به گزارش رسانه بهمن، حسین ایمانی جاجرمی در گفت‌و‌گو با خبرگزاری فارس با بیان اینکه اجرای سیاستهای آمریکایی توسط برخی جریان‌ها در ایران سابقه‌ای دیرینه دارد، افزود: کارتن‌خوابی یا اتوبوس‌خوابی اصطلاح دقیقی نیست و شاید بهتر باشد از اصطلاح بی‌خانمی استفاده شود. این پدیده پیچیده است و نمی‌شود آن را به موضوعی ساده تقلیل داد که در چند روز یا چندماه اتفاق افتاده باشد.
وی با اشاره به اینکه سابقه بی‌خانمانی در شهرهای بزرگ خصوصا در پایتخت به دهه 40 باز می‌گردد، افزود: مسئله اصلی به توسعه شهری ما از سال‌های پایانی دهه 40 بازمی‌گردد که سبب شکل نگرفتن توازن در بخش‌های مختلف شده و به این دلیل، شکل‌گیری پدیده‌هایی مانند کارتن‌خوابی، بی‌خانمانی، معتادان متجاهر را نباید به بازی‌های سیاسی و جناحی و بازی تخریب مسئولان تقلیل داد.
این جامعه‌شناس، موضوع بی‌خانمانی را دارای وجوه مختلفی دانست و افزود: پیش از این به بی‌خانمانی؛ زاغه‌نشینی و مانند این نیز گفته می‌شد و از این رو، باید با نگاهی منصفانه به این پدیده و دلایل بروز آن توجه کرد.
به گفته این استاد دانشگاه، سکونت در خانه‌‌های ناایمن و نبود مکانی برای اقامت و اسکان یکی از دلایل بروز مشکل بی‌خانمانی است که در اغلب شهرهای بزرگ دیده می‌شود.
وی در این باره افزود: براساس آمارهای موجود، اکنون صدها هزار نفر تنها در شهر دهلی بی خانمان هستند و در خیابان‌ها زندگی می‌کنند.
رئیس مؤسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران، برضرورت تفکیک افراد بی‌خانمان از یکدیگر و طراحی نقشه‌ای برای بهبود وضعیت زندگی این افراد تاکید کرد و گفت: افراد بی خانمان را باید تفکیک کرد. گروهی اعتیاد دارند و از خانواده خود طرد شده‌اند و در اعتیاد غرق شده‌اند و در دولت‌های مختلف کسی برای آنان برنامه‌ای نداشته است. این افراد عموما در برخی مراکز تجمع دارند و در همه نقاط شهرها پراکنده نیستند.
جاجرمی، ادامه داد: عده‌ای هم هستند که به دلیل گرانی مسکن و اختلافات خانوادگی دچار این مشکل شده‌اند. برخی دیگر مسافرانی هستند که از استان‌های دیگر به تهران امده و پولشان برای پیدا کردن جایی برای اقامت تمام شده است. این افراد را باید از یکدیگر تفکیک کرد و برای مسایلشان سیاست و برنامه‌های خاص خود را تدوین کرد.
این جامعه‌شناس با انتقاد از نگاه غیربومی در سیاستگذاری‌های فرهنگی و اجتماعی کشور، تاکید کرد: یکی از اشتباهات ما بعد از انقلاب این بود که همان سیاستهای نادرست گذشته را در اقتصاد ادامه دادیم. نفت فروختیم و منابع آن را صرف پروژه‌‌های بزرگ مقیاس کردیم. پیامد سیاستهای دولت‌های گذشته همین نابرابری است که اکنون در شهرهای بزرگ و پرجمعیت آن را در قالب بی‌خانمانی و کارتن‌خوابی می‌بینیم.
به گفته وی، به هر اندازه که جمعیت در شهرها افزایش پیدا کرده است، پدیده بی‌خانمانی نیز با آن رشد پیدا می‌کند و تا زمانی که دولت‌ها برنامه‌ای برای کنترل این پدیده و دلایل بروز آن نداشته باشند این روند نیز ادامه خواهد داشت.
ایمانی جاجرمی اتوبوس‌خوابی را نتیجه پیروی از الگوهای غربی در گذشته دانست و اضافه کرد: برای تدوین سیاستهای مناسب برای جلوگیری از کارتن‌خوابی و اتوبوس خوابی، باید سیاستهای اجتماعی کشور بر اساس ریشه‌های فرهنگ بومی و ایرانی و نه آمریکایی و غربی جهت داده شود.
این استاد دانشگاه گفت: پیامد سیاستهای دولت‌های گذشته همین نابرابری است که اکنون در شهرهای بزرگ و پرجمعیت آن را در قالب بی‌خانمانی و اتوبوس خوابی می‌بینیم.
