رسانه تحلیلی تصویری بهمن، گروه ورزش - مهدی زارعی: فرانکفورت پیش از این هم در عجیب ترین دوره رقابتهای جام یوفا برای اولین بار قهرمان این مسابقات شده بود. اما در آن روزها این تیم در اوج بود و قهرمانی در جام یوفا با فتح کنونی مسابقات لیگ اروپا، تفاوت فراوانی داشت.
****
صد در صد آلمانی
فرانکفورت که در سالهای 1974 و 1975 قهرمان جام حذفی آلمان شده بود، در سال 1980 در حالی فینالیست مسابقات شد که هرچهار تیم مرحله نیمه نهایی جام یوفا آلمانی بودند. فرانکفورت در نیمه نهایی بعد از باخت (2-0) در بازی رفت، با یک بازگشت حیرت انگیز، بایرن مونیخ را در مسابقه برگشت، (5-1) در هم کوبید. این تیم در فینال مسابقه رفت (3-2) مقابل مونشن گلادباخ شکست خورد اما در مسابقه برگشت، در حضور 59 هزار تماشاگر ورزشگاه والد اشتادیون، با گل دقیقه 81 فرِد شاب حریف را از پیش رو برداشت و با تساوی (3-3) و به لطف گل زده در خانه حریف، قهرمان اروپا شد.
این قهرمانی در سال 1981 در جام حذفی آلمان تکرار شد. اما از آن زمان به بعد آینتراخت، تنها دو قهرمانی دیگر را تجربه کرد. فتح جام حذفی آلمان در سالهای 1988 و 2018 تا پیش از فینال جام یوفای 2022 آخرین عناوین نماینده ایالت هسن بود تا این که فینال لیگ اروپا مقابل رنجرز رسید و برتری فرانکفورت در ضربات پنالتی مقابل این تیم. مرور خاطرات طلایی آینتراخت نشان می دهد که این تیم خاطرات شیرینی از رنجرز دارد...
****
روز 28 ژوئن 1959 روزی تاریخی برای فوتبال ایالت هِسِن آلمان بود. این اولین باری بود که هر دو تیم فینال مسابقات قهرمانی آلمان، تیمهای این ایالت مرکزی آلمان بودند. رقابتهای سال 1959 فوتبال آلمان طبق فرمت سالهای 1957 و 1958 برگزار شد و قبل از هر چیز تیمهای نایب قهرمان مناطق شمال و جنوب غرب آلمان، در دیداری پلی آف به میدان رفتند تا با حذف تیم بازنده، تعداد تیمهای شرکت کننده در رقابتهای قهرمانی آلمان به 8 کاهش یابد. آن گاه مسابقات به صورت رفت و برگشت در دو گروه چهار تیمی برگزار شد و آینتراخت فرانکفورت مقتدرانه با 6 برد در شش مسابقه صدرنشین گروه خود شد. رقابتها جشنواره گل بود و در 12 مسابقه این گروه 64 گل رد و بدل شد! فرانکفورت در دو مسابقه خود برابر وردربرمن (7-2) و (4-2)، در برابر اف.ک. پیرمازِنز (3-2) و (6-2) و مقابل اف.ث.کلن (4-0) و (2-1) به برتری دست یافت و در حالی 12 امتیاز کسب کرد که مجموع امتیازات سه تیم دیگر روی هم 12 امتیاز بود!
فرانکفورت فینال را مقابل کیکرز اُفِن باخ برگزار کرد. دو تیم در دیداری مهیج تا دقیقه 23 به تساوی (2-2) دست یافتند. در ادامه گلی به ثمر نرسید و کار به وقت اضافی کشید تا فرانکفورت در پایان، دربی هسن را با نتیجه (5-3) به سود خود خاتمه داده و برای اولین و آخرین بار قهرمان رقابتهای سراسری آلمان شود؛ در حالی که هنوز خبری از لیگ سراسری( بوندس لیگا) نبود.
****
اولین نام ماندگار
اِکِرهارد فایگِنشپان در آن سال عملکرد حیرت انگیزی داشت. او در تمام مسابقات فرانکفورت گل زد؛ از جمله هت تریک در برابر برمن در مرحله گروهی و مسابقه فینال تا 12 گل به ثمر رسانده و آقای گل مسابقات شود. عجیب آن که او با این آمار حیرت انگیز هرگز برای تیم ملی آلمان به میدان نرفت. پس از قهرمانی در آلمان، او پس از چهار سال فرانکفورت را ترک کرد و راهی مونیخ 1860 شد؛ زیرا می خواست تحصیلات خود را در رشته مهندسی ادامه دهد. جای خالی او یک سال بعد در خط حمله فرانکفورت بیشتر احساس شد.
****
نیمه نهایی شگفت انگیز
آینتراخت در سال 1960 به مرحله گروهی رقابتهای سراسری آلمان صعود نکرد. با این حال به عنوان قهرمان آلمان در فصل 60-1959 راهی رقابتهای باشگاههای اروپا شد. پس از یک دور استراحت -به دلیل کنار کشیدن کوپیون پالوسئورا( نماینده فنلاند)- این تیم با دو نتیجه (4-1) و (1-1) در برابر یانگ بویز سوییس راهی یکچهارم نهایی شد و آن گاه (2-1) و (1-1) وینر اشپورت کلوب اتریش را هم از پیش رو برداشت. دو برد حیرت انگیز (6-1) و (6-3) مقابل گلاسکو رنجرز اسکاتلند، مقتدرانه ترین برد نیمه نهایی های تاریخ لیگ قهرمانان را از آن فرانکفورت کرد و این تیم مقابل رئال مادرید قرار گرفت که برای کسب پنجمین قهرمانی پیاپی اروپا می جنگید. نتیجه مسابقه حیرت انگیز بود: (7-3) به سود رئال مادرید و نایب قهرمانی شاگردان پل اُسوالد مربی 55 ساله فرانکفورت؛ مردی که اولین بار از 30 سالگی تا 33 سالگی سرمربی فرانکفورتی ها بود.
****
تنها یادگاری از پرگل ترین فینال
مطابق رسم فوتبال اروپا، بازیکنی که در یک مسابقه هت تریک کرده بود، می توانست توپ را به عنوان یادگاری با خود ببرد. اما فرانس پوشکاش ستاره رئال که در آن مسابقه چهار گل به فرانکفورت زده بود، هرگز توپ مسابقه را به خانه نبرد. او درباره دلیل این امر گفت: «زیرچشمی به داور نگاه کردم و ساعتش را زیر نظر گرفتم. ثانیه ها را به دقت می شمردم که وقتی سوت پایان مسابقه زده شد، توپ زیر پای من باشد. سوت پایان که زده شد، اروین اشتاین جلو آمد و توپ را خواست. با خودم فکر کردم: واقعا این توپ را می خواهم. ولی اشتاین دو گل زد و بازی را باخته. این حداقل کاری است که می توانم انجام دهم.»
به این ترتیب اشتاین در 25 سالگی صاحب توپی شد که پرگل ترین فینال تاریخ لیگ قهرمانان را رقم زده بود.
****
