رسانه تحلیلی تصویری بهمن، گروه فرهنگ و اندیشه – یاسین ادب: بامداد دوشنبه مراسم جایزه اسکار در تئاتر دالبی شهر لس آنجلس برگزار می شود. مراسم اسکار سال 2020 نقطه عطفی برای سرویس های استریم ویدئو بود چرا که از این سال به بعد قانونی توسط آکادمی علوم و هنرهای زیبا تصویب شد. طبق این قانون فیلم هایی که در سالن سینما اکران نیز نمیشوند می توانند به اسکار راه یابند. اسکار2022 زمان ثمردهی محصولات ویدئو استریمرهاست.
اگر نگاهی به نامزدهای این دوره از اسکار داشته باشیم حضور شبکه های استریم فیلم را به جای استودیو های فیلم سازی برجسته است. نتفلیکس، اپل تی وی پلاس ، اچ بی او پلاس و آمازون در دوره های گذشته از جمله مهم ترین آن ها بودند.
بعد از شکست در کسب اسکار با فیلمهای «رُما» در سال ۲۰۱۸ و فیلمهای «مرد ایرلندی» و «داستان ازدواج» در سال ۲۰۱۹، امسال نتفلیکس با فیلم "قدرت سگ" (the power of dog ) در 14 بخش ازجوایز اسکار از جمله «بهترین فیلم» نامزد شده است.
شبکه استریم apple tv هم با فیلم پرسر و صدای خود به نام coda نامزد جایزه «بهترین فیلم» شده است. اگر جایزه بهترین فیلم به «کودا» برسد این اثر به اولین فیلمی تبدیل خواهد شد که از سال ۱۹۳۲ تاکنون با کسب کمتر از چهار نامزدی برای جوایز اسکار در نهایت برنده جایزه بهترین فیلم میشود.
آیا این حضور گسترده در کیفیت جشنواره های بزرگی مانند اسکار تاثیر می گذارد؟ مجله معتبر سینمایی «ورایتی» Variety نوشت: «نتفلیکس نمی خواهد فقط نامزد شود، بلکه هزینههای زیادی را برای بازاریابی انجام میدهد چرا که جوایز مهم را هدف گرفته است.»
به نظر می رسد که نتفلیکس و وی او دی های مشابه، با پول پاشی برای برخی از تولیدات خود ذائقه سازی میکنند و به نوعی جشنواره ها را تحت تاثیر قرار میدهند. همانند کاری که جایزه سالانه موسیقی گرمی، با جدا کردن جایزه موسیقی راک انجام داد و توجه را تنها به موسیقی پاپ رهنمون کرد. شاید در سالهای بعد در سینمای ایران هم شاهد چنین روندی باشیم.
تجربه ذائقه سازی توسط وی او دی های ایرانی، تجربه خوبی نیست. با مقایسه تولیدات اینترنتی و آنلاین به لحاظ فرمی و محتوایی،می توان این نکته را متوجه شد. ورود وی او دی های ایرانی و تزریق سرمایه به سینمای ایران و حضور آثار آن ها در جشنواره های فیلم زنگ خطری که کم کم صدای آن به ایران هم خواهد رسید