«سطان خونسردی» و آن تومور ۵ پوندی لعنتی

استیو مک کوئین با بازی در «نوادا اسمیت»، «گریز»، «پاپیون» و با وجود عمر کوتاه، به عنوان یک ابرستاره به جایگاهی بلند در سینما دست یافته و اگر تومورهای لعنتی نبودند، شاید فرصت بیشتری برای حضور او در پرده نقره ای فراهم می شد. 

استیو مک کوئین یک سیگاری حرفه ای بود و اوایل سال ۱۹۷۸ آزار سرفه های مداوم، او را بر آن داشت که سیگار را ترک و برای درمان، مصرف آنتی بیوتیک را آغاز کند.

اواخر سال ۱۸۷۹ نمونه برداری از ریه ها نشان داد که استیو مک کوئین دچار تومورهای سرطانی است و وی ریشه این تومورها را نتیجه مجاورت با ماده سرطان‌زای پنبه نسوز (آزبِست) در دوران خدمت در نیروی دریای می دانست. 

فوریه ۱۹۸۰ شواهدی از متاستاز گسترده در آزمایش های پزشکی پیدا شد و پس از اینکه پزشکان آمریکایی به او گفتند که هیچ کاری نمی توانند بکنند، در ژوئیه ۱۹۸۰ تصمیم گرفت برای درمان به شهر روزاریتو مکزیک سفر کند.

در روزاریتو زیر نظر دکتر «ویلیام دونالد کلی»، درمان استیو مک کوئین با روش های متفاوت از تزریق سلولی و ماساژها طبی تا مصرف معتبرترین داروهای ضد سرطان آغاز شد اما همه بی اثر بودند.

استیو مک کوئین طی سه ماه اقامت در مکزیک همه هزینه های درمان خود را بصورت نقدی پرداخت کرد و که ماهیانه ۴۰ هزار دلار(معادل ۱۵۳ هزار دلار در سال ۲۰۲۴) می شد.

دکتر «ویلیام دونالد کلی» نیز اعلام کرد او بطور کامل درمان خواهد شد و می تواند به زندگی عادی بازگردد، اما وضعیت استیو مک کوئین بدتر و تومورهای بزرگی در شکم او ایجاد می شد.

اواخر اکتبر ۱۹۸۰ استیو مک کوئین به کلینیک سیوداد خوارز مکزیک رفت تا تومور ۵ پوندی(دوونیم کیلویی) که بر کبد ایجاد شده بود را بردارد.

پزشکان هشدار دادند که این تومور قابل عمل نیست و او نمی تواند در برابر جراحی مقاومت کند اما استیو مک کوئین مصمم به درمان بود. 

استیو مک کوئین برای اینکه کارکنان و پزشکان با هویت او آشنا نشوند با نام «ساموئل شپرد» به کلینیک سیوداد خوارز مراجعه کرد.

اما روز ۷ نوامبر و ۱۲ ساعت پس از  عمل جراحی برداشتن تومورها از ریه، کبد و شکم، قلب استیو مک کوئین همانطور که پیش بینی شد، از حرکت ایستاد و «سلطان خونسردی» در ۵۰ سالگی بر اثر حمله قلبی درگذشت.