بوکس، ورزش محبوب سینما/ستارگانی که در رینگ درخشیدند

بوکس، ورزش محبوب سینما ستارگانی که در رینگ درخشیدند
در میان ورزش ها، «بوکس» اقبال بلندی در هنر هفتم داشته و طی دوره های متوالی سینما آثار متعددی در این باب خلق و برخی از این آثار تبدیل به اثری «کالت» شده اند.
نویسنده : امید غیاثوند
کد خبر : ۲۷۳۷۹

برخی فیلم ها از زندگی واقعی قهرمانان بوکس الهام گرفته اند و برخی دیگر گرچه در این ژانر نیستند اما قهرمان داستان را ناخودآگاه روی رینگ می فرستد و چنانکه در «روشنایی های شهر» به نویسندگی، کارگردانی، تهیه کنندگی و بازیگری چارلی چاپلین، این اعجوبه سینما صحنه ای طنز از یک مسابقه بوکس با حریفی قدرتمند را به تصویر در می آورد.

«کرک داگلاس» از جمله بازیگرانی است که ترجیح داد بخت خود را در رینگ بیازماید. سال ۱۹۴۹ مارک رابسون فیلم سینمای «قهرمان» را با بازی کرک داگلاس و مریلین مکسول به روی پرده برد.

«قهرمان» داستان بوکسوری به نام «میج» با بازی کرک داگلاس است و که برای رسیدن به موفقیت و قهرمانی تلاش می کند اما در این مسیر باید از سد رقبایی که قصد شکست او را دارند عبور کند.

فیلم با استقبال فراوانی در گیشه همراه شد و توانست جایزه اسکار بهترین تدوین و نیز پنج نامزدی دیگر از جمله بهترین بازیگر مرد را برای کرک داگلاس کسب شد.

کرک داگلاس به رغم ریزه نقشی، اما به خاطر سابقه حضور در ورزش کشتی، بازی قابل قبولی از خود ارائه داد و این امر سبب شد کمپانی برادران وارنر قراردادی هفت ساله و میلیون دلاری با او امضا کنند.

«راکی ​​گرازیانو» از چهره های مشهور محبوب ورزش بوکس در قرن گذشته بود و با وجود قهرمانی و محبوبیت در این ورزش، زندگی پر فراز و نشیبی داشت و همین موضوع دستمایه ساخت فیلمی به نام «کسی آن بالا مرا دوست دارد»(۱۹۵۶) به کارگردانی رابرت وایز شد.

جیمز دین گزینه اصلی برای ایفای نقش «راکی گرازیانو» بود اما مرگ ناگهانی او سبب شد سازندگان فیلم «پل نیومن» را جای او برگزینند.

این فیلم نیز همچون «قهرمان»، گیشه موفقی را تجربه کرد و توانست ۲ جایزه اسکار کسب کند.

پل نیومن جوان که تازه وارد سینما شده بود، با «کسی آن بالا مرا دوست دارد» دومین تجربه سینمایی خود را رقم زد و پس از این فیلم مسیر موفقیت او با بازی در فیلم های برجسته ادامه یافت و به بازیگری اسطوره ای تبدیل شد.

اما باید مهر مشهورترین و شاید محبوب ترین فیلم با مضمون ورزش بوکس را به نام «راکی» زد.

فیلم سینمایی «راکی» به نویسندگی سیلوستر استالونه و کارگردانی جان جی. آویلدسن سال ۱۹۷۶ به روی پرده رفت.

سیلوستر استالونه ایده فیلمنامه «راکی» را پس از تماشای یکی از مسابقات بوکس «محمدعلی کلی» نوشت و داستان آن درباره بوکسوری آماتور به نام «راکی بالبوا» است که به مصاف یک مشت زن حرفه ای می رود.

سازندگان فیلم قصد داشتند از یکی از چهره های مشهور برای ایفای نقش «راکی بالبوا» استفاده کنند اما در نهایت تسلیم اصرار سیلوستر استالونه شدند و پذیرفتند که او این نقش را بازی کند.

فیلم با بودجه ۹۰۰ هزار دلاری ساخته شد اما ۲۲۵ میلیون دلار فروش کرد! 

«راکی» نیز در ۱۰ رشته نامزد جایزه اسکار شد و توانست در رشته بهترین کارگردانی، بهترین تدوین و بهترین فیلم این مجسمه طلایی را کسب کند.

فیلم «راکی» در رتبه ۵۷ فهرست ۱۰۰ فیلم ۱۰۰ سال بنیاد فیلم آمریکا جا خوش کرده و در لیست برترین فیلم‌های ورزشی تاریخ سینمای آمریکا قرار گرفته است.

سیلوستر استالونه با «راکی» ره صد ساله را یک شبه طی کرد و از بازیگری گمنام به یکی از «مگااستار»های هالیوود تبدیل شد.

موفقیت «راکی» سازندگان فیلم را تشویق به ساخت چندین دنباله و «اسپین آف» کرد و «کرید ۲» واپسین نسخه «آسپین آف» آن سال ۲۰۱۸ به اکران رسید.

سال ۱۹۸۰ مارتین اسکورسیسی با ساخت «گاو خشگمین» یکی از بهترین آثار سینمایی ذیل مجموعه درام های ورزشی را به نام خود ثبت کرد.

مارتین اسکورسیسی که با وجود کارگردانی فیلم های برجسته ای مانند «راننده تاکسی» به سینماگری صاحب سبک بدل شده بود، دلزده و مایوس از سینما، قصدی برای ادامه فعالیت نداشت اما به پیشنهاد و تشویق رابرت دنیرو، زندگی «جیک لاموتا» را دستمایه فیلم جدید خود کرد.

«جیک لاموتا» یکی از برجسته ترین بوکسورهای میان وزن در دهه چهل و پنجاه میلادی بود اما حواشی زندگی خصوصی و درافتادن با مافیا و ناکامی وی در کسب قهرمانی، قابلیت ساخت یک اثر بیوگرافی را داشت.

رابرت دنیرو ایفای نقش «جیک لاموتا» را برعهده گرفت و برای نزدیک شدن به این نقش، در چند جلسه تمرین مشت زنی شرکت کرد و حدود ۳۰ کیلوگرم بر وزن خود افزود.

این فیلم خوش ساخت، هوش از سر منتقدان و اعضای آکادمی اسکار ربود و توانست با نامزدی در هشت رشته، جایزه اسکار بهترین بازیگری مرد را برای رابرت دنیرو و نیز بهترین تدوین حاصل کند. 

بسیاری از منتقدان «گاو خشمگین» را به عنوان بهترین فیلم مارتین اسکورسیسی و یکی از بهترین فیلم‌های تاریخ سینما می دانند.

«گاو خشمگین» در میان صد فیلم افسانه ای قرن گذشته به انتخاب بنیاد فیلم آمریکا رتبه ۲۵ را به خود اختصاص داده است.

سال ۲۰۰۴ کلینت ایستوود با ساخت فیلم «محبوب میلیون دلاری» ثابت کرد که قرار نیست در قامت کابوی، تنها و بلوند  مخاطبان خود را میکخوب کند و قادر است در نقش یک مربی بوکس نیز حضوری درخشان داشته باشد.

درام ورزشی «محبوب میلیون دلاری»(۲۰۰۴) با بازی و کارگردانی کلینت ایستوود در مورد مربی با تجربه با نام «فرانکی» است که دختری فروشنده به نام «مگی» را به اصرار او تبدیل یه یک بوکسور حرفه ای کند. مگی پس از تمرین های فراوان زیر نظر «فرانکی» به یکی از معتبرترین مسابقات بوکس راه می یابد اما حین مسابقه، حریف با اقدامی غیر اخلاقی، ضربه ای با چارپایه کنار رینگ به سر او وارد می کند که سبب جراحت شدید وی می شود.

کلینت ایستوود در «محبوب میلیون دلاری» درامی اشک انگیز را مقابل چشمان مخاطبان قرار می دهد و جدال «فرانکی» با خود را در مقابل یک درخواست «مگی»، به خوبی روایت کرده است.

«محبوب میلیون دلاری» نیز مانند اسلاف خود خیلی خوب درخشید، ضمن دریافت جایزه اسکار بهترین فیلم هفتاد و هفتمین دوره جوایز اسکار، کلینت ایستوود نیز برای کارگردانی آن دومین جایزه اسکار کارگردانی خود را پس از «نابخشوده» کسب کرد.

هیلاری سوانک با ایفای نقش «مگی» توانست جایزه اسکار بهترین بازیگر زن را دریافت کند و مورگان فریمن هم جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل را بدست آورد.

«محبوب میلیون دلاری» با هزینه ۳۰ میلیون دلاری ساخته شد اما ۲۱۶ میلیون دلار فروش کرد و در ۲۵۰ فیلم برتر تاریخ در سایت «آی‌ ام‌ دی‌ بی» جای گرفت.

«مرد سیندرلایی»(۲۰۰۵) به کارگردانی ران هاوارد نیز از جمله فیلم های سینمایی برجسته مرتبط با ورزش بوکس است.

ران هاوارد با اقتباس از زندگی «جیمز جی برادک» بوکسور سنگین‌وزن آمریکایی اثری بیوگرافی ساخت و روانه پرده نقره ای کرد.

داستان فیلم در مورد «جیمز جی برادک» است که در پی شکستگی دست قادر به مبارزه نیست و مجبور می شود از حرفه بوکسوری کناره گیری کند اما مشکلات زندگی وضعیت آشفته ای را برای او رقم می زند و سرانجام یک اتفاق منجر به بازگشت وی به رینگ می شود.

ران هاوارد پس از همکاری تحسین برانگیز با راسل کرو در فیلم «ذهن زیبا»، بار دیگر او را به عنوان قهرمان اثر خود برگزید و نقش «جیمز جی برادک» را به او سپرد.

راسل کرو نیز برای جا افتادن در نقش یک بوکسور سنگین وزن، ریاضت را به جان خرید بیش از ۵۰ پوند از وزن خود کاست و حدود یکسال در تمرین های بوکس شرکت کرد و به دویدن، شنا، وزنه‌برداری، و یوگا پرداخت.

گرچه راسل کرو ستاره فیلم بود اما بازی خوب «پل جیاماتی» دیده شد و برای وی نامزدی اسکار بهترین بازیگر مکمل را ارمغان آورد.

همچنین راسل کرو و پل جیاماتی توانستند جایزه گلدن گلوب و جایزه انجمن بازیگران سینما را برای بازی های خود دریافت کنند.

«مرد سیندرلایی» برخلاف شکست در گیشه، تحسین منتقدان را برانگخیت و این فیلم را یکی از بهترین فیلم های بوکس در همه دوران ها معرفی کرده اند.

| ارسال نظر