ایمن‌آبادی: عملکرد مجلس ناامیدکننده است /بمب اتم؛ صدور مجوز خطرناک برای خودمان است
غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی نماینده سابق مجلس شورای اسلامی روز شنبه ۵ مهر ۱۴۰۴، در استودیو شبکه خبری ایران۲۴ حضور یافت و به پرسش‌های خبرنگار گروه سیاسی این شبکه پاسخ داد و دیدگاه‌های خود را بیان کرد.
وی در بخشی از گفت‌وگو درباره فعال‌سازی دوباره مکانیسم ماشه و ادعای برخی مبنی بر اینکه این فعال‌سازی پایان دیپلماسی و اوج تنش‌هاست، گفت: حقیقت این است که یکی از تلخ‌ترین اتفاقات تاریخی برای کشور ما رخ داده است. با احترام به رسانه صدا و سیما، واقعاً از گزارش‌های کارشناسی دیشب تا امروز بسیار متاثر و متأسف شدم. نه ساده‌انگاری‌ست که بگوییم اتفاق خوبی نیست، مثل برخی کارشناسان که گویا مطالعه درستی درباره مکانیسم ماشه نداشته‌اند و نه بزرگ‌نمایی و ایجاد رعب و وحشت؛ باید به شکلی واقع‌بینانه به این مسئله نگاه کنیم.
وی افزود: مکانیسم ماشه یکی از تلخ‌ترین رویدادهای تاریخی است که با دیگر تحریم‌ها به شدت متفاوت و سخت‌تر است. این مکانیسم پشتوانه حقوقی، قانونی و الزام‌آور دارد؛ پیش‌تر آمریکا تلاش کرد از اسنپ‌بک (مکانیسم ماشه) استفاده کند اما در سال ۲۰۱۷ موفق نشد و اروپا همراهی نکرد. اما اکنون شرایطی است که تمام دنیا موظف‌اند اجرای این مکانیسم را بپذیرند و تحریم‌ها را به‌صورت جامع در حوزه‌های بانکی، بیمه، کشتیرانی و غیره اعمال کنند. من خیلی حرف دارم برای شما خانم کبورانی، اما تصمیم گرفته‌ام هر جا که تمایل داشتید، به عقب برگردیم و بررسی کنیم که چگونه این اتفاق افتاد.
نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی گفت: شدت و دامنه این تحریم‌ها را قبول دارم ولی فکر می‌کنم نباید به گذشته برگردیم و نبش قبر کنیم؛ مقصران چه کسانی بودند، چه می‌شد کرد، چه نمی‌شد بکنیم، همه این مسائل در حال حاضر فایده‌ای ندارد. نمی‌خواهم با مثال‌هایی مردم را نگران کنم، اما آمار و اطلاعات نشان می‌دهد که از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۲ و سپس بعد از ۲۰۱۵ که قطعنامه‌ها تنظیم شد، و بعد از خروج ترامپ از برجام در ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۰، تحریم‌ها ضربه‌های زیادی به کشور زده است.
جعفرزاده ادامه داد: نمی‌توان گفت این تحریم‌ها مثلاً نعمت‌اند؛ تمام شاخص‌های اقتصادی نظیر کسب و کار، تورم، رشد اقتصادی، ارزش پول ملی و نرخ دلار نشان می‌دهد که این تجربه که اکنون هم رخ داده، بسیار تلخ است. مسائل سیاسی، بررسی جزئیات توافقنامه ۲۲۳۱ یا بند پیوست‌ها می‌تواند موضوع بحث باشد، اما به دلیل کمبود زمان باید واقع‌بینانه نگاه کنیم: آمارها نشان می‌دهد که فروش نفت کاهش می‌یابد، مشکلات اقتصادی شدیدتر می‌شود و غیره.
وی تأکید کرد: اکنون عاقلانه‌ترین کار این است که مسئولان کشور بنشینند و تصمیم بگیرند؛ بنادر، کشتیرانی، صنایع هوایی، تولیدات داخلی ما همه تحت تأثیر قرار خواهند گرفت. شعار دادن و عوام‌فریبی فایده ندارد؛ مردم در خیابان، پای سفره و در یخچالشان ظرف یک تا دو ماه آینده این فشارها را حس خواهند کرد. باید تدبیر شود.
این فعال سیاسی افزود: من این تدبیر کنونی را راه‌حل نمی‌دانم. در بخش‌هایی مانند دارو، امنیت غذایی، صنایع داخلی، وضعیت کسب‌وکار و تولیدات کوچک نگرانی‌ها بسیار است. سیاست‌های راهبردی کشور در این برهه باید منطقی باشد؛ ما فرض کنیم صادرات نفت ما بین ۲۰ تا ۱۰۰ میلیارد دلار بوده، و پس از خروج ترامپ به حدود ۳۵ میلیارد دلار کاهش یافته است. طبق اعلام مسئولین اگر مکانیسم ماشه اجرایی شود، صادرات نفت در خوشبینانه‌ترین حالت به ۱۵ تا ۱۸ میلیارد دلار کاهش می‌یابد. سناریوهای روی میز دولت و مجلس، از جمله ساخت بمب اتم، روش‌هایی انتحاری و احساسی است که کشور نباید وارد این فضا شود.
جعفرزاده اشاره کرد: اکنون باید دید که این اتفاق چگونه افتاده و چطور می‌توانیم خانواده ۹۰ میلیون نفری خود را در برابر موجی که در مقابل ما شکل گرفته حمایت کنیم. قطعاً فقر افزایش خواهد یافت. رهبر معظم انقلاب نیز گفته‌اند باید اثر تحریم‌ها را کاهش داد؛ حذف کامل آنها امکان‌پذیر نیست. تحریم بسیار بد است و هر که بگوید نعمت است، اشتباه می‌کند. آمارها نشان می‌دهد در ۱۰ تا ۲۰ سال گذشته چه آسیب‌هایی از تحریم‌ها دیده‌ایم.
وی ادامه داد: اما حقیقت این است که اگر بخواهیم بر احساسات خود غلبه کنیم، اگر بخواهیم به صورت عقلانی عمل کنیم و اگر بخواهیم کشور را نجات دهیم و برای ۹۰ میلیون ایرانی چاره‌ای بیندیشیم، باید به سیاست‌های راهبردی توجه کنیم. بخش خصوصی این سیاست‌ها را تهیه کرده است، اما واقعاً کمی ناامیدم. با این صراحت می‌گویم که عملکرد مجلس به طور کلی ناامیدکننده است، زیرا احساس می‌کنم مجلس بیشتر بر پایه حرفهای احساسی و هیجانی حرکت می‌کند.
عضو پیشین کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی اضافه کرد: الان چه زمانی بهتر است که این موضوع را مطرح کنیم؛ چون ما ذیل ماده هفت این قطعنامه قرار گرفته‌ایم، یعنی کشورها می‌توانند به ما حمله کنند. در این شرایط، اگر بخواهیم بمب اتم بسازیم، در واقع دارید برای خودتان نوعی مجوز صادر می‌کنید.
جعفرزاده ایمن‌آبادی تأکید کرد: باید از اقدامات احساسی پرهیز شود و بهتر است بنشینند و فکر کنند. در شرایط بحرانی فعلی که نفت نمی‌توانیم بفروشیم، دلار وارد نمی‌شود، صادرات بر ما ممنوع شده، بانک‌ها ارتباط خود را با ما قطع کرده‌اند، بازرگانان حق معامله ندارند و واردات و صادرات محدود شده است، باید برنامه و راهکارهای مشخصی داشته باشیم. این‌ها همه راه‌حل‌پذیر هستند. اگر بخواهید، می‌توانم به طور تخصصی‌تر و دقیق‌تر موارد را برای شما توضیح دهم.
وی افزود: اما به قول آقای پزشکیان که امروز حرف خوبی زد، وقتی ۱۷ کشور همسایه داریم، تحریم چه معنایی دارد؟ با این حال باید بدانید که اگر هر کشوری با ما همکاری کند، سایر کشورهای دنیا می‌توانند به صورت هوشمندانه و داوطلبانه آن کشور را تحریم کنند. بنابراین، جمع‌بندی عرایضم این است که شما وقت کمی دارید، ولی رفتارهای احساسی و هیجانی که باعث خوشحالی اسرائیل می‌شود نباید انجام شود. اکنون تصویب ساخت بمب اتم براساس نامه‌ای است که نمی‌دانم مطابق کدام بند آیین‌نامه مجلس است؛ اصلاً چنین چیزی در آیین‌نامه وجود ندارد. حال فرض کنیم آیین‌نامه هم اجازه می‌دهد؛ وقتی اکنون پالس مثبتی نداریم و همه چیز به پایان رسیده و مکانیزم ماشه فعال شده و استارت آن زده شده، شما باید بگویید در برابر موشکی که به طرف کشور ما پرتاب می‌شود، چه تدبیری دارید؟ تصویب ساخت بمب اتم چه مشکلی را حل می‌کند؟ تنها شرایط را شدیدتر می‌کند.
این فعال سیاسی بیان کرد: باید از کارهای احساسی دوری کرد و اکنون باید ستادی تشکیل شود که به صورت عقلانی به مسائل روزمره مردم که با آن مواجهند رسیدگی و تصمیم‌گیری کند. این چند ماه آینده بسیار حساس است، چرا که جهان مراقب وضعیت ماست و قصد دارند ضربه‌ای کاری به کشور بزنند و آن را فلج کنند. بهتر است ببینیم برنامه‌شان چیست و خدمت شما هستم.
