به گزارش رسانه تحلیلی تصویری بهمن، به نقل از کیهان،پایگاه اینترنتی صدای آمریکا نوشت: «در دهه ۵۰ خورشیدی و مطابق با برنامه مدرن‌سازی ایران و تبدیل ایران به قدرت نظامی اول منطقه، تجهیز و بهینه‌سازی نیروهای نظامی ابتدای دهه در دستور کار قرار گرفت. در سال ۱۳۴۸ ایران ۱۶۱ هزار نیروی نظامی داشت که در سال ۱۳۵۷ این آمار به ۴۱۵ هزار نفر رسید.
تا پیش از انقلاب، نیروهای نظامی ایران تعریف متعارف داشت. پس از انقلاب، و با تشکیل سپاه و بسیج، در اصل سه شاخه و در مقطعی نیروهای نظامی ایران دوشاخه شد. عنوان «شبه‌نظامی» هم اضافه شده که می‌شود سپاه پاسداران انقلاب اسلامی. مشکل هم اینجاست که هیچ‌کدام از فعالیت‌های نظامی مرتبط با سپاه قابل دسترسی نیست.
در سال ۱۳۵۷ پس از پیروزی انقلاب، انقلابیون توافق نظامی ایران با آمریکا که بسته‌ای معادل ۱۲ میلیارد دلار بود را لغو کردند. قرار بود طبق آن توافق ظرف چهار تا پنج سال، ایران به قدرت نظامی اول منطقه تبدیل شود. در صورت اجرای آن قرارداد، ایران صاحب ۱۶۰ فروند جنگنده اف-۱۶، هفت بوئینگ تجسسی آواکس مجهز به رصد رادار به ارزش ۱.۳ میلیارد دلار، دو ناوشکن جنگی، ۲۰ فروند جنگده اف-۴ و ۴۰۰ موشک فونیکس شود. ایران همچنین از بسته خرید نظامی از سوی اروپا هم خارج شد که معادل سه میلیارد دلار بود و اصلی‌ترین طرف‌های آن بریتانیا و آلمان غربی آن زمان بودند. آن بسته شامل ساخت کشتی، تجهیز نیروی دریایی،تانک و موشک و زیردریایی‌های کوچک ساخت آلمان غربی بود و اگر به قدرت فعلی نیروی دریایی ایران که نگاه کنید، می‌بینید که این بخشی است که اختلاف جدی کیفیت و کمیت بین دو دوره مورد مقایسه سال ۵۷ و سال ۱۴۰۰ را نشان می‌دهد. نیروی دریایی جمهوری اسلامی ایران و یا سپاه، قایق‌های تندرو دارد ولی خبری از ناو جنگی و یا ناو هواپیمابر نیست.
تحریم‌هایی که از سال ۱۹۹۲ میلادی از سوی آمریکا و در دولت بیل کلینتون وضع شد خرید و فروش و به‌روزرسانی تسلیحاتی جمهوری اسلامی رو با مشکل جدی روبه‌رو کرد. این تحریم‌ها با قطعنامه ۲۲۳۱شورای امنیت بیشتر شد. به دلیل دو مورد قبلی که اشاره شد، جمهوری اسلامی پس از پایان جنگ با عراق بر تولید موشک متمرکز شد و به‌ویژه در یک دهه گذشته روی پهپاد متمرکز شده و تولیدات خود را در آن زمینه هم گسترش داده و هم به گروه‌های نیابتی خود در یمن، عراق، لبنان و سوریه می‌دهد. توان پهپادی هم از دیگر مواردی است که ساخت و توزیع آن از سوی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی انجام می‌شود».
تحلیل صدای آمریکا، در حالی منتشر شده که ارتش رضاخانی در برابر ارتش متفقین سه روز بیشتر مقاومت نکرد و ارتش محمدرضا پهلوی هم صرفا در سرکوب ملت ایران یا حضور در مأموریت‌های منطقه‌ای آمریکا و صهیونیست‌ها ایفای نقش می‌کرد. در عین حال و در حالی که ایران ژاندارم منطقه معرفی می‌شد، بحرین با فشار انگلیس و آمریکا و تایید شاه، از ایران جدا شد! از سوی دیگر، عمده مأموریت‌های مهم در ارتش توسط مستشاران آمریکایی انجام می‌شد که هم حق توحش می‌گرفتند و هم نظامیان رده بالای ایران را تحقیر می‌کردند.
در زمینه قراردادهای خرید منعقده نیز برخی از این قراردادها توسط دولت موقت ملغی شد و پول برخی دیگر از آنها مانند قرارداد با انگلیسی‌ها مورد کلاهبرداری طرف غربی قرار گرفت. اما امروز؛ براساس گزارش 130 صفحه‌ای آژانس اطلاعات دفاعی آمریکا (DIA) وابسته به پنتاگون، ایران بزرگ‌ترین قدرت نظامی منطقه و بزرگ‌ترین تهدید برای آمریکا در منطقه محسوب می‌شود. این قدرتمندی تا بدان حد است که موشک‌های نقطه زن ایران پایگاه عین‌الاسد را با دقت شخم زدند و جهنم واقعی را به اشغالگران تروریست در عراق نشان دادند. بدتر اینکه گزارش‌های متعدد منابع آمریکایی می‌گویند ایران در حال تهاجم در جنگ‌ترکیب علیه آمریکاست و توانمندی‌های پیشرفته نظامی را با نفوذ عمیق در منطقه و گروه‌های متحد و نیابتی ترکیب کرده است.
