به گزارش رسانه بهمن به نقل از تسنیم؛ در جریان دیدار «آموس هوکستاین» میانجی آمریکایی با مقامات لبنانی از جمله «میشل عون» رئیس جمهوری این کشور و «نجیب میقاتی» نخست وزیر دولت پیشبرد، لبنان موضع رسمی خود را در مسیر مذاکرات فنی غیرمستقیم با رژیم‌صهیونیستی جهت تعیین مرزهای دریایی مشخص کرد. این پاسخ و موضع لبنان از زبان میشل عون بیان شده و او به میانجی آمریکایی تاکید کرد که لبنان به شکل مستقیم به حقوق خود و تعیین مرزها از خط 23 و همچنین مالکیت میدان «قانا» پایبند است. لبنان همچنین تمایل دارد که مذاکرات غیرمستقیم درباره پرونده مناقشه مرزی با اسرائیل از سر گرفته شود.
از طرف دیگر لبنان همچنان از اصلاح دستور شماره 6433 امتناع می‌ورزد تا باب مذاکرات غیر مستقیم در پرونده مناقشه مرزی بسته نشود. این در حالی است که اگر دستور شماره 6433 اصلاح می‌شد طبق نقشه‌ای که دولت وقت لبنان به ریاست «حسان دیاب» نخست وزیر پیشین این کشور تعیین کرده بود مساحت منطقه مورد مناقشه لبنان با رژیم صهیونیستی به خط 29 می‌رسید و چیزی حدود 2290 کیلومتر که شامل میدان کاریش نیز می‌شود نصیب لبنان می‌شد؛ یعنی همان میدانی که هفته گذشته کشتی یونانی که برای اسرائیل کار می‌کند وارد آنجا شده و به دنبال آن تنش‌هایی میان لبنان و رژیم صهیونیستی به وجود آمد.
تحلیلگران معتقدند که با وجود همه اینها موضع مقامات لبنانی در پرونده ترسیم مرزهای دریایی پیشرفته و شجاعانه بود؛ چرا که لبنان هنوز پاسخ کتبی به آمریکا درمورد پایبندی به خط مستقیم 23 و میدان قانا نداده و منتظر است که رژیم صهیونیستی به طور کامل از منطقه مورد مناقشه در بلوک‌های میان خطوط 23 تا 29 عقب نشینی کند. قابل توجه است که میانجی آمریکایی که در فوریه گذشته به بیروت سفر کرده بود به لبنان پیشنهاد داد که مرزهای خود را از ابتدای خط 23 تعیین کند؛ مشروط به اینکه از بخشی از میدان قانا و همچنین بلوک شماره 8 که متعلق به لبنان است و ثروت‌های هنگفتی در آن نهفته شده عقب‌نشینی نماید.
«داوود رمال» تحلیلگر سیاسی عرب زبان در این زمینه معتقد است موضعی که لبنان به میانجی آمریکایی اعلام کرد به این معناست که لبنان به خط 23 و میدان قانا پایبند است؛ خطی که توسط سازمان ملل در سال 2011 تصویب شد. بنابراین طرف اسرائیلی باید از هرگونه سرمایه گذاری و اکتشاف و استخراج در این منطقه خودداری کند. بر این اساس میانجی آمریکایی باید طرف اسرائیلی را تحت فشار قرار دهد تا ضمن متوقف کردن فعالیت‌های خود در میدان کاریش از هرگونه سرمایه گذاری و استخراج نفت و گاز در سایر بلوک‌های واقع در منطقه مورد مناقشه با لبنان نیز امتناع ورزد.
لبنان همچنین به آموس هوکستاین اعلام کرد که این کشور خواستار آغاز عملیات اکتشاف و سرمایه‌گذاری در بلوک‌های خارج از منطقه مورد مناقشه و کسب مجوز برای شرکت‌های بین المللی جهت فعالیت در این بلوک‌ها با تضمین آمریکا است . بیروت همچنین از آمریکا خواسته تا سریعاً پاسخ بدهد و مذاکرات غیر مستقیم با رژیم صهیونیستی در پرونده ترسیم مرزهای دریایی از سرگرفته شود.
اما «حسن ایوب» دیگر تحلیلگر سیاسی در گفتگو با شبکه الجزیره اعلام کرد که در حال حاضر استفاده از اصطلاح میدان قانا برای لبنان غیر علمی است. با وجود این که پیش بینی می‌شود ثروت‌های زیادی در این میدان مدفون شده باشد اما بعد از بررسی و اکتشاف و حفاری و استخراج مشخص می‌گردد که این میدان چه موقعیتی دارد. این در حالی است که میدان کاریش به مرحله استخراج رسیده و میزان ثروت‌های مدفون در آن مشخص شده است.
وی در ادامه گفت، شواهد نشان می‌دهد که معادله ایجاد شده توسط لبنان فراتر از خط 23 است و احتمالا در صورت کسب تعهد آمریکا در این زمینه بیروت یک پیشنهاد کتبی ارائه خواهد کرد. اما اگر پاسخ تل آویو و واشنگتن به این خواسته لبنان منفی باشد مجددا مسئله خط 29 و پایبندی لبنان به آن تکرار خواهد شد. در حال حاضر آنچه که اهمیت دارد این است که مقامات لبنانی در برابر فشارهای سیاسی آمریکا تسلیم نشدند و همچنین در مراحل بعدی نباید اجازه دهند که ایالات متحده از شکاف سیاسی در لبنان و بحران اقتصادی این کشور جهت پیشبرد اهداف خود در پرونده ترسیم مرزهای دریایی سوء استفاده کند.
به گفته این تحلیلگر سیاسی، در پرونده مناقشه مرزی با رژیم صهیونیستی، لبنان دیگر در موضع ضعف قرار ندارد البته مشروط به اینکه اگر پاسخ آمریکا و اسرائیل به پیشنهاد مسئولان لبنان منفی بود، این کشور تردیدی در استفاده از گزینه‌های بعدی نداشته باشد.
«روزانا بومنصف» دیگر نویسنده و تحلیلگر سیاسی است که درباره پرونده تعیین مرزهای دریایی لبنان و رژیم صهیونیستی در گفتگو با شبکه الجزیره اعلام کرد، نکته جدیدی در موضع لبنان از نظر پایبندی به خط 23 دیده نمی‌شود؛ جز اینکه لبنانی‌ها این بار موضع خود را در این زمینه واحد و یکپارچه کرده‌اند. در واقع لبنان از حقوق طبیعی خود دفاع می‌کند اما موقعیت این کشور در نتیجه بحران اقتصادی خفقان‌آوری که گرفتار آن شده، می‌تواند شکننده باشد.
وی افزود، لبنانی‌ها همچنین باید توجه داشته باشند که منافع جدید آمریکا در پرونده مناقشه مرزی بین تل‌آویو و بیروت فراتر از این حرف‌هاست و به نگرانی‌های منطقه‌ای و جهانی درباره منابع انرژی مربوط می‌شود. به ویژه اینکه کشورهای اروپایی بعد از جنگ روسیه و اوکراین با بحران بزرگ انرژی مواجه شده و به دنبال تامین منابع سوخت هستند. بنابراین انتظار می‌رود که دور جدید مذاکرات غیرمستقیم میان لبنان و اسرائیل در پرونده مناقشه مرزی به دور از مداخلات منطقه‌ای و بین المللی نباشد.
این کارشناس سیاسی معتقد است،علی‌رغم تهدیداتی که میان لبنان و اسرائیل درباره درگیری نظامی مطرح شده اما هیچ یک از طرفین تمایل ندارند که در حال حاضر پرونده مناقشه مرزی را به یک جنگ نظامی تبدیل کنند و البته نبرد نظامی آخرین گزینه است. در این میان حزب الله می‌تواند ضربات دردناکی به اسرائیل وارد کند اما در حال حاضر ترجیح می‌دهد که پرونده مناقشه مرزی و دفاع از حقوق لبنان بدون جنگ و درگیری حل گردد.
داوود رمال، دیگر تحلیلگر سیاسی نیز در این زمینه اعلام کرد که پیش بینی پاسخ اسرائیل به موضع لبنان دشوار است؛ زیرا اسرائیلی‌ها می‌خواهند زمان بخرند تا بتوانند ثروت‌های موجود در منطقه مورد مناقشه را غارت کنند. بازگشت اسرائیل به مذاکرات به معنای پذیرش موضع لبنان است و در حال حاضر توپ در زمین اسرائیل می‌باشد تا مشخص گردد که امور به چه سمتی پیش می‌رود.
حسن ایوب، نویسنده و تحلیلگر عرب زبان نیز در پایان گفت‌وگوی خود با الجزیره اعلام کرد، اگر اسرائیل فقط قصد حفاری در میدان کاریش را داشته باشد باب مذاکرات غیرمستقیم را باز می‌کند، اما اگر اهداف و انگیزه‌های اسرائیل به پروژه خط لوله‌کشی به اروپا از طریق ترکیه مربوط شود، تعیین خط 23 برای لبنان را نمی‌پذیرد؛ چرا که تل‌آویو برای انتقال گاز به اروپا به حفاری در بلوک 8 نیاز دارد؛ بلوکی که متعلق به لبنان است و این کشور در موضع جدید خود بر پایبندی به آن تاکید کرده است. در این صورت پرونده مناقشه مرزی بین اسرائیل و لبنان وارد فاز خطرناکی خواهد شد.
