ برای او صدق نمی کند و کسی که داوطلب آمده باشد قدری شرایط حقوقی متفاوتی دارد. این باب را روسیه باز کرد و گفتند 16 هزار نفر ثبت نام اولیه کرده اند. نکته این است که یارگیری از آفریقا و خاورمیانه است.
دامنه این بازی زیاد می شود. اوکراین جایی شود که یک گروه ارتش های 20 کشور داوطلب باشند و روسیه هم 20 کشور داوطلب باشند، ببینید معادله چقدر طولانی می شود! چقدر پیچیده می شود. این پیچیدگی را امریکایی ها ایجاد کردند با مستشاری اشتباهی که به اوکراین دادند. یکسری عقلا در اروپا هستند که البته ظاهری هستند، تلاش می کنند مسئله را حل کنند؛ نمونه آن فرانسه است. شرایط را بیشتر درک کرده چون موقعیت فرانسه از همه ضعیف تر می تواند باشد؛ فرانسه از همه بیشتر می تواند مشکل داشته باشد؛ در جنگ جهانی دوم هم بیشترین خسارت را دید و اتفاقاً اروپایی ها بیشترین دین را به روس ها دارند.
پس اگر بخواهیم بگوییم روس ها در باتلاقی گیر کردند و نمی توانند از آن دربیایند قدری ژورنالیستی باشد چون روسیه حساب شده وارد این موضوع شد. من به این موضوع باور دارم که روسیه کاملاً حساب شده این کار را انجام داد. اگر ورود پیدا نمی کرد همین دو هفته پیش شرایط سخت تری برای او ایجاد می درست است که خسارت دیده می شود و تحریم در جامعه اثرگذار است ولی اینها سیاست های ضدتحریمی دارند؛ از همین هفته پیش خیلی از روس ها نوشابه های امریکایی را خودشان تحریم کردند و نوشابه های جدید روسی تولید می کنند. جای کی اف سی و مک دونالد رستوران های روسی درست کردند. آمادگی در جامعه روسیه وجود دارد. اعتراضاتی می شود و گروه هایی هستند و روسیه سال هاست تحت فضای سخت تبلیغاتی قرار دارد اما ابعاد این مسئله نشان دهنده این است که فضا خیلی فراتر از آن چیزی است که دیده می شود و تحلیل می شود.
بهمن: صحبت از معادله طولانی کردید که در دو سر ماجرا کش می یابد. یکی از توابع و دامنه های این معادله طولانی اسرائیل شده است. این که اسرائیل چقدر می تواند در ماجرای اوکراین تاثیر بگذارد را در خلال صحبت های خود توضیح دادید منتهی اثر مستقیم معامله یا عدم معامله اسرائیل با روسیه یا اوکراین، روی ایران و ماجرای ایران و میدانی که در آن درگیر است واضح است. آن چه که مشخص است رژیمهایی مثل ترکیه و اسرائیل سردرگمی اولیه داشتند یعنی برای آنها سخت بود یک گزینه را انتخاب کنند هم در خط مقدم ماجرا بودند و هم منافع دوطرفه ای داشتند که نمی توانستند یکی را نادیده بگیرند. الان اینها را بین میدان مغانطیسی از منافع می دانیم که باعث شده دَوران و جنبش داشته باشند. برای موضوع خاص اسرائیل نهایتاً کدام مولفه هاست که سنگینی می کند و سیاست آن را شکل می دهد؟ چه اتفاقی برای اسرائیل و سیاست های آن در مواجه با اوکراین خواهد افتاد و چطور منافع ما را متاثر می کند؟
مدبر: اسرائیل از هر مسئله و فرصتی برای اینکه یک خلل و روزنه ایجاد کند که رخداد به ضرر جمهوری اسلامی باشد قطعاً استفاده می کند اما در بحث اوکراین مسئله پیچیده است. دلیل اول این است که اسرائیل با دولت زلنسکی یا دولت های بعد از یانوکوویچ روابط خیلی ساختاری و مستحکم تنظیم کرده است. حتی در حوزه مستشاری ارتش اوکراین حوزه نفوذ داشت، در حوزه قرار دادن پایگاه های جاسوسی و موارد تحقیقاتی مختلف همانند آزمایشگاه های بیولوژیک نفوذ. بهم ریختن اوکراین و این درگیری ها به نفع اسرائیل نبود لذا به روش های مختلفی طرف اسرائیلی با روس ها گفتگو کرد و خواست نقش میانجی گری انجام دهد حتی تهدید کرد؛ قبل از شروع عملیات نظامی روسیه طرف اسرائیلی روس ها را تهدید کرد که این بی سابقه بود؛ اسرائیل تهدید کرد که از اوکراین دفاع می کنیم و از آنها نمی گذریم و چنین ادبیاتی بکار برد چون حوزه مهمی در اوکراین دارد که بهم ریختن و بی ثبات شدن آن برای او به شدت خطرناک بود و این تاثیر را گذاشت.
لذا امروز هم در شرایط فعلی اسرائیل می خواهد نقش میانجیگر را در بجران اوکراین بازی کند. برای همین پیغام دهنده کرملین به زلنسکی می شود که شروط پوتین را بپذیرید تا این مسئله ختم شود تا آن حوزه نفوذی که در اوکراین دارد را حفظ کند تا بعداً از روس ها هم امتیازی بگیرد . بخشی از این بسته امتیاز خواهی که رژیم صهیونیستی می خواهد میتواند ما باشیم. البته اینکه مورد پذیرش کرملین قرار بگیرد جای بحث دارد.
بهمن: بیشتر از اقدام شاید اسرائیل تضمین هایی در رابطه با مسائلی همچون جولان و حضور ایران در سوریه می خواهد که باید حواس سیاست گذاران ایران جمع باشد.
مدبر: بالاخره باید اینها را بیشتر بررسی کرد ولی نکته من چیز دیگری است. نکته من این است که ما باید اصلاحی در رفتار رسانه ای خود داشته باشیم. روزی 30-20 روزنامه ما بدترین فحش ها را به روسیه می نویسند و بدترین کاریکاتورها را می کشند. این قدری مناسب نیست. بالاخره جمهوری اسلامی با جنگ مخالف است و قطعاً این چنین است اما سرمنشا بحران اوکراین امریکاست، گسترش ناتو به شرق است. روزنامه های ما کاسه داغ تر از آش در دفاع از زلنسکی شدند. یک شخصیتی که بازیگر فیلم های مستهجن بوده، شخصیتی که مروج همجنسگرایی است، یک ضخیتی که روابط نزدیکی با رژیم صهیونیستی دارد و در ایران از این فرد قهرمان می سازند و در مقابل هر روز کاریکاتور پوتین را می کشند و تیترهای توهین آمیز می نویسند و این خیلی خوب نیست. این اقدام با بی طرفی هم مناسب نیست. نهایتاً بخواهید بگویید جنگ در اوکراین بد است چرا کاریکاتور توهین آمیز این سبکی کشیده می شود، تیتیر بزنید که جنگ بد است. ولی اینکه زلنسکی را قهرمان جلوه دهند، اآنقدری که در برخی از مطبوعات ما از زلنسکی قهرمان می سازند در رسانه های اروپایی این را ندیدم. زلنسکی از زیرزمین بیرون نیامده است. در کجا لباس رزم پوشید و وسط میدان رفت که فلان روزنامه ما تیتر اول زده بود و عکس او در وسط سنگر بود؟ بعد در مقابل کاریکاتور زننده را از پوتین کشیدند. کجا اوکراین در طول مناسبات ما از ما حمایت لفظی، زبانی کرده است؟ می گویند برای کسی بمیر که برای شما تب کند! من نمیدانم شوری که در رسانه های ما در دفاع از اوکراین وجود دارد و زلنسکی را برای خود قهرمان می کنند از کجاست.
طرف نوشته بود دلقک باشد رئیس جمهور باشد ولی پای ملت خود بایستد. زلنسکی کجا پای ملت خود ایستاده است؟ این آقا همان شب اول که حملات روسیه شروع شد زن و بچه خود را فراری داد و او از بایدن خواهش کرد او را ببرد. قسم می خورم از محافظان زلنسکی امریکایی نبودند شب اول از اوکراین فرار کرده بود. او شخصیتی ندارد که به درد این کارها بخورد. او کمدین است و هر شب می گوید اشتباه کردم رئیس جمهور شدم اما در رسانه های خود هر روز با روسیه ای که می خواهیم روابط ما با او راهبردی باشد، روسیه از ما در قطعنامه دفاع کرده و جلوی اسنپ بک را گرفته است، مقاله ها و مطالب عجیبی می بینیم.
بهمن: امریکا به یک جامعه یک کشور به موازات یک دولت کشور توجه دارد که به نیات خوب و بد است از این جهت که به موقع مناسب نافرمانی مدنی ایجاد کند و اتفاقاتی رقم بزند که می خواهد، منتهی روسیه کمتر این چنین است. چنانچه شاهد مثال دیپلماسی عمومی ضعیفی نیز هستیم. یعنی حتی اقدام عمومی قانع کننده ای که متناسب با شرایط جامعه ایران باشد، به زبان جامعه ایران باشد توسط سفارت روسیه بکار گرفته نمیشود. سفارت روسیه تاکنون چند بار سوژه شد و حتی ماجرا را حل نکرد بلکه خود موضوع رسانه شد. منتهی بحث این است که شاید نظر رسمی جمهوری اسلامی برای روسیه مهم تر باشد تا آن چه در فلان روزنامه خصوصی منتشر می شود. با وجود این بحث ما در رابطه با معامله بود که ممکن است خرابکاری که رژیم صهیونیستی انجام دهد. با وجود موضع رسمی چقدر امکان معامله وجود دارد و کجا احتمال این خرابکاری وجود دارد؟
مدبر: قبل از این، این نکته را بیان کنم که ما قبول داریم که روسیه در حوزه رسانه ضعیف بوده و این همیشه بوده است.
بهمن: این معضل عموم کشورهای شرق است.
مدبر: برای همین غربی ها همیشه جای خوب و بد را عوض می کنند، جای قاتل و متهم عوض می شود. حرف من این است که رسانه های ما باید منافع ملی را ببینند، بدانند کدام کشور برای ما منافع داشته است و این که روزانه روزنامه ها مطالبی را منتشر کنند که بخشی از آنها غیرواقعی است و تیترها و یادداشت های غیرواقعی می نویسند در آینده مناسب نیست. بالاخره طرف خارجی هر روز این مسئله را می بیند و این سازنده در مناسبات نیست. مثلا اینکه بیاییم و از شخصیتی که مجهول الهویه است در داخل قهرمان بسازیم و این روی افکار عمومی هم تاثیرگذار است. مردم نمی دانند زلنسکی چه شخصیتی دارد و فکر می کنند واقعاً قهرمانی است که به میدان آمده است. نمی دانند او چه کسی بوده و از کجا آمده و چرا در این کشور است و چه سرنوشتی دارد. بعداً که دستگیر شد و محاکمه شد خواهد گفت چه اتفاقاتی برای او افتاد و چطور او را نگه داشتند. هدف ورود قدیراوف به اوکراین زنده گیری زلنسکی است. تمام تلاش روس ها این است که زلنسکی کشته نشود چون نمی خواهند امریکایی ها او را بکشند و زلنسکی را زنده می خواهند.
در بحث رژیم صهیونیستی باید محتاطانه عمل کنیم. هم از نظر اینکه نباید خود این را در افکار عمومی القا کنیم که ما معامله می شویم. این را باور دارم، این در شان جمهوری اسلامی نیست . جمهوری اسلامی اقتدار ویژه ای دارد ؛ اگر کشوری سر ما به کسی امتیاز دهد و معامله کند خود خسارت می بیند. قطعاً آنها نیز می دانند. کرملین هم سیاست خود را در موضوع ایران بر این مبنا تنظیم نکرده است. این چیزی است که روس ها علنی و غیرعلنی بیان کردهاند.
ولیکن رژیم صهیونیستی می خواهد از این فضا استفاده کند. رژیم صهیونیستی اگر بخواهد با افغانستان و طالبان مذاکره می کند که به ما ضربه بزند. بنابراین ما باید زمینه هشیاری پیش زمینه اینکه بین روابط ما تیرگی ایجاد کند را داشته باشیم. چرا عده ای در این وسط خیلی داعیه دار برهم زدن روابط ما با روسیه هستند؟ آنهایی هستند که می خواهند خط رژیم صهیونیستی ادامه یابد. اگر روابط ما به سمت تیرگی حرکت کند ممکن است کشورهای دیگری بخواهند از این سواستفاده کنند. مناسبات فعلی ما بسیار سازنده و دقیق است و در این مناسبات سازنده مسیر به سمتی نمی رود که کرملین امتیاز بدهد و جمهوری اسلامی ایران هم به هیچ کشوری اجازه نمی دهد سر این امتیاز داده شود. ما باید تعمیق روابط خود را با روسیه آن طور که بوده، با سرعت ادامه دهیم و ما هم اجازه ندهیم عامل خارجی روابط ما را با روسیه برهم بزند.
این عامل خارجی صرفاً شخصیت سیاسی کشور دیگری نیست و گاهاً رسانه هایی که اجراکننده سیاست های کشورهای دیگر هستند عامل خارجی می شوند که خواسته یا ناخواسته می خواهند روابط شما را با کشور دیگری بهم بزنند که آن اتفاق سوم بیفتد. این از همه مسائل مهم است.
بنده خدایی توئیت هایی روزانه در این حوزه می نویسد. من توصیه دوستانه دارم که حداقل از کسی می خواهید دفاع کنید و مطلب برای او بنویسید از مروج همجنسگرایی و بی عفتی دفاع نکنید. زلنسکی مروج همجنسگرایی و بی عفتی است، او مروج بی اخلاقی است و شخصیت پلیدی دارد. اینکه توئیت کنیم و بنویسیم ای زلنسکی در کنار تو هستیم با هیچ مناسبت اخلاقی و با آرمان های مدنظر حضرت صاحب الزمان (عج) و دین و تشیع ما مناسبت ندارد. همیشه گفته اند اگر احساس می کنید کسی حق است باید کسی باشد که به پرودگار متعال اعتقاد دارد و اخلاقیات را رعایت می کند. این خیلی کار اشتباهی است و آرزو می کنم عاقبت همه ما ختم به خیر شود و ان شاالله این بنده خدا دوستان اطلاعات دقیقی درباره پیشینه زلنسکی بدهند و فیلم ها و کلیپ هایی که زلنسکی بازی کرده را دقیقاً ببینند و سابقه او را بدانند و ماموریت زلنسکی را بیشتر مطلع شوند و بعد توئیت بزنند که در کنار او هستند. آدم در کنار هر کسی می ایستد در کنار شخصیت منحرف غیراخلاقی مثل زلنسکی ایستادند خطاست.