رهبران جهان علیه ترامپ
نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال ۲۰۲۵ به صحنه‌ای کم‌سابقه از رویارویی مستقیم رهبران جهان با ایالات متحده و شخص دونالد ترامپ تبدیل شد.
در این اجلاس، مجموعه‌ای از سران کشورها با لحنی تند و آشکار، سیاست‌های واشنگتن را نه تنها عامل بی‌ثباتی منطقه‌ای بلکه شریک جنایت‌های بین‌المللی دانستند.
گوستاوو پترو رئیس‌جمهور کلمبیا، شدیدترین و مستقیم‌ترین حملات را متوجه ترامپ کرد.
او در واکنش به حملات موشکی آمریکا در کارائیب که واشنگتن آنها را بهانه‌ای برای مبارزه با قاچاق مواد مخدر معرفی کرده بود، گفت: «گفتند موشک‌ها در کارائیب برای توقف قاچاق مواد مخدر بوده. این یک دروغ است که همین‌جا در این تریبون گفته شد.»
پترو سپس توضیح داد که قربانیان این حملات نه قاچاقچیان حرفه‌ای، بلکه «جوانان فقیر و بی‌پناهی از آمریکای لاتین بودند که ناچار به مهاجرت شده بودند.»
رئیس جمهور کلمبیا با صراحتی کم‌سابقه افزود: «باید پرونده کیفری علیه آن مقامات آمریکایی باز شود… حتی علیه رئیس‌جمهور ترامپ.»
او پا را فراتر گذاشت و ریاکاری آمریکا را چنین افشا کرد: «قاچاقچیان واقعی در نیویورک و میامی زندگی می‌کنند… نه روی قایق‌هایی که موشک‌ها رویشان می‌افتد.»
پترو افزود: «قاچاقچیان کنار خانه ترامپ در میامی زندگی می‌کنند.»
وی با این سخنان آمریکا را متهم کرد که فقر و مهاجرت را جرم‌انگاری کرده و با برچسب «جنگ مواد مخدر»، قتل جوانان محروم را توجیه می‌کند، در حالی که شبکه‌های اصلی قاچاق در قلب آمریکا و تحت چشم‌پوشی نهادهای خود آن کشور قرار دارند.
او در بخش دیگری به فلسطین پرداخت و گفت: «باید نیروی مسلح قدرتمندی از کشورهایی بسازیم که نسل‌کشی را نمی‌پذیرند… باید فلسطین را آزاد کنیم.»
امیر قطر شیخ تمیم بن حمد آل‌ثانی نیز در سخنرانی خود حمله اسرائیل در دوحه که مذاکرات آتش‌بس غزه را هدف گرفته بود، به‌طور تلویحی آمریکا را مسئول مشروعیت‌بخشی به این اقدامات دانست.
وی گفت: «آنها به کشور ما می‌آیند و مذاکره می‌کنند و همزمان برای ترور اعضای تیم‌های مذاکره توطئه می‌چینند.» و هشدار داد: «سخت است با چنین ذهنیتی همکاری کرد؛ ذهنیتی که حتی حداقل استانداردهای تعامل را محترم نمی‌شمارد.»
سخنان امیر قطر گرچه نامی از آمریکا نمی‌برد، اما تلویحاً واشنگتن را نشانه گرفت زیرا به باور دوحه، بدون پشتیبانی یا سکوت آمریکا، اسرائیل جرئت چنین رفتاری را نداشت.
همچنین رجب طیب اردوغان رئیس‌جمهور ترکیه، غزه را صحنه نسل‌کشی خواند و اعلام کرد: «بشریت در قرن گذشته چنین سبعیتی ندیده… نسل‌کشی در غزه ادامه دارد.»
وی هشدار داد که «کشورهایی که در برابر این وضعیت موضع نمی‌گیرند، شریک جرم‌اند.» اشاره او روشن بود؛ آمریکا و متحدان غربی با سکوت و حمایت‌های سیاسی و نظامی خود، اسرائیل را در جنایت‌هایش مصون کرده‌اند.
پادشاه اردن عبدالله دوم نیز تأکید کرد که تشکیل دولت فلسطین یک حق انکارناپذیر است و هشدار داد: «دولت فلسطین حقی انکارناپذیر است… اسرائیل دارد ایده دولت فلسطین را دفن می‌کند.»
وی همچنین به تجاوزات اسرائیل به حاکمیت کشورهای منطقه اشاره کرد و گفت: «به حاکمیت کشورها بی‌اعتناست… از لبنان و ایران تا قطر!» این جملات آشکارا تلویحی بود به نقش آمریکا که با حمایت بی‌قید و شرط، مسیر تحقق دولت فلسطین را مسدود کرده است.
سیریل رامافوزا رئیس‌جمهور آفریقای جنوبی نیز از جایگاه کشوری که پرونده نسل‌کشی علیه اسرائیل را در دیوان لاهه پیگیری می‌کند، بر ضرورت اجرای احکام حقوق بین‌الملل پافشاری کرد. او گفت: «اکنون بیش از هر زمان باید ارزش‌های ملل متحد را پاس بداریم.»
وی یادآور شد که دستورهای دیوان بین‌المللی دادگستری درباره احتمال نسل‌کشی در غزه باید اجرا شوند و ایالات متحده را به‌عنوان مانع اصلی اجرای این احکام معرفی نمود.
لوئیز ایناسیو لولا دا سیلوا رئیس‌جمهور برزیل، در بخش دیگری از مجمع عمومی به سیاست‌های تحریمی آمریکا حمله کرد. او گفت: «حملات به حاکمیت، تحریم‌های خودسرانه و مداخلات یک‌جانبه دارند قاعده می‌شوند.»
وی افزود: «هیچ توجیهی برای اقدامات یک‌جانبه و خودسرانه علیه نهادها و اقتصاد ما وجود ندارد.»
لولا با این سخنان واشنگتن را متهم کرد که استقلال کشورها را زیر پا گذاشته و نظم چندجانبه بین‌المللی را تضعیف می‌کند.
آنچه در مجمع عمومی ۲۰۲۵ رخ داد، فقط انتقاد معمولی از سیاست‌های آمریکا نبود. این بار، ترامپ و دولت او در برابر افکار عمومی جهانی به‌طور مستقیم متهم شدند: کلمبیا او را مسئول قتل جوانان فقیر خواند و خواستار محاکمه‌اش شد؛ قطر او را شریک اسرائیل در خیانت به مذاکرات معرفی کرد؛ ترکیه و اردن او را همدست اسرائیل در نسل‌کشی دانستند؛ آفریقای جنوبی او را مانع اجرای عدالت بین‌المللی معرفی کرد؛ و برزیل او را به نقض حاکمیت و نابودی چندجانبه‌گرایی متهم ساخت.
پیام مشترک این سخنرانی‌ها روشن بود: ایالات متحده، به‌ویژه در دوران ترامپ، نه حافظ صلح جهانی که مانع عدالت و شریک مستقیم جنایت‌هاست. از کارائیب تا غزه، آمریکا به‌جای حمایت از صلح، و خلاف اظهارات ترامپ در پایان دادن به جنگهای گوناگون، با سیاست‌های خود بذر بی‌ثباتی و خشونت می‌کارد.
