شیاطین سرخ در قعر جهنّم

رسانه تحلیلی تصویری بهمن، گروه ورزش - مهدی زارعی؛ خبرنگار ورزشی: با شکست هولناک (4-0) منچستر یونایتد در برابر برنتفورد، این تیم که در بازی قبلی خود نیز (2-1) در برابر برایتون تن به شکست داده بود، اکنون در قعر جدول لیگ برتر انگلیس به سر می برد. نسل جدید هوادار شیاطین سرخ، هرگز چنین نتایج و رتبه ناامید کننده ای را به خاطر نمی آورد.

***

تکرار وقایع سه دهه قبل

یونایتدی ها سه دهه است که چنین شروع ناامید کننده ای را در لیگ نداشته اند و شاید همین دو شکست کفایت کند که عده فراوانی از اریک تن هاخ ناامید شده و او را نیز مربی مناسب منچستر یونایتد ندانند. در این شرایط بد نیست مروری داشته باشیم بر آخرین باری که شیاطین سرخ، فصل را این گونه ضعیف آغاز کردند. ببینیم در صورت تکرار تاریخ، چه اتفاقی برای منچستر یونایتد رخ خواهد داد؟

***

نتایجی امیدوارکننده

برای شاگردان آلکس فرگوسن، فصل 93-92 با امید و آرزو آغاز شد. تیمی که در نیمه دوم دهه 80 و با ورود آلکس فرگوسن نتایج فوق العاده ضعیفی کسب کرده و حتی تا رتبه سیزدهم جدول رده بندی لیگ نیز سقوط کرده بود، سالهای ابتدایی دهه 90 نوید بخش روزهایی خوش بود. در فصل 90-89 و در شرایطی که انتظار هواداران به سر آمده و بسیاری معتقد بودند که آلکس فرگوسن باید اخراج شود، این تیم برنده جام حذفی انگلیس شد و یک سال بعد جام برندگان جام اروپا را هم فتح کرد. فصل 92-91 این تیم تا رتبه دوم لیگ صعود کرد، جام اتحادیه (لیگ کاپ کنونی) را فتح کرد و سوپرجام اروپا را نیز از آن خود ساخت. حالا همه منتظر فتح لیگ بودند. اتفاقی که از زمان مت بازبی بزرگ رخ نداده بود و کم کم داشت سه دهه از آن دوران می گذشت...

***

12 بازی دوستانه

یونایتد پیش از آغاز فصل 12 مسابقه دوستانه انجام داد. رقبای این تیم از بنفیکا گرفته تا تیم ملی ایرلند و لیلستروم و استارت نروژ و سلتیک اسکاتلند بودند و سرانجام وقتی شیاطین سرخ دو بازی دوستانه آخر خود را با تساوی (3-3) مقابل بریستول سیتی و (4-4) با آرسنال به پایان رساندند معلوم شد که همچنان ضعف های دفاعی این تیم پابرجاست.

***

در رتبه نوزدهم

بالاخره روز افتتاح لیگ برتر انگلیس رسید و این تیم در روز 15 آگوست به مصاف شفیلد یونایتد رفت. عقربه های ساعت حتی به ده هم نرسیده بود که بریان دین دروازه یونایتد را باز کرد و اولین گل تاریخ لیگ برتر را به نام خود ثبت کرد. دین گل دیگری نیز زد تا تک گل مارک هیوز ولزی به کار یونایتد نیاید و این تیم با شکست (2-1) به خانه بازگردد. به این ترتیب شیاطین سرخ در پایان هفته نخست در رتبه 19 لیگ قرار گرفتند.

در هفته دوم و روز 19 آگوست، شاگردان فرگوسن میزبان اورتون بودند و حضور 31901 تماشاگر در اولدترافورد نشان می داد که بسیاری از هواداران امیدی به این تیم ندارند. باخت خانگی (3-0) در برابر اورتون ثابت کرد که گروهی که به استادیوم نیامدند، بی دلیل ناامید نبوده اند و سرانجام زمانی که هفته دوم تمام شد، یونایتد به قعر جدول 22 تیمی لیگ برتر سقوط کرده بود!

***

سه بازی و یک امتیاز

سه روز بعد و در هفته سوم لیگ برتر، منچستر میزبان ایپسویچ تاون بود و این بار هم 31704 تماشاگر به اولدترافورد آمدند. در این مسابقه یونایتد تنها یک بار در دقیقه 57 توسط دنیس ایروین ایرلندی به گل دست یافت تا اولین امتیاز خود را به دست آورد. با همین امتیاز، تیم به رتبه بیستم صعود کرد. با این حال تیم هنوز در منطقه سقوط بود و در سه بازی تنها یک امتیاز کسب کرده بود!

***

پنج هفته رویایی

در لیگ فوق العاده فشرده انگلیس، یونایتد تنها دو روز بعد برای مسابقه چهارم خود آماده شد و این یعنی چهار بازی در 9 روز! در خانه ساوتهمپتون همه چیز مساوی پیش می رفت و همه در انتظار یک تساوی (0-0) بودند اما سرانجام در دقیقه 88 دیون دابلین گل پیروزی یونایتد را به ثمر رساند. یونایتد یک ساوتهمپتون صفر و صعود تیم به رده یازدهم با چهار امتیاز از چهار مسابقه.

در هفته های بعدی شاگردان فرگوسن روی دور برد افتادند و با چهار برد پیاپی، حتی تا رده سوم جدول پیش آمدند. این بردها مقابل ناتینگهام فارست (2-0)، کریستال پالاس (1-0)، لیدز یونایتد (2-0) و اورتون (2-0) به دست آمد. 

***

پنج امتیاز در هفت مسابقه

اما اتفاقاتی که در هفته های بعد رخ داد، برای اخراج هر مربی ای کافی بود. پنج تساوی پیاپی مقابل تاتنهام (1-1)، کوئینز پارک رنجرز (0-0)، میدلزبورو (1-1)، لیورپول (2-2) و بلکبرن (0-0). این نتایج ناامید کننده با دو باخت مقابل ویمبلدون (1-0) و استون ویلا (1-0) تکمیل شد و این تیم دوباره تا رده دهم جدول سقوط کرد!

***

قطعه گمشده پازل

یک بار دیگر روزهای درخشان فرا رسیدند؛ با چهار برد پیاپی مقابل اولدهام (3-0)، آرسنال (1-0)، منچستر سیتی (2-1) و نورویچ (1-0) یونایتد تا رده چهارم صعود کرد و سرانجام در تساوی (1-1) مقابل چلسی، اریک کانتونای فرانسوی اولین گل خود را برای شیاطین به ثمر رساند. کانتونا در سه بازی بعدی هم گلزنی کرد و سرانجام در 28 دسامبر 1992 بود که با برد (5-0) مقابل کاونتری، شاگردان فرگوسن به صدر جدول صعود کردند. آنها سه هفته پیاپی در صدر جدول بودند و وقتی مقابل ایپسویچ (2-1) باختند و به رده دوم سقوط کردند، در ده بازی قبلی خود صاحب هشت برد و دو تساوی شده بودند.

***

هفت برد پیاپی

پس از چهار برد و یک تساوی، ماه مارچ به بدترین شکل ممکن فرا رسید و تیم در 4 مسابقه تنها سه تساوی کسب کرد و به رده سوم تنزل کرد. اما تیم در بهترین زمان ممکن به اوج رسید و هر هفت مسابقه پایانی فصل را با برد به پایان رساند تا با 84 امتیاز و ده امتیاز نسبت به استون ویلا، قهرمان لیگ برتر شود. اولین قهرمانی لیگ برتر برای تیمی که حتی قعر جدول را هم تجربه کرده بود.

***

شاید تکرار تاریخ؟

حالا پس از سی سال یونایتد باز هم با دو باخت در قعر جدول قرار گرفته است. اما تیم سه دهه قبل، در ادامه روند درخشان خود آماده فتح لیگ برتر بود و تیم کنونی، تیمی شکست خورده که یک دهه است در لیگ جز ناکامی طعم دیگری نچشیده است. آلکس فرگوسن قبل از فتح لیگ برتر، تمام جامها را برای شیاطین آورده بود و تن هاخ هیچ تجربه ای در لیگ برتر ندارد.

سه دهه قبل شماره 7 تیم (اریک کانتونا) نقطه قوت تیم بود و رهبر تیم. اما در منچستر کنونی، شماره 7 (رونالدو) بیشتر از همیشه مایل به ترک اولدترافورد است و هرگز لیدر تیم نیست. به همین ترتیب می توان پیتر اشمایکل را با داوید دخیا، گری پالیستر را با هری مک گوایر و هر بازیکنی را با همتایش مقایسه کرد. پس به نظر می رسد آسمان اولدترافورد همچنان ابری خواهد ماند!

|انتهای پیام|