به بهانه ۲۱ اسفند روز قدردانی از خادمان آرامستان؛ زندگانی میان مردگان
به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی ایران ۲۴، در هیاهوی زندگی جایی در سکوت و خلوت، مردمانی بی‌ادعا و صبور مشغول به کاری هستند که کمتر کسی جرأت انجامش را دارد. خادمان آرامستان‌ها، آنانی که در گمنامی و سکوت، شانه به شانه مرگ حرکت می‌کنند و در سخت‌ترین لحظات بار غم و اندوه خانواده‌ها را بر دوش می‌کشند. شاید کمتر کسی به آنها فکر کند، اما بدون حضور این انسان‌های شریف، وداع با عزیزان از دست رفته پایانی تلخ‌تر و پراضطراب‌تر می‌شد.
کاری در سایه، اما سنگین‌تر از تصور
کار در آرامستان‌ها چیزی فراتر از یک شغل ساده است. شاغلان این حوزه هر روز با غم، درد و اندوه مردم روبه‌رو می‌شوند و در عین حال باید با جسم بی‌جان انسان‌هایی که روزی پر از زندگی بودند، مواجه شوند. تصور کنید چه قلب بزرگی لازم است تا بتوان هر روز شاهد اشک‌ها و ناله‌های داغ‌دیدگان بود، اما همچنان با آرامش و متانت وظایف خود را انجام داد.
سختی کار در آرامستان‌ها تنها به جنبه احساسی آن محدود نمی‌شود؛ بلکه محیط کاری این افراد نیز پر از چالش‌های جسمی و روانی است. غسال‌ها، آنهایی که در سکوت، غسل و تدفین اموات را بر عهده دارند، در محیطی با شرایط بهداشتی سخت و در معرض انواع بیماری‌ها و آلودگی‌ها کار می‌کنند. بوی جسد، گاز‌های متصاعد از اجساد و خطرات ناشی از تماس با بدن متوفیان، سلامت آنها را به خطر می‌اندازد. در شرایطی که بسیاری از مردم حتی حاضر نیستند به نزدیکی چنین محیط‌هایی بروند، این افراد روزانه ساعت‌ها در کنار مرگ زندگی می‌کنند.
مشکلاتی که دیده نمی‌شوند
علاوه بر شرایط جسمی سخت، چالش‌های روحی و روانی نیز بخش جدایی‌ناپذیر این شغل است. مواجهه روزانه با مرگ و اندوه خانواده‌ها، باعث می‌شود بسیاری از این افراد دچار فشار‌های روحی شوند، اما کمتر کسی از مشکلات روانی آنها سخن می‌گوید. بسیاری از آنها به دلیل نوع کارشان از سوی جامعه با نوعی نگاه متفاوت مواجه می‌شوند و حتی در روابط اجتماعی و شخصی خود با مشکلاتی روبه‌رو هستند.
مسئولان باید به این قشر توجه کنند
متأسفانه شاغلان آرامستان‌ها اغلب در سایه فراموشی قرار دارند و خدمات ارزشمند آنها نادیده گرفته می‌شود. مسئولان باید نگاه خود را نسبت به این قشر زحمتکش تغییر دهند و به مشکلات آنها به‌ویژه غسال‌ها رسیدگی کنند. ایجاد امکانات بهداشتی، افزایش حمایت‌های مالی و روانی و بهبود شرایط کاری، حداقل کاری است که می‌توان برای قدردانی از این افراد انجام داد.
روز تجلیل از خادمان آرامستان، فرصتی برای ادای دین
شورای فرهنگ عمومی کشور، در سال جاری ۲۱ اسفند را به‌عنوان روز تجلیل از خادمان آرامستان نام‌گذاری کرده است. روزی برای قدردانی از کسانی که در سکوت، وظیفه‌ای سنگین را بر دوش می‌کشند؛ اما این قدردانی نباید تنها به یک روز محدود شود. مردم و مسئولان باید بیش از پیش به این قشر احترام بگذارند و قدردان زحمات بی‌وقفه آنان باشند.
شاید آنها فرشتگانی بی‌نام باشند، اما شرافت و بزرگی کارشان را نمی‌توان نادیده گرفت. این روز فرصتی است برای اینکه به یاد داشته باشیم در لحظاتی که با غم از دست دادن عزیزانمان روبه‌رو می‌شویم، کسانی هستند که در کنارمان ایستاده‌اند و در سخت‌ترین لحظات باری از دوشمان برمی‌دارند.
