رسانه تحلیلی تصویری بهمن، گروه ورزش: دیدار تیم‌های فوتبال استقلال و مس کرمان از هفته سوم رقابت های لیگ برتر در حالی برگزار شد که سرانجام مجوز حضور بانوان در ورزشگاه ها صادر شده و برای این بازی نیز جمعیت محدودی از زنان و دخترانه استقلالی توانستند از نزدیک این مسابقه را در ورزشگاه آزادی تماشا کنند. این موضوع بهانه‌ای شد تا پانیذ فرحناک خبرنگار سایت فوتبالی، دست به قلم شده و یادداشتی اختصاصی برای رسانه بهمن به شرح زیر بنویسد:
روز پنجشنبه، همه چیز برای تهیه چند گزارش ناب آماده بود. بنا شده بود بازی استقلال و مس کرمان برای اولین بار در لیگ برتر ایران با حضور هواداران خانم برگزار شود و من خوب می‌دانستم که دختران فوتبال‌دوست چه حال و هوایی در سر دارند و قرار است چه روز باشکوهی رقم بخورد.
حدودا از سه ساعت مانده به شروع مسابقه، به درب شرقی و مقابل پارکینگ ۲۱ رفتم تا دنیای قشنگی که مقابل این ورودی به وجود آمده بود به تصویر بکشم. به خودم قول داده بودم که شور و شوق دختران فوتبالی را با تمام توانم پوشش دهم. تمامی لنزها معطوف به دختران آبی بود و خبرنگاران زیادی به‌جای ورود از درب غربی و ورودی همیشگی‌شان، ترجبح دادند با هواداران از درب شرقی وارد ورزشگاه شوند تا در حال و احوال آنان شریک باشند.
چه اشک‌هایی که پس از صدور مجوز ورود هواداران به داخل ورزشگاه از چشم‌ها سرازیر شد و چه صحنه‌های قشنگی که سوژه گزارش من شد.
بازی آغاز شد و من کماکان مشغول تهیه گزارش بودم. تقریبا تمام بانوانی که بلیت نداشتند هم با پافشاری خودشان و عنایت مسئولان ورزشگاه توانستند اجازه ورود پیدا کنند و حالا من مانده بودم و چندین مامور نیروی انتظامی و فوتبالی که در حال برگزاری بود. در همان حین تصمیم گرفتم ۹۰ دقیقه را پشت در منتظر بمانم تا به همان اندازه‌ای که ورودشان را پوشش دادم بتوانم ذوق و شادیشان را ورای هر نتیجه‌ای که در بازی شکل گرفته، در حین خروج از ورزشگاه ببینم و ثبت کنم.
استقلال یک بر صفر پیش افتاد و دقایق آخر بازی بود که کم کم هواداران از ورزشگاه خارج شدند. به محض دیدن میکروفون در دستان من با چشمانی براق و بغض‌آلود درخواست می‌کردند که با ما مصاحبه کنید و چه حسی لذت‌بخش‌تر از اینکه شادی دختران سرزمینم را جار بزنم.
یاد خودم افتادم که اولین بار در بازی تیم ملی ایران مقابل کامبوج در مقدماتی جام‌جهانی موفق شده بودم به ورزشگاه بروم و از فرط هیجان تا صبح نخوابیده بودم. زندگی من به مدت یک هفته تحت تاثیر همان یک روز بود.
حالا خوشحالم... برای همه دختران فوتبال‌دوست، برای همه بانوانی که حسرت دیدن از نزدیک چمن سبز و خوش‌رنگ آزادی را داشتند، برای همه زنانی که بعد از پایان بازی در تونل‌های ورزشگاه سرود شادی سر‌دادند. برای مرد و زن که در کنار هم به تشویق تیم محبوبشان پرداختند و دوشادوش هم از ورزشگاه آزادی خارج شدند. کاری به دلیل اصلی اجازه حضور بانوان در ورزشگاه ندارم. می‌خواهد زیر سر فیفا باشد یا وزیر ورزش و ... اما باعث و بانی‌اش هرکی است بداند که زندگی را در دل‌های زنان فوتبال‌دوست ایران به جریان انداخته است. روز خسته‌کننده‌ای داشتم اما به شدت خوشحال و راضی هستم و آرزو دارم هر هفته در روزهای بازی‌های لیگ به همین میزان خسته باشم...
|انتهای پیام|
