به گزارش رسانه تحلیلی تصویری بهمن، یونسکو ۴ زبان را به‌عنوان زبان‌های کلاسیک معرفی کرده است: یونانی، لاتین، سنسکریت و فارسی.
تنها زبان کلاسیکی که زنده است و هنوز سخنور دارد، فارسی است. یک زبان کلاسیک عمری بیش از هزار سال و ادبیات غنی دارد.
طبیعی است که در چنین زبانی، به مرور زمان بین گونه گفتاری و نوشتاری فاصله بیفتد. گونه نوشتاری زبان، محافظه‌کارتر است و کمتر تغییر می‌کند. در گونه گفتاری بیشترین تغییرات، آوایی است و در مراحل بعدی تغییرات واژگانی هم رخ می‌دهد.
هرچند در نهایت ماندگاری این تغییرات بسیار کم است. کمتر از ۸۰ سال پیش، کوچه‌بازاری‌ها از واژه‌هایی استفاده می‌کردند که در کتاب‌ها ثبت شده و حالا از بین رفته است. این به ماهیت زنده‌بودن زبان فارسی برمی‌گردد.
منبع: همشهری
