رسانه بهمن - گروه فرهنگ و اندیشه، سجاد میرزائی: اولین نمایشگاه تخصصی تمدن نوین اسلامی به همت دبیرخانه تمدن نوین اسلامی نهاد رهبری دانشگاه تهران با حضور دکتر محمدمهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در محل باشگاه دانشجویان این دانشگاه افتتاح و در فاصله روزهای 28 تا 30 آذر 1400 میزبان علاقه‌مندان بود. مراکزی مثل فرهنگستان علوم اسلامی قم، موسسه مطالعات راهبردی علوم و معارف اسلام، پژوهشگاه علوم و معارف اسلامی، دانشگاه تهران، موسسه مطالعات تمدنی اسلام متا، پژوهشکده حج و زیارت، مجمع جهانی اهل بیت، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، موسسه فقاهت و تمدن اسلامی، موسسه پژوهشی تمدن و توسعه اسلامی، دبیرخانه هم اندیشی مرکز علوم نوین اسلامی معنا و حسینیه اندیشه، صاحبان غرفه‌های این نمایشگاه بودند و دستاوردهای خود را ارائه کردند.
گوشه هایی از دستاوردهای ارائه شده در این نمایشگاه
در جریان برگزاری این نمایشگاه سه روزه، مراکز مذکور به ارائه محصولات خود در زمینه های الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، سبک زندگی اسلامی ایرانی، بیانیه گام دوم، حکمرانی دینی، فقه حکومتی و علم تمدن ساز پرداختند. اسناد و تحقیقات پشتیبان، همراه با برخی خروجی های انضمامی از جمله ارائه بحث تربیت مربی ترک اعتیاد به شیوه اسلامی با عقبه درس خارج ترک اعتیاد بجای روش های مرسوم شبه کلیسایی از قبیل NAیا مواردی چون پیشنهاد استفاده از طلا به جای پول رایج برای معامله، مباحث نظام خانواده و نظام اقتصادی و مباحث فقه حکومتی از مواردی بود که به عنوان دستاوردهای ارائه شده در این نمایشگاه در معرض دید مراجعین قرار گرفته بود.
آیا نمایشگاه بستری مناسب برای ارائه مطالعات و پژوهش‌های علوم انسانی است؟
برگزاری یک نمایشگاه یکی از حداقلی‌ترین کارهایی است که برای معرفی و ترویج هر موضوعی از جمله موضوعات علمی و پژوهشی به عموم و خصوصا قشر محصلین و اساتید حوزوی و دانشگاهی انجام داد. انتظاری که می‌توان از یک نمایشگاه در این موضوع داشت، آشنایی کلی با مراکز خدمت رسان و خدمات آنها اعم از کتاب و سایت و نرم افزار و... است.
چنین نمایشگاهی باید آغاز راه مخاطب باشد نه بمثابه کپسولی که او را از مطالعه و تحقیق باز دارد. بنابراین تا زمانی که محصولات ارائه شده و رویکردهای مراکز، ارزیابی و آسیب شناسی دقیقی نشود نمی توانیم از روی ظاهر یک نمایشگاه قضاوت دقیقی نسبت به بازدهی و بازخورد این دستاوردها داشت. گرچه خود برگزاری نمایشگاه از جهت ارائه دید کلی و اساسا آشنایی با این عرصه مفید و بلکه لازم است اما جا داشت که به جای معدود گعده‌های علمی مختصری که در طول نمایشگاه رخ می‌داد به صورت جدی‌تر و با تبلیغات قبلی و با دعوت از اساتید به نام و صاحب نظر، مباحث و مناظراتی با هدف تضارب آرا و سنجش عیار رویکردهای مختلف هم برگزار می شد تا نمایشگاه هم در جذب مخاطب توفیق بیشتری پیدا کند و هم در میان علاقه‌مندان و محققان و پژوهشگران حوزه علوم انسانی جدی تر گرفته شود.
نتیجه اینکه اگر چه اصل برگزاری چنین نمایشگاه‌هایی در موضوع مهم تمدن نوین اسلامی لازم و ضروری است اما لازم است با نوآوری‌های محتوایی و تبلیغاتی چه در نحوه اطلاع‌رسانی و چه حتی در ارائه دستاوردها بازدهی و اثرگذاری این رویدادها را افزایش داد و چنین رخدادهایی را به عنوان Eventهای اثرگذار بر جریان اصلی علم در دانشگاه ها بالا برد و بیش از گذشته فضا را برای رونق بحث و تحقیق و گفت‌و‌گوی انتقادی در خصوص چنین موضوعات و مراکزی فراهم کرد.
