درویش زیر تیغ انتقاد؛ از باهویی بی‌خاصیت تا اورونوف همیشه مصدوم، چه کسی پاسخگو است؟
به گزارش ایران24، باشگاه پرسپولیس طی سال‌های اخیر همیشه با چالش‌های متعددی در حوزه جذب بازیکنان خارجی روبه‌رو بوده، اما آنچه این روزها بیش از پیش زیر ذره‌بین هواداران و کارشناسان قرار گرفته، مسائلی است که در پشت‌پرده تست‌های پزشکی و نحوه تصمیم‌گیری‌های مدیریتی رخ می‌دهد. 2 نمونه بارز این روند پر از ایراد و پنهان‌کارانه، پرونده‌های نبیل باهویی و اوستون اورونوف هستند؛ بازیکنانی که جذب آن‌ها نه با بررسی‌های دقیق فنی و پزشکی، بلکه با تصمیماتی عجولانه، صورت گرفت.
باهویی؛ پرونده‌ای که در سکوت دفن شد
ماجرای نبیل باهویی بازیکن سوئدی نیز از همان ابتدا با علامت سؤال بزرگی همراه بود. گزارش‌های اولیه از رد شدن او در تست پزشکی خبر می‌داد اما مثل بسیاری از پرونده‌های دیگر، همه‌چیز بدون پاسخ و توضیح قانع‌کننده، به فراموشی سپرده شد. آیا این بازیکن واقعاً رد شد؟ اگر رد شده، چرا این اتفاق افتاده؟ و اگر نه، چرا قراردادش نهایی نشد؟ باشگاه حتی کوچک‌ترین اطلاع‌رسانی رسمی انجام نداد و رضا درویش، مدیرعامل باشگاه، طبق معمول ترجیح داد سکوت کند؛ سکوتی که بیشتر از هر چیز، نشانه فرار از پاسخگویی و عدم صداقت او بود.
اورونوف؛ بازیکنی با کارنامه مصدومیت، اما بدون بررسی
هنوز پرونده باهویی کامل بسته نشده بود که اورونوف از راه رسید. بازیکنی که یک فصل قابل قبول در نوبهار داشت، اما سابقه‌اش در روسیه پر از مصدومیت و بازی‌های از دست‌رفته بود و کارنامه‌اش چنگی به دل نمی‌زد. باشگاهی حرفه‌ای، پیش از جذب چنین بازیکنی، سوابق پزشکی و آمادگی جسمانی او را با دقت زیر ذره‌بین می‌برد. اما پرسپولیس چه کرد؟ عملاً هیچ! اورونوف آمد، در ابتدای ورود و نیم فصل دوم لیگ بیست و سوم چند بازی هم انصافا عملکرد قابل قبولی از خود نشان داد و از عوامل اصلی قهرمانی سرخ ها بود که این باعث شد جو رسانه‌ای شکل بگیرد و درویش تحت فشار همین جو، بی‌توجه به سوابق پزشکی و هشدارهای فنی، قرارداد او را تمدید کرد. نتیجه؟ چند ماه خانه‌نشینی، غیبت‌های پیاپی و از دست رفتن فرصت فروش بازیکن در اوج قیمت.
پرسپولیس؛ باشگاهی با ستاره‌های مصدوم و مدیر بی‌پاسخ
واقعیت این است که این اشتباهات فنی نیستند؛ این‌ها نشانه‌های یک مدیریت بی‌برنامه و پاسخ‌ناپذیر است. درویش همیشه از بار مشکلات شانه خالی کرده و گفته تحت تأثیر جو رسانه‌ای قرار نمی‌گیرد، اما عملکردش خلاف این ادعا را ثابت کرده. جذب اورونوف و تمدید قراردادش، دقیقاً تحت تأثیر فضای مجازی و بدون نگاه حرفه‌ای رخ داد. حالا پرسپولیس مانده با بازیکنی که عملاً سهمی در موفقیت تیم ندارد و هزینه سنگینی به باشگاه تحمیل کرده است.
پرسپولیس به مدیریت حرفه‌ای نیاز دارد، نه پنهان‌کاری
باشگاهی در اندازه پرسپولیس باید به طور منظم و حرفه‌ای اداره شود. اما تا زمانی که سکوت و بستن پرونده‌ها بدون توضیح به‌عنوان رویه مدیریتی پذیرفته شود، تکرار این اشتباهات نه‌تنها بعید نیست، بلکه قطعی است.
وقت آن رسیده درویش و تیم مدیریتی‌اش به جای پنهان شدن پشت پرده‌ها، صادقانه درباره روند جذب بازیکنان خارجی و اشتباهات پرهزینه‌شان پاسخ دهند. هواداران پرسپولیس، که سرمایه‌ی اصلی این باشگاه‌اند، بیش از این شایسته‌ی بی‌تفاوتی نیستند.
