خوردن بیش از اندازه دارچین چه عوارضی دارد؟
به گزارش گروه اجتماعی شبکه خبری ایران ۲۴ به نقل از واشنگتن پست، مطالعات جدید نشان می‌دهد که «مصرف بیش‌ازحد» دارچین می‌تواند با عملکرد برخی دارو‌های تجویزی تداخل داشته باشد.
این تحقیق که در نشریه «شیمی غذایی علوم مولکولی»(Food Chemistry: Molecular Sciences) منتشر شده است، به کمبود داده‌های علمی درباره تأثیر دارچین بر متابولیسم انسان و چگونگی تعامل آن با دارو‌ها اشاره می‌کند.
اگرچه مطالعه مقدار دقیقی برای مصرف بیش‌ازحد مشخص نکرده، اما تأکید می‌کند که مصرف محدود دارچین ممکن است برای سلامت مفید باشد، در حالی که استفاده‌ی مداوم و زیاد می‌تواند خطر بروز تداخلات دارویی را افزایش دهد.
پژوهشگران خاطرنشان می‌کنند که در سال‌های اخیر «محبوبیت دارچین افزایش یافته»، بخشی به دلیل مطالعاتی که احتمال تأثیر آن را در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ و دیگر شرایط سلامتی نشان می‌دهند.
یکی از پیش‌بینی‌های انجام‌شده در سال ۲۰۲۴ نشان می‌دهد که بازار جهانی دارچین در بازه ۲۰۲۴ تا ۲۰۲۸ حدود ۴۱۲.۹ میلیون دلار رشد خواهد داشت؛ بخشی از این رشد به دلیل استفاده فزاینده‌ی دارچین در داروسازی است.
در این مطالعه، پژوهشگران با شبیه‌سازی فرآیند گوارش انسان، تأثیر دارچین را بر متابولیسم دارو‌ها بررسی کردند. آنها روغن دارچین و دو ترکیب شیمیایی اصلی آن، یعنی سینامالدئید و اسید سینامیک را مورد آزمایش قرار دادند. نتایج نشان داد که این ترکیبات پس از گوارش، گیرنده‌های زنو‌بیوتیک (Xenobiotic Receptors) بدن را فعال می‌کنند. این گیرنده‌ها پیام‌رسان‌های شیمیایی‌ای هستند که نقش کلیدی در تنظیم متابولیسم دارو‌ها دارند.
پژوهشگران هشدار می‌دهند که «مصرف بیش‌ازحد» دارچین ممکن است باعث شود بدن دارو‌های تجویزی را سریع‌تر از حد معمول دفع کند؛ موضوعی که می‌تواند جذب دارو‌ها را مختل کند و اثربخشی درمان را کاهش دهد.
اگرچه میزان دقیق این تداخلات هنوز مشخص نیست، پژوهشگران به افرادی که قصد استفاده از محصولات غلیظ‌شده‌ی دارچین مانند مکمل‌ها را دارند، توصیه می‌کنند که پیش از آغاز مصرف با پزشک خود مشورت کنند.
بیل گورلی، دانشمند ارشد در مرکز ملی پژوهش‌های محصولات طبیعی دانشگاه می‌سی‌سی‌پی در بیانیه‌ای اعلام کرد: «ما می‌دانیم که سینامالدئید می‌تواند این گیرنده‌ها را فعال کند و این موضوع ممکن است خطر تداخلات دارویی را افزایش دهد. این چیزی است که ممکن است اتفاق بیفتد، اما تا زمانی که مطالعه‌ی بالینی انجام نشود، نمی‌توانیم به‌طور قطعی بگوییم چه خواهد شد.»
