آزادی، اسیر در ناکارآمدی و بی کفایتی؛ وعده هایی که پوچ بودند/ افتخاری که مایه رسوایی شد!
به گزارش شبکه خبری ایران ۲۴، دیروز، ۳۰ اسفند ۱۴۰۲، ورزشگاه آزادی تهران شاهد برگزاری نخستین بازی تیم ملی فوتبال ایران پس از تعمیرات گسترده‌ای بود که طی دو سال اخیر با هزینه‌ای بالغ بر ۱۹۰۰ میلیارد تومان انجام شد. اما چه نتیجه‌ای داشت؟ یک فاجعه! قطع برق برای مدت ۲۷ دقیقه که نه تنها موجب به هم خوردن جریان بازی شد، بلکه در صورت ادامه‌دار بودن، احتمال لغو بازی را نیز به دنبال داشت. این اتفاق نشان داد که تمامی این هزینه‌ها و وعده‌ها در عمل تنها یک شوخی بزرگ بود.
حسین طلا، رئیس سابق شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی، در تمام مصاحبه‌ها به خود می‌بالید که تعمیرات ورزشگاه آزادی یکی از بزرگ‌ترین پروژه‌های تاریخ ورزشگاه‌های کشور بوده است. او حتی گفته بود: در پنجاه سال اخیر چنین تعمیری بی سابقه بود. حالا، در نخستین بازی تیم ملی پس از این تعمیرات، این تعمیرات چه نتیجه‌ای به بار آورده است؟ قطع برق، مشکلات فنی بی‌شمار و وضعیت نامناسب سرویس‌های بهداشتی که بوی ناخوشایند از آن‌ها به مشام می‌رسید. مگر این‌ها همان مواردی نبودند که قرار بود با این هزینه‌های هنگفت به پایان برسند؟
این مشکلات تنها به مشکلات فنی ختم نشدند. یکی دیگر از مسائل مهم که پس از بازی توجه‌ها را جلب کرد، بوی نامطبوع و گرفتگی چاه‌های فاضلاب در سرویس‌های بهداشتی بود که وضعیت را به مرز غیرقابل تحمل رساند. در کنار این مسائل، اعتراضات به شدت وزیر ورزش را نیز برانگیخت. احمد دنیا مالی که انتظار داشت این ورزشگاه به یکی از بهترین‌ها تبدیل شود، به شدت از وضعیت فنی و بهداشتی این ورزشگاه انتقاد کرد.
اما سوال اصلی اینجاست: پس از این همه هزینه و دو سال زمان، چرا همچنان زیرساخت‌های ورزشگاه آزادی از حداقل استانداردها نیز برخوردار نیستند؟ آیا این هزینه‌ها صرف استفاده از مصالح درجه یک و تجهیزات مدرن شد یا صرفاً تبدیل به یک بازی بزرگ برای عده‌ای از پیمانکاران و مسئولان شد؟ این سوالات نه تنها باید پاسخ داده شوند، بلکه مسئولان باید پاسخگوی مردم و تماشاگرانی باشند که برای حمایت از تیم ملی به ورزشگاه آمده‌اند، اما در عوض با این فاجعه مواجه شدند.
این وضعیت باعث تمسخر ایران در عرصه بین‌المللی شد و آنچه که می‌توانست نقطه‌ای برای افتخار و نمایشی از قدرت ورزش ایران باشد، به یک لکه ننگ تبدیل شد. حالا که مشکلات به وضوح نمایان شده دیگر وقت آن رسیده که مسئولان از پیمانکاران و افرادی که این پروژه را به انجام رسانده‌اند، بازخواست کنند و از آن‌ها بخواهند که جوابگوی ضعف‌های بی‌پایان این تعمیرات باشند.
اینکه پس از دو سال هزینه‌کردن و وعده‌های رنگین، چنین وضعیتی برای ورزشگاه آزادی به وجود آمده است، هیچ توجیهی ندارد و مسئولین باید پیگیر و بازخواست عاملین این مسئله در برابر این شکست بزرگ پاسخگو باشند.
