پرسپولیس، چشم‌انتظار رقیب دیرینه؛ وقتی هواداران سرخ‌ها استقلالی می‌شوند!
به گزارش ایران24، در فوتبال، هر فصلی یک داستان عجیبی دارد. اما داستان این فصل برای پرسپولیس، چیزی شبیه به یک درام دردناک با چاشنی طنز تلخ بوده است؛ طنزی از نوعی که هوادارانش بارها از فریاد شادی تا فریاد غم سر داده‌اند. اما در یکی از عجیب‌ترین چرخش‌های این فصل، سرنوشت سرخ‌پوشان تهرانی به تیمی گره خورده که در ادبیات هواداری‌شان تا دیروز با واژه‌هایی مثل دشمن قسم‌خورده و رقیب سنتی شناخته می‌شد یعنی استقلال!
شاید اگر کسی در ابتدای فصل می‌گفت روزی پرسپولیسی‌ها برای موفقیت‌شان دست به دامان آبی‌ها می‌شوند، هواداران فقط می‌خندیدند و به شوخی می‌گرفتند. اما فوتبال است دیگر انگار گاهی آن‌قدر پیچ می‌خورد که مسیر افتخار از دل بدترین کابوس‌ها می‌گذرد.
ماجرا از جایی آغاز شد که تیم فوتبال تراکتور با هدایت دراگان اسکوچیچ در قزوین کار خودش را انجام داد و تاج قهرمانی برسر نهاد و همزمان سپاهان، همان تیمی که با میلیون‌ها هزینه و رویای دوگانه قهرمانی به میدان آمده بود، در نقش‌جهان و مقابل چشمان هزاران هوادار حاضر در صحنه، اسیر گل‌گهر و مهدی تارتار شد و تن به شکست داد. شکستی عجیب که با چاشنی ۱۰ نفره بازی کردن در نیمه دوم همراه بود. این شکست نه فقط یک ۳ امتیاز از دست رفته که پایان رسمی رؤیای طلایی‌پوشان بود و دستشان را از جام کوتاه کرد.
همان زمان، پرسپولیس هم بعد از مدت‌ها یک برد دلچسب و قاطع در رفسنجان به‌دست آورد و آن تیم را در آتش انتقام سوزاند. اکنون فاصله پرسپولیس با سپاهان به 2 امتیاز رسیده و در شرایطی ویژه قرار گرفته. فقط کافی‌ست در 2 بازی پایانی خودشان برابر خیبر و هوادار برنده شوند و منتظر بمانند تا سپاهان در 2 بازی باقی‌مانده‌اش برابر هوادار سقوط‌کرده و استقلالی که با جباری اوج‌گرفته حداقل سه امتیاز از دست بدهد.
و اینجاست که سکانس طعنه‌آمیز فصل به تصویر کشیده می‌شود. پرسپولیسی‌ها در آخرین هفته، برای رسیدن به سهمیه آسیایی باید استقلال را تشویق کنند! بله، همان تیمی که سال‌هاست در ورزشگاه، فضای مجازی و هر نقطه‌ای از شهر با آن کری دارند، حالا شده ناجی سرخ‌ها.
حالا استقلالی که با آمدن مجتبی جباری رنگ و روی تازه‌ای گرفته، باید در نقش‌جهان به مصاف سپاهانی برود که هم جام حذفی را به ملوان باخته، هم در خانه مقابل گل‌گهر زمین خورده و هم از لحاظ روحی در لبه پرتگاه قرار دارد. پرسپولیسی‌ها چشم‌شان به ساق‌های بازیکنانی‌ست که تا دیروز نام‌شان را در لیست نفرین‌ها می‌نوشتند؛ چه اتفاقی طعنه‌آمیزتر و بدتر از این؟
البته این اولین‌بار نیست که پرسپولیس این فصل اسیر اما و اگرهای دیگران شده. در آسیا، به بازی استقلال و الریان دوخته شد و نتیجه‌اش ناامیدی بود. در کورس قهرمانی لیگ، از استقلال انتظار داشت تراکتور را متوقف کند که نکرد. در جام حذفی، به قهرمانی سپاهان چشم دوخت تا شاید با جایگاه سوم لیگ، سهمیه لیگ قهرمانان آسیا را بگیرد که آن‌هم به دست نیامد. انگار تقدیر فصل ۱۴۰۳، نوشتن سناریوهای تلخ برای پرسپولیس بوده.
اما فوتبال همان‌قدر که بی‌رحم است، می‌تواند شگفت‌انگیز هم باشد. شاید این‌بار داستان طور دیگری رقم بخورد. شاید جباری با تفکرات جوان‌گرایانه‌اش، همان کاری را بکند که هیچ‌کس انتظارش را ندارد. شاید استقلال، بی‌آنکه خودش هدفی در جدول داشته باشد، فصل را با یک پایان تلخ برای سپاهان و یک پایان شیرین برای پرسپولیس تمام کند.
و شاید، فقط شاید، هواداران پرسپولیس بالاخره پس از یک فصل انتظار، برای اولین‌بار با لبخند به نتیجه بازی استقلال نگاه کنند؛ هرچند با دلی پر از طعنه و طنز تلخ از تقدیر عجیب این فصل.
