جامعه بدون شادی به رشد و شکوفایی نمی رسد/خشونت و پرخاشگری نتیجه نبود شادی است
خبرهای ناراحت کننده ای که پی در پی به گوش می رسند، نارضایتی های مختلف سیاسی و اقتصادی، کنسرت هایی که لغو می شوند، فیلم ها و سریال های گریه آور، همه و همه باعث شده است تا جامعه با خلاء شادی رو به رو شود.
در این میان جوانان برای تجربه شادی ممکن است به فعالیت های گوناگونی روی آورند که آسیب زا هستند و مشکلات فراوانی را برای آنها و جامعه بوجود می آورد.
در این خصوص و برای درک بیشتر پیامدهای نبود شادی در جامعه، شبکه خبری ایران۲۴ گفت و گویی با دکتر «امانالله قراییمقدم» جامعهشناس و استاد دانشگاه داشته است که در پی میآید:
قراییمقدم درباره خلاء شادی در جامعه تصریح کرد: در جامعهای که شادی نباشد هیچ چیز خوب نیست و همه چیز رنگ بدی دارد. مثلا در هند مردم فقیرترینند در کنار خیابان متولد میشوند، بزرگ میشوند و میمیرند، و به فقیرترین شکل ممکن زندگی میکنند ولی شادند، چون در آن جامعه فرهنگ شادی ترویج و القا میشود و آنگونه که از شواهد قابل مشاهده است، هند اکنون به چهارمین اقتصاد بزرگ جهان تبدیل شده است.
وی ادامه داد: در جامعهای که شادی نیست اقتصاد شکوفا نمیشود، سیاست با بدبینی است، فرهنگ بدبینی و یاس و ناامیدی در جامعه گسترش پییدا میکند همدلی و همزبانی و سرمایه اجتماعی که مهمترین سرمایه است شکل نمیگیرد و تقویت نمیشود جامعهای که در آن غم است همه چیز بر پایه بدی شکل خواهد گرفت و مردم ناراحت خواهند بود.
این جامعه شناس درباره عوامل کمبود شادی در جامعه گفت: البته مهمترین عامل ناراحتی مردم مسائل و مشکلات اقتصادی است، همچنین فضای مجازی، یاس و ناامیدی که از شبکههای ملی پخش میشود، برخوردهای سیاسی و غیره. دولت اول باید مشکلات اقتصادی را حل کند و بعد آب و هوای اجتماعی را شاد کند. بنابر نظر جوزف شومپیتر، اقتصاددان اتریشی آمریکایی، اگر میخواهید جامعهای توصعه پیدا کند باید فضای اجتماعی را شاد کنید.
وی در رابطه با پیامدهای این موضوع تصریح کرد: فرار مغزها یکی از مهمترین پیامدهای نبود شادی و نشاط در ایران است. بی رمقی و بی تفاوتی نسبت به همه چیز صورت میگیرد و پرخاشگری و خشونت نیز در جامعه افزایش پیدا میکند. فرهنگ جامعه نادیده گرفته میشود.
قراییمقدم ادامه داد: زمانی که حکومت فقط برای چند لحظه خوشی پسران و دختران را دستگیر میکنند نباید از شهروندان انتظار امید و خوش بینی نسبت به حکومت را داشته باشند. در خیابانها همه غمزدهاند و کسی نیست که خوشحال باشد. در نتیجه اگر دنبال شکوفایی اقتصادی و جلب حمایت و اعتماد مردم هستند باید شادی و نشاط را در جامعه ترویج کنند؛ و اینکار را باید از طریق فیلم، موسیقی، حتی تابلوهایی که در خیابان نصب شده و ... انجام دهد.
این استاد دانشگاه درباره راهکارهای موجود برای ترویج شادی در جامعه گفت: یکی از عواملی که شادی را ایجاد میکند حکومت و دولت است. در جامعهای که خندیدن، رقص و آواز و موسیقی گناه است چگونه میتوان شادی و نشاط را ایجاد کرد و ترویج داد. در این شرایط که خلاء شادی در جامعه ایجاد میشود جوانان به فضای مجازی، موسیقی رپ و هیپ هاپ روی میآورند که منجر به افزایش آمار خودکشی میشود چراکه این نوع موسیقی اثرات منفی روی ذهن افراد میگذارد، همچنین کمبود شادی جوانان به سوی سیگار و اعتیاد میکشاند و انواع آسیبهای اجتماعی را برایشان رقم میزند.
وی ادامه داد: پس باید رادیو، تلویزیون، مطبوعات، فضای عمومی جامعه، رنگ لباس ها، رنگ ماشینها شادی را القا کنند و مسئولان به فکر رفع هرچه سریعتر مشکلات اقتصادی و بهبود معیشت خانوادهها باشسند. مخصوصا اخباری که از شبکههای ملی پخش میشوند بسیار ناراحت کننده و ناامید کننده هستند. همواره از جنگ در کشورهای دیگر صحبت میکنند و با اینکه قصد همدردی با قربانیان را دارند ولی باعث ترویج ناراحتی در جامعه میشوند.
قراییمقدم افزود: وزارت فرهنگ و ارشاد باید با برگزاری کنسرتها موافقت کند و اجازه دهد تا جوانان در خیابانها شاد باشند، برنامههای موسیقی باید از صدا و سیما پخش شود. باید کنسرتهای مختلف رایگان نیز در سطح شهر برگزار شود برای جوانانی که مساعدت کافی برای تهیه بلیط کنسرت ندارند، خوانندههای بزرگ برای اجرای این نوع کنسرتها دعوت شوند و موسیقی نباید گناه باشد.