به گزارش رسانه تحلیلی تصویری بهمن، به نقل از همشهری نوشت: ۷۵درصد سگ‌های جهان بلاصاحب هستند. سگ‌ها به طبیعت تعلق دارند و در شرایط عادی حریم خود را در طبیعت تعیین می‌کنند، اما زندگی شهری حریم سگ‌ها را تغییر داده است.
در همین کلانشهر تهران بسیاری از سگ‌های ولگرد حریم خود را در شهر جست‌وجو می‌کنند و این موضوع، نوع برخورد با سگ‌های ولگرد را در شهرداری تهران با مشکلاتی روبه‌رو کرده است.
به‌گفته مدیرعامل سازمان مدیریت پسماند، اکنون وضعیت سگ‌های ولگرد در شهر تهران به نقطه بحرانی رسیده است: «در واقع دستورالعمل‌ها به‌تنهایی پاسخگو نیست؛ ضمن اینکه مسئله دوستداران حیوانات و حامیان سگ نیز کار را پیچیده‌تر کرده است.»
محمدمهدی عزیزی معتقد است برای اینکه عقیم‌سازی سگ‌ها در شهر تهران به نتیجه قابل‌قبولی برسد، باید این برنامه در سراسر کشور اجرا شود. او می‌گوید: «برنامه‌های عقیم‌سازی برای اینکه جواب دهد، باید در کل کشور صورت بگیرد، اما در شهرستان‌های اطراف سگ‌های ولگرد را زنده‌گیری کرده و به‌دلیل نداشتن پناهگاه در حریم تهران رها می‌کنند.»
روش‌های برخورد با سگ‌های ولگرد
در دنیا معدوم‌سازی سگ‌های ولگرد تا ۱۵درصد استانداردسازی شده است، در شهر تهران اما سازمان مدیریت پسماند شهرداری تهران معدوم‌سازی را جزو روش‌های برخورد با سگ‌های ولگرد قرار نداده است. معدوم‌سازی سگ‌ها مخالفان بسیاری در تهران دارد و حامیان سگ‌ها مخالف سرسخت معدوم‌سازی محسوب می‌شوند. در عین حال، گزیدگی انسان‌ها، به‌خصوص کودکان توسط سگ‌ها نگرانی‌های بسیاری را به‌وجود آورده است. سگ‌های ولگرد برای انسان‌ها می‌توانند خطرآفرین باشند، اما روش برخورد با سگ‌ها نیز اهمیت بسیاری دارد. هم‌اکنون روش زنده‌گیری، عقیم‌سازی و نگهداری برای سگ‌های ولگرد توسط شهرداری تهران صورت می‌گیرد.
معاون امور مناطق سازمان مدیریت پسماند شهر تهران درباره حمله سگ به انسان می‌گوید: «گفته می‌شود اگر سگ‌ها توسط انسان‌ها تحریک نشوند، اغلب حمله نمی‌کنند، اما واقعیت این است که ما در مناطق شهری نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که وقتی شهروندان با سگ ولگرد مواجه می‌شوند، از روی ترس عکس‌المللی نشان ندهند.» شادی مالکی اضافه می‌کند: «در عین حال، آموزش همه شهروندان تهرانی با این کثرت جمعیت امکان‌پذیر نیست.»
به هر ترتیب آنطور که بررسی‌ها و پژوهش‌های آماری مرکز مطالعات و سازمان مدیریت پسماند شهر تهران با همراهی کارشناسان محیط‌زیستی نشان می‌دهد، رفتار غیرآگاهانه برخی از شهروندان و حامیان حیوانات با سگ‌های ولگرد از یک‌سو و سوءاستفاده عده‌ای از وضعیت پیش‌آمده برای درآمدزایی (مثل درآمد از محل تامین غذا برای سگ‌ها، توله‌گیری از سگ‌ها و فروش آنها و...) باعث شده جمعیت سگ‌های حاشیه شهر تهران، رو به افزایش بگذارد و حریم خود را رها کنند و بیشتر در سطح معابر شهری حضور یابند.
این در حالی است که نتیجه رهاکردن سکونتگاهی از سوی سگ‌ها در دامنه کوه‌ها و فضاهای حاشیه‌ای شهر، جلوآمدن و قدم گذاشتن حیوانات غیراهلی مانند گرگها به حریم سگ‌ها درپی دارد. به‌عبارتی گرگها یا گرگاس‌ها (گرگ-سگ) به محل سکونتگاهی انسان‌ها نزدیک شده‌اند که می‌تواند بسیار خطرناک باشد؛ به‌گونه‌ای که طی ماه‌های اخیر برخی از ساکنان سوهانک در تماس با روزنامه همشهری اعلام کرده‌اند که در محله خود و بالاتر از محدوده‌های سرآسیاب، شاهد تردد گرگ بوده‌اند. از سوی دیگر به همه اینها باید تغییرات مخرب زیست‌محیطی و برهم خوردن شرایط سکونتگاهی حیوانات و همچنین شیوع برخی از بیماری‌ها را هم اضافه کرد.
