رژیم صهیونیستی در آستانه یک «زلزله مالی - اقتصادی»

به گزارش شبکه خبری ایران ۲۴، بر اساس داده‌های منتشر شده در گزارش‌های مالی روزنامه‌های عبری، داده‌های بانک مرکزی رژیم صهیونیستی و تحلیل‌های مؤسسات بین‌المللی، هزینه‌های مستقیم و غیرمستقیم این جنگ، اقتصاد رو به رشد، اما شکننده رژیم صیونیستی را در آستانه رکود عمیق قرار داده است.

 هزینه‌های مستقیم نظامی: بار مالی سرسام‌آور 

- هزینه روزانه جنگ: رژیم صهیونیستی روزانه ۲.۷۵ میلیارد شِکِل (معادل ۷۳۳ میلیون دلار) صرف عملیات نظامی می‌کند. این رقم شامل هزینه‌های حملات هوایی (مانند پرواز جنگنده‌های F-۳۵ و استفاده از موشک‌های رهگیر) و بسیج نیرو‌های ذخیره است. فقط در دو روز نخست جنگ، هزینه‌ها به ۵.۵ میلیارد شِکِل (۱.۵۴ میلیارد دلار) رسید این هزینه‌ها فارغ از خسارت ناشی از نابودی جنگنده‌های گران قیمت F-۳۵ توسط ایران است. 

- بودجه دفاعی: بودجه نظامی رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۲۴ به ۲۴.۳ میلیارد دلار رسید، اما جنگ اخیر باعث افزایش کسری بودجه به ۴.۹ درصدی تولید ناخالص داخلی (معادل ۱۰۵ میلیارد شِکِل) شده است. ذخایر اضطراری رژیم صهیونیستی نیز پس از جنگ غزه تقریباً کاملاً مصرف شده و به پایان رسیده‌اند.

- کاهش رتبه اعتباری: آژانس‌های بین‌المللی مانند «مودیز» رتبه اعتباری رژیم صیونیستی را به دلیل ارائه نکردن استراتژی مالی برای مدیریت هزینه‌های جنگ، کاهش داده‌اند.

 ضربه به زیرساخت‌های حیاتی: انرژی و لجستیک 

- حمله به پالایشگاه حیفا: حملات موشکی ایران به پالایشگاه حیفا (تأمین‌کننده ۶۵درصدی سوخت رژیم صیونیستی) و بندر حیفا (مسئول ۳۲ درصدی تجارت دریایی) باعث اختلال در زنجیره تأمین سوخت و کالا‌های اساسی شده و خسارات وارده به خطوط لوله، افزایش قیمت سوخت و کمبود آن در بازار را به دنبال داشته است. 

- اخلال در تجارت دریایی: بندر حیفا با ظرفیت جابه‌جایی سالانه ۱.۴ میلیون TEU کانتینر، شریان اصلی واردات مواد خام و صادرات محصولات فناوری است. آسیب به این بندر، هزینه‌های حمل‌ونقل را تا ۲۵۰ درصد افزایش داده و صنایع وابسته به واردات را در سرزمین‌های اشغالی فلج کرده است. 

 بحران در بازار‌های مالی: سقوط بورس و کاهش ارزش شِکِل 

- بورس تل‌آویو: شاخص بورس رژیم صهیونیستی در پی حملات ایران ۳.۶۴ درصد سقوط کرد و سهام شرکت‌های فناوری (مانند «البیت سیستمز») و املاک تا ۲.۷درصدی کاهش یافت. نگرانی سرمایه‌گذاران از گسترش جنگ، موجب خروج سرمایه‌های کوتاه‌مدت شده است. 

- تضعیف شِکِل: ارزش شِکِل در برابر دلار پنج درصد کاهش یافته که بزرگترین افت روزانه از آوریل ۲۰۲۴ محسوب می‌شود. بانک مرکزی رژیم صهیونیستی پیش‌بینی می‌کند ادامه جنگ، کسری حساب جاری را افزایش داده و اعتماد به ثبات مالی را تضعیف کند. 

 رکود اقتصادی و کاهش رشد 

- کاهش رشد GDP: پیش‌بینی رشد اقتصادی رژیم صیونیستی برای سال ۲۰۲۵ از ۴.۳ درصد به ۳.۶ درصد کاهش یافته و در صورت تداوم جنگ، ممکن است به ۲.۳ درصد نیز برسد. برخی تحلیل‌ها حاکی از انقباض ۱.۱درصدی تولید ناخالص داخلی در صورت ادامه تنش‌هاست. 

- کمبود نیروی کار: فراخوان ۳۶۰ هزار نیروی ذخیره به جبهه‌ها و ممنوعیت کار ۱۲۰ هزار فلسطینی، بخش‌های کشاورزی و ساخت‌وساز را با کمبود شدید نیرو مواجه کرده است. این امر به افزایش قیمت مسکن و مواد غذایی منجر شده است. 

تورم و فشار بر زندگی شهروندان 

- افزایش قیمت‌ها: هجوم مردم به خرید کالا‌های اساسی، تقاضا را تا ۳۰۰ درصد افزایش داده و باعث کمبود موجودی شده است. محدودیت در توزیع بنزین (مثلاً سقف ۱۵ لیتر برای هر بار سوخت‌گیری) نیز بحران انرژی را تشدید کرده است.

- تورم بالا: تورم رژیم صهیونیستی در مقایسه با کشور‌های غربی به بالاترین سطح رسیده و هزینه زندگی را برای شهروندان غیرقابل تحمل کرده است.

 پیامد‌های بلندمدت: از دست دادن جایگاه اقتصادی در منطقه 

- خروج سرمایه‌گذاران خارجی: قطعیت نداشتن ناشی از جنگ، تمایل سرمایه‌گذاران به پروژه‌های فناوری و زیرساختی را کاهش داده است. بخش فناوری که ۲۰ درصد اقتصاد رژیم صهیونیستی را تشکیل می‌دهد، با ریسک فرار سرمایه مواجه است. 

- تقویت ژئوپلیتیک ایران: در حالی که رژیم صیونیستی با بحران دست‌وپنجه نرم می‌کند، ایران با اجرای عملیات‌های موشکی مؤثر، خود را به عنوان قدرت بازدارنده منطقه تثبیت کرده است. این امر می‌تواند جایگاه رژیم صهیونیستی در بازار‌های مالی جهانی را به شدت تضعیف کند.

جنگ رژیم صهیونیستی با ایران نه تنها یک بحران امنیتی، بلکه یک فاجعه اقتصادی است که پیامد‌های آن فراتر از مرز‌ها خواهد بود.

با توجه به کاهش رشد اقتصادی، سقوط بازار‌های مالی، و اختلال در زنجیره تأمین، رژیم صهیونیستی در آستانه یک «زلزله مالی» قرار دارد که بهبودی از آن به زمان و منابعی فراتر از توان کنونی تل‌آویو نیاز دارد.

تحلیلگران هشدار می‌دهند که ادامه این روند می‌تواند رژیم صهیونیستی را به سمت یک رکود چندساله سوق دهد، در حالی که ایران از نظر ژئوپلیتیکی موقعیت خود را تحکیم می‌کند.