آیا خوردن مرغ خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهد؟

به گزارش شبکه خبری ایران۲۴ از پایگاه خبری اینترنتی MedicalNewsToday، یک مطالعه که به تازگی در جنوب ایتالیا انجام شده، یافتههای شگفتانگیزی را ارائه کرده است که مصرف منظم گوشت طیور را با افزایش احتمالی سرطانهای دستگاه گوارش و به طور کلی مرگومیر مرتبط میداند. این مسئله سوالی را مطرح کرده است: آیا واقعاً خوردن مرغ به اندازهای که فکر میکنیم سالم و بیخطر است؟
نتایج این مطالعه نشان داد که مصرف بیش از حد توصیه شده هفتگی، یعنی بیشتر از ۳۰۰ گرم گوشت طیور (مرغ و بوقلمون) در هفته، با افزایش ۲۷ درصدی خطر مرگومیر نسبت به مصرف متوسط همراه است.
علاوه بر این، تحقیقات نشان داده است که مصرف بیشتر گوشت طیور با افزایش ۲.۳ درصدی خطر ابتلا به سرطانهای دستگاه گوارش مرتبط است، که این خطر در مردان کمی بیشتر و برابر با ۲.۶ درصد گزارش شده است. این نتایج در مجله Nutrients منتشر شده است.
آیا خود مرغ باعث سرطان است یا افزودنیها؟
نحوه پخت غذا یا افزودن موادی مانند روغنها و ادویهها نیز میتواند «سلامتبخش بودن» یک منبع غذایی را تغییر دهد.
کارشناسان معتقدند که خطرات احتمالی سرطان ناشی از مصرف مرغ ممکن است بیشتر به این جنبهها مربوط باشد تا خود مرغ.
به اعتقاد کارشناسان، زمانی که مرغ کبابی، سرخشده یا در دمای بالا پخته میشود، ترکیباتی مانند آمینهای هتروسیکلیک (HCAs) و هیدروکربنهای آروماتیک چندحلقهای (PAHs) تولید میشود که با افزایش خطر سرطان مرتبط هستند.
البته این ترکیبات در گوشت قرمز و فرآوریشده نیز وجود دارند؛ بنابراین، ممکن است مشکل بیشتر مربوط به روش پخت باشد تا نوع گوشت. برای مثال، ناگت مرغ منجمد ممکن است به عنوان غذای فوقفرآوریشده محسوب شود و مرغ سوخاریشده نیز ممکن است به دلیل پخت در حرارت بالا، خطراتی به همراه داشته باشد. هر دو مورد ممکن است تأثیرات متفاوتی بر سلامت داشته باشند در مقایسه با مرغی که در فر پخته شده است.
گوشت سفید در برابر گوشت قرمز: کدام سالمتر است؟
این مطالعه همچنین به بحث قدیمی درباره این که آیا گوشت سفید سالمتر از گوشت قرمز است یا نه، دامن زده است.
اگرچه گوشت سفید مانند مرغ و بوقلمون معمولاً چربی کمتری دارد و نسبت پروتئین به چربی آن بالاتر از گوشت قرمز است، اما این تفاوت الزاماً به معنای سطح پایینتر کلسترول نیست.
در واقع، یک مطالعه در سال ۲۰۱۹ نشان داد که مصرف گوشت سفید و گوشت قرمز ممکن است تأثیرات مشابهی بر سطح کلسترول خون، بهویژه کلسترول LDL (یا کلسترول «بد») داشته باشند.
همچنین طبق گفته کارشناسان مطالعه جدید نتوانسته است نوع خاصی از مرغ مصرفی را شناسایی کرده و آن را به افزایش خطر سرطان مرتبط کند(برای مثال، آیا پروتئین مصرفی گوشت فرآوریشده مثل سوسیس مرغ بوده یا سینه مرغ گریلشده).
فرآوری گوشتها به طور کلی میتواند بر میزان خطرات سلامت تأثیر بگذارد. به مطالعات بیشتری نیازاست که انواع مختلف گوشت سفید و گوشت قرمز را بررسی کند تا بتوان تفاوتهای معنیدار میان آنها را بهدرستی ارزیابی کرد.
مطالعات آینده درباره غذا و سرطان باید چه مسائلی را بررسی کنند؟
مطالعه اخیر با محدودیتهای متعددی همراه بود، از جمله عدم در نظر گرفتن منابع مرغ مصرفشده، تأثیرات احتمالی آفتکشها بر محصولات گیاهی و دامی، استفاده از آنتیبیوتیک و هورمون در مرغهای پرورشیافته به روش صنعتی، همچنین روشهای پخت، آمادهسازی گوشت و الگوهای غذایی کلی.
طبق نظر کارشناسان از جمله محدودیتها نبود اطلاعات دقیق درباره نوع مرغ مصرفی و روشهای پخت آن بوده است.
همچنین دادههایی درباره فعالیت بدنی افراد وجود نداشت، در حالی که مطالعات دیگر نشان دادهاند فعالیت بدنی تأثیر مثبتی بر کاهش مرگومیر دارد.