عضو حزب کارگزاران سازندگی در واکنش به لغو ناگهانی کنسرت همایون شجریان؛ دقیقه نود با پاسخ «آری» یا «نه» مطالبه‌ها نادیده گرفته می‌شود/ لغو کنسرت پیام «نه» محترمانه‌ای است که باید زودتر اعلام می‌شد!/ مدیریت شهری که در جبهه حکومتی قرار گرفت
به گزارش خبرنگار گروه سیاسی شبکه خبری ایران۲۴، محمد عطریانفر عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی، روز پنج‌شنبه ۱۳ شهریور ۱۴۰۴، با حضور در استودیو این شبکه، در گفت‌وگو با خبرنگار گروه سیاسی درباره مسائل روز سیاسی کشور به بیان دیدگاه‌های خود پرداخت. در بخشی از این گفت‌وگو، وی به پرسش خبرنگار در خصوص لغو ناگهانی کنسرت همایون شجریان پاسخ داد. مشروح این گفت‌وگو را در ادامه بخوانید و تماشا کنید.
عطریانفر در پاسخ به این پرسش که لغو ناگهانی کنسرت همایون شجریان را چگونه تحلیل می‌کنید و اگر رئیس شورای شهر بودید، در این شرایط چه تصمیمی می‌گرفتید؟؛ گفت: «اگرچه خود را صاحب‌نظر قوی در این زمینه نمی‌دانم، اما بر اساس شناخت و تجربه‌ام نکاتی را بیان می‌کنم. در یک نظام اجتماعی همیشه یک «قرارداد اجتماعی» بین مردم و حاکمان وجود دارد که وظایف و حقوق متقابلی برای هر دو طرف تعریف می‌کند. به این معنا که شهروندان باید به قوانین و مقررات پایبند باشند و از سوی دیگر، حکومت و مسئولان نیز باید به حقوق و خواسته‌های مردم احترام بگذارند و در برابر اختیارات اجتماعی جامعه، تسلیم و پذیرا باشند.
وی افزود: متأسفانه در حوزه‌های هنری و فرهنگی کشور ما، سوءتفاهم‌ها و بی‌اعتمادی عمیقی بین حکومت و نهادهای هنری وجود دارد. این مشکل ناشی از برخوردهای رادیکال و خشن برخی نیروهاست که باعث می‌شود حقوق شهروندی مردم در این عرصه‌ها نقض شود. در حوزه فرهنگی، جامعه مدنی بخصوص طبقه متوسط شهرهای بزرگ هنوز با رفتارهای غیرمنطقی حاکمیت مواجه است و این بی‌اعتمادی کماکان باقی مانده است.
عطریانفر ادامه داد: «همایون شجریان، هنرمند برجسته و فرزند خلف استاد محمدرضا شجریان، یکی از سرمایه‌های ملی ماست که سال‌هاست برای مردم و فرهنگ ایران فعالیت می‌کند. در شرایطی که شهر بزرگی مانند تهران با دغدغه‌های متعدد دست‌وپنجه نرم می‌کند، برگزاری کنسرتی فرهنگی و هنری از سوی چنین چهره‌ای می‌تواند به تقویت روحیه مردم کمک کند و مدیریت اوقات فراغت آنها را تسهیل نماید.»
وی اضافه کرد: «وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید حمایت جدی خود را از این گونه برنامه‌ها اعلام کند و فرآیندهای اداری و اجرایی برای برگزاری کنسرت‌های هنری را تسهیل نماید. به ویژه هنگامی که درخواست برگزاری کنسرت حداقل یک ماه پیش به مسوولان مربوطه اعلام شده و محل برگزاری آن نیز میدان آزادی تهران به عنوان یکی از نمادهای شهری مهم کشور است.»
این عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ضمن ابراز تأسف از لغو این رویداد فرهنگی، تاکید کرد: «رفتارهای دستگاه‌های اجرایی باید به گونه‌ای باشد که مردم احساس کنند حقشان محترم شمرده می‌شود و امکان بهره‌مندی از خدمات فرهنگی برایشان فراهم است.»
عطریانفر اظهار داشت: «امیدوارم با بازنگری در سیاستگذاری‌های فرهنگی و احترام به حقوق شهروندی، بتوانیم فضای بهتری برای فعالیت‌های هنری و فرهنگی در کشور فراهم کنیم و جلوی تضییع حقوق هنرمندان و مردم را بگیریم.»
وی با تأکید بر اینکه این هنرمند عزیز قصد داشت بدون هیچ چشمداشتی به صورت کاملاً هنری برنامه‌ای را ارائه دهد، اظهار کرد: درخواست ایشان در ابتدا با پاسخ‌های مبهم و تأخیری از سوی مسئولان مواجه شد با وجود اعلام موافقت اصولی، در ساعات آخر و به دلایل ناموجه اعلام شد که امکان برگزاری این کنسرت نیست.
این عضو شورای مرکزی کارگزاران سازندگی به ادعاهای امنیتی و ترافیکی مطرح شده نیز واکنش نشان داد و گفت: «ادعایی که از سوی حاکمیت مطرح می‌شود را نمی‌توان کاملاً غیرموجه دانست؛ بخش‌هایی از آن احتمالاً موجه است. برای مثال، وقتی درباره ظرفیت‌های میلیونی که برای حضور در یک رویداد باز و رایگان مطرح می‌شود، صحبت می‌کنند، ممکن است این اعداد تا حدی بزرگ‌نمایی شده باشد. اما فرض کنیم که صدها هزار نفر، مثلاً ۱۰۰ هزار یا ۲۰۰ هزار نفر، برای استقبال از این کنسرت به محل بیایند؛ پیامدهای حضور چنین جمعیتی چه خواهد بود؟
عطریانفر توضیح داد: یکی از ابتدایی‌ترین مسائل، نحوه انتقال این حجم از افراد به محل رویداد است. این جمعیت انسانی باید با چه وسیله‌ای و در چه زمانی، مثلاً در روز جمعه، به این نقطه تاریخی و زمانی خاص برسند؛ زمانی که قرار است اقدامی تاریخی و ارزشمند در این میدان اتفاق بیفتد. این موضوع اهمیت زیادی دارد، چرا که ظرفیت حمل‌ونقل بین شهری در این نقطه باید به دقت پیش‌بینی و مدیریت شود.
وی ادامه داد: همچنین، جمعیتی با چنین حجم زیادی به طور میانگین چند ساعت، مثلاً حدود ۵ ساعت، در محل حضور خواهند داشت. بنابراین، امکانات رفاهی و پشتوانه‌های لازم برای تأمین آسایش و رفاه آنها باید فراهم شود. این موارد پرسش‌هایی مهم و جدی هستند که باید به آنها پاسخ داده شود تا از وقوع مشکلات و موانع احتمالی جلوگیری شود.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب بیان کرد: متأسفانه این موضوع به رابطه‌ای بین مجموعه اجراکننده و حاکمیت و دولت تبدیل شده که نهادهای مسئول به سادگی از آن عبور می‌کنند و پاسخگویی به موقع ندارند. در ۹۰ دقیقه‌های پایانی کار، با یک پاسخ کوتاه از جنس «آری» یا «نه» تلاش می‌شود مسئله به سرعت تمام شود و یا به صورت محترمانه گفته شود که «کارتان متوقف شود و به جای دیگری بروید».
عطریانفر تصریح کرد: اگر شرافتمندانه نگاه کنیم، مثلاً گفته شود به دلایل امنیتی، مشکلات تردد و حمل و نقل، کمبود امکانات حمل‌ونقل عمومی یا ضرورت ساماندهی شبکه‌های پیام‌رسان مثل بلندگوها و تجهیزات مورد نیاز که در فضای باز مشکلاتی ایجاد می‌کند، امکان برگزاری در استودیوی آزادی وجود ندارد.
وی تاکید کرد: این پیام به نوعی یعنی نه، ما موافقت نمی‌کنیم؛ اما با احترام شما را راهنمایی می‌کنیم به جای دیگری بروید. این پاسخ از سوی حاکمیت باید بسیار زودتر مطرح می‌شد؛ چرا که چرا به جای آن دو روز یا یک هفته قبل اعلام نمی‌شود؟ حتی باید استدلالی ارائه شود. از همه بدتر اینکه به باور من وقتی در مناسبت‌های چنین مجموعه‌ای و حکومت، انتقاد متقابل به وجود می‌آید، ظاهراً تصور نمی‌کنند که مهم‌تر از جناب آقای شجریان و حاکمیت، مخاطبان و شهروندان هستند که با چنین انتظار و حق طبیعی خود، مقابل سد دیوار بتنی مخالفت حکومت قرار می‌گیرند.
عطریا توضیح خواست: چرا زبانی برای توضیح، توجیه و اقناع جامعه ارائه نمی‌شود؟ جامعه درباره این مسئله اطلاع‌رسانی درست و قانع‌کننده دریافت نمی‌کند. زمانی که افراد این مسائل را مطالعه می‌کنند، حس بدی پیدا می‌کنند. به این جهت، به عقیده من در این رابطه بیشتر از آنکه حق جناب آقای شجریان و تیم همراه او تضعیف شود، حق ملت و شهروندان تهرانی تضییع شده است؛ چون نه اطلاع‌رسانی صحیح شده، نه توجیه شده‌اند و نه اقناع شده‌اند.
وی خاطرنشان کرد: اساساً چرا این مطالبه صدها هزار نفری به این سادگی نادیده گرفته می‌شود؟ بنابراین، این نقد، نقدی شفقت‌آمیز و منصفانه در حق دولت، حکومت و نهادهای مسئول است که باید شنیده و بررسی شود.
لغو کنسرت همایون شجریان؛ ناکارآمدی مدیریت شهری یا برخورد سیاسی؟!
عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران درباره واکنش‌های گسترده به لغو کنسرت همایون شجریان و پرسش درباره نقش مدیریت شهری در این موضوع، اظهار داشت:
با توجه به سابقه مدیریتی خود در شهرداری و ریاست شورای شهر تهران، معتقدم اگر مسئولان مدیریت شهری درک واقع‌بینانه‌ای داشته باشند و خود را نماینده واقعی مردم بدانند، باید به عنوان وکلای مردم یا نهادهای ارائه‌دهنده خدمت، با علاقه‌مندی به حل مسائل شهری بپردازند.
وی افزود: تصور من این است که مدیریت شهری در این مورد وارد جبهه حکومتی شده و به جای برخورد شوقمندانه و خدمت‌محور، با دیدی صرفاً اداری و بله یا خیر به موضوع نگاه کرده است که این مسئله به حقوق مردم آسیب زده است.
اگر من بودم؛ عطریانفر راهکار حل بحران کنسرت شجریان را لو داد
عطریانفر در پاسخ به پرسشی درباره اقدامش اگر رئیس شورای شهر بود، گفت: طبیعتاً اگر در چنین موقعیتی قرار داشتم، پیش‌بینی می‌کردم که برای ارائه چنین برنامه‌ای در فضای عمومی شهر و مهم‌ترین محل تجمع مردم تهران، از جمله نخستین افرادی باشم که مطلع می‌شوم. در این صورت، با حس مسئولیت بیشتری، مسئولان ذی‌ربط را دعوت می‌کردم تا در نشستی انتقادی و روشنگرانه همراه با حضور خود هنرمند برگزار شود تا مسائل و چالش‌های پیش‌رو بررسی و با رویکردی حل‌محور، به جمع‌بندی مشترک برسیم.
برگزاری کنسرت جناب آقای شجریان اقدام ساده‌ای نیست، همانطور که در خرید یک کالا از فروشگاه، هر دو طرف حقوق و مسئولیت‌هایی دارند، این موضوع نیز پیچیده‌تر است؛ زیرا این فضا متعلق به همه است؛ یعنی هم نهاد حاکمیت، هم هنرمند و تیم او، مشترکاً باید نقاط قوت و ضعف برنامه را شناسایی و با همکاری مسئولانه، به نتیجه برسند.
