به گزارش رسانه تحلیلی تصویری بهمن، محمدکاظم انبارلویی طی یادداشتی در روزنامه رسالت نوشت: چندوقت پیش به دنبال رجزخوانی الهام علی اف در مورد آذربایجان ایران و شرارت صهیونیستها در مرزهای ما با جمهوری آذربایجان و استقرار داعشیها در مرز ما به بهانه جنگ با ارمنستان یادداشتی تحت عنوان «بازیگوشی نظامی» نوشتم در این مقاله از قول سون تزو (Sun Tzu) استراتژیست دوران باستان چین، نوشتم: «وقتی دشمن مشغول اشتباه است نباید مزاحم او شد»!
آن مناقشه با تدبیر دیپلماسی دولت رئیسی و برگزاری یک مانور نیرومند پیامبر اعظم (ص) پایان یافت. ترکیه، آذربایجان و رژیم صهیونیستی فهمیدند «بازیگوشی نظامی» در مرزهای ایران هزینه دارد و آنها قادر به برآورد و جبران این هزینه نیستند!
آنچه این روزها در شرق اروپا در مرزهای روسیه و اوکراین شاهد آن هستیم یک «بازیگوشی نظامی» است که ناتو راه انداخته است. دولت اوکراین قربانی این بازیگوشی نظامی شد.
دکتر محمود سریعالقلم استاد روابط بین الملل میگوید: «حکمرانی یک تخصص است مثل پزشکی!»
وقتی یک« کمدین» بدون نظارت استصوابی رئیس جمهور میشود، دو اتفاق میافتد:
۱ - دموکراسی به خطر میافتد، حکمرانی جوک می شود !
۲ - امنیت ملی ذبح میشود!
کسانی که به یک دلقک و کمدین رای می دهند، دیگر نمی خندند باید گوشت جلوی توپ دشمن شوند و اشک بریزند!
اوکراینیها اکنون چرا باید با روسها بجنگند ؟! برای اینکه روی قبر کشته شدگان بنویسند ؛ « شهید راه گسترش ناتو به شرق اروپا!»
آیا این آرمان ارزش جنگیدن دارد؟!
اوکراین ۵۰۰۰ نظامی برای اشغال عراق فرستاد و در کنار ناتو بیش از یک میلیون نفر از مردم عراق را قتل عام کرد! اما آمریکاییها و ناتو حتی یک سرباز برای دفاع از اوکراین در برابر حمله روسیه نفرستادند معنای این رویداد چیست؟ معنای صریح آن این است که ؛ یک ابله احمق در اوکراین حکومت میکند ! از اصول حکمرانی هیچ چیز نمی داند.
وقتی آمریکا در برابر مردم افغانستان پس از دو دهه کشتار شکست میخورد و مفتضحانه فرار میکند. وقتی در برابر ضربه به عین الاسد سپاه قدرتمند اسلام، ذلیلانه سکوت میکند.
وقتی در برابر مردم پابرهنه یمن پس از ۶ سال جنگ بی حاصل کاری نمی تواند بکند . آن وقت می آید در برابر روسیه که اولین قدرت اتمی جهان است و می تواند با فشار یک دکمه در جنگ هستهای چند ایالت آمریکا را پودر کند، بایستد ! اگر یک «جو» عقل در کله زلنسکی بود وارد ماجراجویی امنیتی با پوتین نمی شد . البته به شرطی که این «جو » از جنس « جوبایدن »نباشد.
اتاق فکر حکمرانی در کییف میتوانست با هزینه و فایدهکردن پیوستن به ناتو از باب آیندهاندیشی یک نگاه ابتدایی به حساب سود و زیان خود در روابط با آمریکا و اسرائیل بیندازد. مسئله «امنیت» همیشه برای یک کشور مسئله اصلی و اول است.
ناتو در اروپا مشغول «بازیگوشی نظامی» است. اوکراین نباید وارد این بازی می شد.
اکنون زیرساختهای نظامی خود را از دست داده است بدون اینکه ناتو در شلیک یک فشنگ در این جنگ به آن کمک کند. اوکراین برای پرهیز از این جنگ می توانست حداقل خود را در دعوای بین روسیه و ناتو بیطرف اعلام کند و از این مهلکه بگریزد. اما مردم اوکراین مسئله حکمرانی را شوخی گرفتند و دولت را به کسی سپردند که هنر او «بازیگری» است.آنهم بازیگری که تصوری از «تراژدی» ندارد و حداکثر یک «کمدین» است!
برخی در مورد بازیگوشی نظامی ناتو در داخل در نقد سیاست خارجی دولت رئیسی تا آنجا پیش رفتند که گفتند باید در کنار ناتو بایستیم و روسها را محکوم کنیم حتی توییت زدند و نوشتند موضع دولت خلاف «لوطیگری» است اما نگفتند لوطیهای ایران چه زمانی عضو «ناتو» شدند!