به یاد «گری کوپر»، مرد خوب هالیوود

گری کوپر ۷ می (۱۷ اردیبهشت) ۱۹۰۱ در خانواده‌ای متمول و گله دار بدنیا آمد و در نوجوانی با پشت کردن به حرفه گاوچرانی، بازیگری را انتخاب کرد. 

سال ۱۹۲۶ هنری کینگ مشغول ساخت وسترن صامت «برنده شدن باربارا» بود، اما با کناره گیری «مونت بلو» از بازی در این فیلم، مدیران کمپانی یونایتد آرتیست که دنبال جایگزین بازیگر به جای او بودند، گزینه بهتر از گری گوپر نیافتند.

بر آمدن گری کوپر با پایان دوران سینمایی صامت همراه بود و سال ۱۹۲۹ ویکتور فلمینگ برای ساخت «ویرجینیایی» با بهره گیری از چهره فتوژنیک و قد بلند (۱۹۰ سانتیمتر) گری کوپر، نه تنها سبب شهرت وی شد بلکه نخستین تجربه بازی در فیلم ناطق را برای گری کوپر رقم زد.

گری کوپر سال ۱۹۳۲ در فیلم «وداع با اسلحه» شاهکار ادبی ارنست همینگوی بازی کرد و این فیلم باب دوستی گری کوپر و ارنست همینگوی را گشود.

سال ۱۹۴۱ گری کوپر با بازی در فیلم سینمایی «گروهبان یورک» نخستین جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد را بدست آورد.

همچنین سال ۱۹۵۲ با بازی در نقش «ویل کین» در «نیمروز»، کلانتری که باید بین زندگی شخصی و وظیفه یکی را انتخاب کند، همه را میخکوب کرد و موفق شد دومین جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد را بدست آورد. 

افزون بر این، آکادمی اسکار سال ۱۹۶۱، در تجلیل از گری کوپر، اسکاری افتخاری را به وی اهدا کرد.

گری کوپر یکی از نخستین وسترنر‌های تاریخ سینماست و در فیلم‌های متعددی در این ژانر بازی داشت، اما در ایفای نقش در آثار عاشقانه و کمدی مانند «عشق در بعدازظهر» (۱۹۵۷) نیز خلاقیت بی نظیری از خود بروز داد.

وی بازیگر محبوب بزرگترین کارگردانان جهان از جمله فرانک کاپرا و هاوارد هاکس و نیز الهام بخش بسیاری از بازیگران بوده است.

آل پاچینو قدرت بازیگری گری کوپر را تحسین و از وی به عنوان یک پدیده یاد کرده و گفته است که تاثیر عمیقی بر او گذاشته است.

گری کوپر ۱۳ مه (۲۳ اردیبهشت) ۱۹۶۱ در ۶۰ سالگی درگذشت و مراسم تشییع او با حضور ستارگانی نظیر جان فورد، جان وین، دین مارتین و فرانک سیناترا برگزار شد.

مجله «لایف» به همین مناسبت در مقاله‌ای بلند به تمجید از گری کوپر و با این تیتر پرداخت: «هالیوود در ماتم مرد خوب است».

گری کوپر در فهرست صد بازیگر افسانه ای انستیتوی فیلم آمریکا در رتبه جای گرفته است.