«شولای»، فیلمی بدون تاریخ انقضاء

فیلم سینمایی «شولای» به کارگردانی رامش سیپی با اتکا به همین عناصر، سال ۱۹۷۵ یعنی ۱۱ سال پس از «۷ سامورایی» شاهکار آکیرا کوروساوا فیلمساز ژاپنی به اکران درآمد و به صنعت سینمایی هند موسوم به «بالیوود» رونقی رویایی بخشید.

داستان فیلم «شولای» درباره پلیسی بازنشسته به نام «تاکور» است که برای دستگیری راهزنی شرور به نام «جبارسینگ» و انتقام از او و نیز پایان دادن به باج خواهی او از مردم روستای رانگون، دو بزه کار جسور به نام «جی» و «ویرو» را به استخدام در می‌آورد.

«شولای» در دل این داستان جذاب، با داستانک‌های از جمله دوستی جی و ویرو، عشق جی به بسنتی، تقابل تاکور و جبار سینگ و علاقه پنهان ویرو به عروس بیوه آقای تاکور به همراه صحنه‌های اکشن اسلوموشن شبیه آثار «سم پکین پا» و نیز ترانه‌های زیبا، مخاطب را میخکوب می‌کند.

مدت زمان «شولای» سه ساعت است، اما ساختار روایت و تدوین منحصر‌به‌فرد به گونه‌ای است که فیلم از ضرب آهنگ نمی‌افتد و مخاطب را تا پایان فیلم سرحال نگه می‌دارد. 

شولای سال ۱۹۷۵ همزمان با پنجاهمین سالگرد سینمای هند بصورت گسترده در این کشور اکران شد و با گذشت ۵۰ سال همچنان دیدنی است و بر اساس نظرسنجی که مجله تایم سال ۲۰۱۵ انجام داد، عنوان بهترین فیلم تاریخ سینمایی هند را به خود اختصاص داده است.

«درامندرا» و «آمیتاب باچان»، در نقش «جی» و «ویرو» بسیار عالی درخشیدند و «هما مالینی» در نقش «بسنتی» پر چانه، به لطافت اثر کمک فراوانی کرده، اما «امجدخان» با ایفای نقش «جبار سینگ» سند ۶ دانگ یکی از بهترین شخصیت‌های منفی تاریخ سینما را به نام خود ثبت کرده است.

افسانه‌های مختلفی در مورد «شولای» وجود دارد از جمله اینکه مردم هند بدلیل فقر، با فروختن خون خود بلیط سینما را برای تماشای این فیلم تهیه می‌کردند یا اینکه همچنان این فیلم پس از سال‌ها از ساخت، همچنان اکران دارد!

«شولای» سال ۱۳۵۶ در ایران اکران و به محبوب‌ترین فیلم بالیوود نزد ایرانیان تبدیل شد.

اجرای ترانه معروف «دوستی» در فیلم «شولای»، وارد فرهنگ عامه ایرانیان شده و اکثر مردم با آن خاطره دارند.

نکته جالب، دوبله بی نظیر آن است که به سرپرستی مرحوم چنگیز جلیلوند صورت گرفت.

مرحوم چنگیز جلیلوند صداپیشگی «جی» را برعهده داشت و «بهروز به نژاد» و «اکبر زنجانپور» به جای «ویرو» و «جبار سینگ» صحبت کرده‌اند. گویندگی صدای پیرمرد دهکده را نیز مرحوم «خسرو شکیبایی» انجام داد. 

«شولای «از جمله آثاریست که نمی‌توان تاریخ انقضا برای آنها یافت و به علت جذابیت‌های منحصر بفرد، تماشای چند باره این فیلم که به آثار «وسترن اسپاگتی» طعنه می‌زند، همچنان شیرین است.