به گزارش رسانه تحلیلی تصویری بهمن، به نقل از همشهری، چهره‌های سیاسی زیادی طی دهه‌های گذشته قربانی ترور شده‌اند و مرگشان گاه و بیگاه سرنوشت کشورها و ملت‌ها را تحت‌تأثیر خود قرار داده است. ترورها اغلب با انگیزه‌های سیاسی انجام می‌گیرند و هدف آنها مرگ ایده‌ها یا اصول فرد ترور شده، ایجاد ترس در دل همتایان و ایجاد هراس و ترس گسترده در جهان است. از این‌روست که خبر ترور رهبران، سران دولت‌ها و چهره‌های مشهور سیاسی معمولا به سرعت در سرتاسر جهان طنین‌انداز می‌شود.
ترور چهره‌های سرشناس جهان نه‌تنها برای همیشه در خاطرات جمعی جوامع مختلف باقی می‌مانند، بلکه گاه و بیگاه مسیر سیاست در کشورها را تحت‌تأثیر قرار داده و سرنوشت ملت‌ها را متحول می‌سازند. ترور منجر به مرگ آبه شینزو، نخست‌وزیر سابق ژاپن جدیدترین موردی است که جهان را در بهت فرو برده است. طی دهه‌های اخیر اما موارد مشابه زیادی رخ داده‌اند، ترورهایی که هر یک به نوعی سرنوشت کشورها را تغییر داده‌اند.
پاتریس لومومبا - ۱۹۶۱
لومومبا، رهبر جنبش ملی کنگو و نخستین نخست‌وزیر منتخب کنگو به دستور نیروهای بلژیکی و سازمان جاسوسی آمریکا، سیا، زمانی که در نزدیکی کینشانا پایتخت کنگو در بازداشت به‌سر می‌برد، در برابر جوخه اعدام قرار گرفت و کشته شد. اقدامات لومومبا طی دوران کوتاه و ۶۷روزه نخست‌وزیری‌اش برای بیرون راندن نیروهای بلژیکی از کنگو و تلاش برای کمک گرفتن از مسکو برای برقراری نظم در کشور موجب خشم آمریکا شد و دولت آیزنهاور در نهایت با حذف فیزیکی لومومبا موافقت کرد. پس از یک تلاش نافرجام برای مسموم کردن لومومبا، او در پی یک کودتا دستگیر و در نهایت با همکاری مخالفانش تیرباران شد.
جان اف.کندی - ۱۹۶۳
کندی به همراه همسرش در آستانه حضور مجدد در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، برای اقامتی ۲روزه راهی تگزاس بودند، به این امید که بتوانند اعضای حزب دمکرات را با یکدیگر متحد سازند. حین همین سفر و در مسیر ورود به مرکز شهر دالاس، یکی از اعضای سابق نیروی دریایی آمریکا به نام «لی هاروی اسوالد» به سوی رئیس‌جمهور تیراندازی کرد. ۲گلوله به سر و گردن او برخورد کرد و جان او را گرفت. اسوالد ۲روز پس از این رویداد توسط مدیر یک کلوب شبانه به قتل رسید. با وجود تحقیقات گسترده، بحث بر سر حضور یک تیرانداز دیگر در ترور کندی برای سال‌ها داغ بود و بسیاری باور داشتند ترور او بخشی از طرحی بزرگ‌تر برای ایجاد تحول سیاسی در آمریکا بوده است.
بی نظیر بوتو - ۲۰۰۷
اولین نخست‌وزیر زن در پاکستان و رهبر حزب مردم پاکستان، در آخرین روزهای سال۲۰۰۷ پس از سخنرانی در یک همایش در شهر راولپندی این کشور مورد اصابت چندین گلوله قرار گرفت و به قتل رسید. مهاجم پس از تیراندازی بمبی را هم منفجر کرد که منجر به مرگ آنی خود و حدود ۲۲نفر دیگر از حاضران شد. مرگ خانم بوتو منجر به افزایش محبوبیت عمومی حزب مردم شد و ۲ماه بعد، این حزب توانست اکثریت کرسی‌های مجلس را در انتخابات به‌دست آورد. اگرچه در ابتدا القاعده به‌عنوان مسئول ترور بوتو اعلام شد، اما در سال۲۰۱۰ تحقیقات سازمان ملل نقش دولت و ارتش پاکستان در ترور بوتو را شفاف‌تر ساخت.
اولاف پالمه - ۱۹۸۶
نخست‌وزیر سوئد در اوایل سال۱۹۸۶ درحالی‌که به همراه همسرش در مرکز شهر استکهلم در حال قدم زدن به سوی خانه بود، از پشت سر مورد اصابت گلوله قرار گرفت و جانش را از دست داد. نام مهاجم سال‌ها بعد مشخص شد؛ «استیگ انگستروم»؛ مالک یک آموزشگاه تیراندازی و یکی از مخالفان سیاست‌های پالمه. او چند سال پیش از اینکه به‌عنوان قاتل پالمه شناخته شود، تجربه یک خودکشی ناموفق هم داشت. با این‌همه نوع سیاست‌های پالمه در حوزه داخلی و خارجی باعث شده بود او چه در داخل کشور و چه در میان قدرت‌های بزرگ ازجمله آمریکا و روسیه دشمنان زیادی داشته باشد. از این‌رو ترور پالمه همواره با مجموعه‌ای از نظریه‌ها و سوءظن‌ها به افراد و رویدادهای سیاسی مهم جهان همراه بوده است.
انور سادات - ۱۹۸۱
انور سادات، رئیس‌جمهور مصر در پاییز سال۱۹۸۱ زمانی که در بازدید از یک مراسم رژه در قاهره حضور یافته بود، کشته شد. حین این رژه یکی از خودروهای نظامی در برابر جایگاه انور سادات متوقف شد، چند سرباز ازجمله «خالد اسلامبولی» از آن بیرون آمده و شروع به تیراندازی و پرتاب نارنجک به سمت رئیس‌جمهور و اطرافیان او کردند. در این حمله علاوه‌بر انور سادات ۱۰نفر دیگر جان خود را از دست دادند. مهاجمان وابسته به گروه جهاد اسلامی مصر بودند و در اعتراض به امضای پیمان صلح میان قاهره و تل‌آویو (به رسمیت شناختن موجودیت اسرائیل)، سادات را به قتل رساندند.
مارتین لوترکینگ - ۱۹۶۸
جیمز ارل ری در بهار۱۹۶۸ با شلیک یک گلوله به سوی مارتین لوترکینگ، مشهورترین فعال مدنی و رهبر جنبش حقوق مدنی آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار، جان او را گرفت. کینگ در حالی ترور شد که روی بالکن اتاق هتلش در شهر ممفیس ایستاده و مشغول گفت‌وگو با همکارانش بود. مرگ کینگ موجی از عزاداری و اعتراضات را در سرتاسر آمریکا ایجاد کرد و منجر به سرعت گرفتن تصویب قانون حق برابری مسکن در آمریکا شد.
