ترامپ با چک ۲۰ میلیارد دلاری وارد انتخابات آرژانتین شد

ترامپ با چک ۲۰ میلیارد دلاری وارد انتخابات آرژانتین شد
در دنیای دونالد ترامپ، حتی کمک مالی هم بوی رقابت انتخاباتی می‌دهد؛ این‌بار در آرژانتین.
نویسنده : فاطمه شیخلر
کد خبر : ۳۳۷۰۵

دونالد ترامپ رئیس‌جمهور ایالات متحده روز سه‌شنبه با اعلام بسته کمک مالی ۲۰ میلیارد دلاری به آرژانتین، بار دیگر سیاست خارجی غیرمتعارف خود را به نمایش گذاشت؛ اقدامی که خود او نیز اذعان کرد به نفع مستقیم ایالات متحده نیست. اهمیت این تصمیم تنها در رقم آن نیست، بلکه در پیوند آشکار آن با انتخابات پیش‌روی آرژانتین و حمایت صریح ترامپ از خاویر میلی رئیس‌جمهور هم‌فکرش نهفته است.

ترامپ در دیدار رسمی با میلی در کاخ سفید گفت: «ما مجبور به انجام این کار نیستیم. این کار تاثیر چندانی بر کشور ما نخواهد داشت. انتخابات خیلی زود برگزار می‌شود و موافقت ما تا حدی بستگی به نتیجه‌ آن دارد.»

وی سپس افزود که این کمک مالی «در واقع برای حمایت از یک فلسفه مالی خوب» است، اما در ادامه صراحتا پرداخت این پول را منوط به پیروزی میلی در انتخابات ۲۶ اکتبر کرد و رسما از او حمایت به عمل آورد.

این سخنان، نوعی مداخله آشکار در روند سیاسی کشور دیگر تلقی می‌شود؛ امری که حتی در میان متحدان سنتی واشنگتن نیز بی‌سابقه است.

در داخل آمریکا، تصمیم ترامپ بلافاصله با واکنش منفی بخشی از جمهوریخواهان مواجه شد.

چاک گرسلی سناتور کهنه‌کار از ایالت آیووا، در شبکه‌های اجتماعی نوشت که دولت باید به جای کمک به رقبا، از کشاورزان آمریکایی حمایت کند.

وی یادآور شد که آرژانتین رقیب مستقیم آمریکا در صادرات سویاست. ترامپ اما در پاسخ گفت: «چین دارد تلاش می‌کند بین ما و آرژانتین شکاف بیندازد، چون سویا را از آن‌ها می‌خرد نه از ما. اما در نهایت هیچ اهمیتی نخواهد داشت.»

این اظهارات، هرچند از منظر سیاست خارجی تهاجمی او قابل پیش‌بینی بود، اما پرسش‌هایی تازه درباره چگونگی تلفیق شعار «اول آمریکا» با هزینه‌کرد میلیاردی در خارج از کشور ایجاد کرده است.

اسکات بسنت وزیر خزانه‌داری آمریکا، نیز در دفاع از تصمیم دولت گفت این اقدام نه تنها اقتصادی بلکه سیاسی است و هدف آن حمایت از دولت‌های میانه‌راست در آمریکای لاتین است.

وی اظهار داشت: «انتخابات میان‌دوره‌ای در پیش است. ما فکر می‌کنیم او عملکرد خوبی خواهد داشت و اصلاحاتش را ادامه می‌دهد. ما از سوی چند پِرونیست آمریکایی مورد انتقاد قرار گرفته‌ایم.»

منظور از پرونیست، طرفداران خوان پرون رهبر پوپولیست آرژانتینی است.

اشاره او به «پرونیست‌های آمریکایی» طعنه‌ای بود به سیاستمداران چپ‌گرای داخلی که از مداخله سیاسی ترامپ در خارج انتقاد کرده‌اند. 

خاویر میلی رئیس‌جمهور آرژانتین، از این حمایت استقبال کرد و گفت: «من از رئیس‌جمهور ترامپ به خاطر درک تهدیدی که سوسیالیسم برای آمریکای لاتین دارد، سپاسگزارم.» او بحران اقتصادی کشورش را به «حملات مخالفان» نسبت داد و بار دیگر شعار ترامپ، «آمریکا را دوباره به شکوه گذشته اش باز می گردانیم» را با جایگزین کردن واژه‌ "آرژانتین" در آن تکرار کرد.

میلی پیشتر نیز در مراسمی در اقامتگاه شخصی ترامپ در مارئه لاگو و در کنفرانس محافظه‌کاران در واشنگتن حضور یافته بود؛ جایی که به نشانه‌ سیاست ریاضتی خود، یک اره‌ زنجیری به ایلان ماسک هدیه داد تا نماد «برش هزینه‌های دولتی» باشد.

اقدام ترامپ در حمایت از میلی ادامه‌ روندی است که در چند سال گذشته دنبال کرده است: حمایت علنی از رهبران راست‌گرای ملی‌گرا در کشورهای مختلف. وی پیش از انتخابات ۲۰۲۲ از ویکتور اوربان در مجارستان پشتیبانی کرد و امسال نیز کارول ناوروتسکی نامزد راست‌گرای لهستانی را پیش از انتخابات به کاخ سفید دعوت کرد؛ ناوروتسکی در نهایت پیروز شد.

در همین راستا، مارکو روبیو وزیر خارجه ایالات متحده، آمریکای لاتین را به یکی از محورهای اصلی دیپلماسی خود تبدیل کرده است. او که اصالتی کوبایی دارد، بارها به منطقه سفر کرده و تأکید کرده است که هدفش تقویت روابط با دولت‌های محافظه‌کار و مقابله با نفوذ چین است.

این جهت‌گیری جدید یادآور دوران جنگ سرد است، زمانی که آمریکا برای جلوگیری از نفوذ اتحاد شوروی در آمریکای لاتین از دولت‌های راست‌گرا پشتیبانی می‌کرد.

ایالات متحده پیشتر نیز بارها از طریق صندوق بین‌المللی پول یا کمک‌های مستقیم، اقتصاد کشورهای آمریکای لاتین را نجات داده است. این کمک‌ها معمولا با شرایط مالی سخت‌گیرانه همراه بوده و هدف آن جلوگیری از بحران‌های آینده است. اما در این مورد، وابستگی آشکار کمک به نتیجه انتخابات ممکن است مشروعیت سیاسی واشنگتن را تضعیف کند. ترامپ که با شعار کاهش هزینه‌های خارجی به قدرت رسید، اکنون با این تصمیم به تناقضی آشکار میان ایدئولوژی و عمل خود دچار شده است.

اقدام ترامپ در کمک ۲۰ میلیارد دلاری به آرژانتین بیش از آنکه حرکتی اقتصادی باشد، بیانیه‌ای سیاسی است. او با این کار پیام می‌دهد که در جهانِ پسادموکراتیک مطلوبش، وفاداری ایدئولوژیک مهم‌تر از منافع اقتصادی است.

در عین حال، این تصمیم می‌تواند روابط آمریکا با دیگر کشورهای منطقه را تحت تاثیر قرار دهد و در داخل کشور نیز با انتقاد محافظه‌کاران مالی روبه‌رو شود. به طور کل میتوان گفت ترامپ در حال صدور نسخه‌ی بین‌المللی سیاست‌های ترامپیستی است اما با هزینه‌ی مالیات‌دهندگان آمریکایی.

| ارسال نظر