منصوری آرانی: وزارت کشور آمار دقیقی از اتباع ندارد؛ خطای بزرگی است/ آمار جاسوسی اتباع اغراقآمیز بود
ایران ۲۴: با توجه به تجربهای که در زمینه اتباع داشتید، در زمان جنگ ۱۲ روزه موضوع جاسوسی اتباع بسیار مورد توجه قرار گرفت و آمارهای زیادی در این زمینه منتشر شد. اما به طور کلی، به نظر میرسد که آمارهای مطرح شده جز اعداد روی کاغذ چیز قابل استنادی برای کشور نداشته است و عملاً آن آمارها زیر سؤال رفتهاند. با توجه به این شرایط، لطفاً درباره جریان نفوذ و حضور اتباع در جنگ ۱۲ روزه و تحلیل یا اطلاعات خود در این زمینه برای ما توضیح دهید؟
منصوری آرانی: به نظر من در ورود اتباع به کشور اشتباه بزرگی رخ داده است. اکثر کشورها درصد مشخص و محدودی از جمعیتشان را به اتباع اختصاص میدهند. مثلاً کشوری با ۸۰ میلیون نفر جمعیت ممکن است دو یا سه درصد از اتباع را پذیرفته باشد که معادل ۱.۶ تا ۲.۴ میلیون نفر میشود. اما وزارت کشور ما حتی آمار دقیقی از تعداد اتباع ندارد و تخمینها روی ۷ تا ۸ میلیون نفر است، یعنی حدود ۱۰ درصد جمعیت کشور!
این یک خطای بزرگ است. وقتی ۱۰ درصد جمعیت کشور را به اتباع اختصاص میدهی، فارغ از خوبی یا بدی آنها، باید ببینی این افزایش جمعیت چه تأثیری روی امکانات کشور دارد؛ چه تعداد تخت بیمارستان، کلاس آموزشی، حمل و نقل و سایر زیرساختها نیاز است. وقتی برای افزایش جمعیت خودتان چنین محاسبات علمی انجام میدهید، باید برای پذیرش اتباع نیز همین دقت وجود داشته باشد.
افراد اتباع از امکانات کشور استفاده میکنند؛ از بیمارستان و آموزش گرفته تا سایر خدمات. ما انسانیم و نباید کسی نیازمند را رد کنیم، اما وقتی میلیونها نفر وارد کشور میشوند، زیرساختها پاسخگو نیست و حتی در استانهای همجوار مشکلات امنیتی به وجود میآید. این مسائل نتیجه نداشتن برنامهریزی و نبود مدیریت علمی در پذیرش اتباع بوده است.
باید بپذیریم که این خطا را باید جبران کنیم و با سیستمی درست جلو برویم. مثلاً ادعاهایی درباره داشتن چند میلیون جاسوس از بین اتباع اغراقآمیز است. هر جاسوس معمولاً به تعدادی نیروی پشتیبانی نیاز دارد و حضور پنج میلیون جاسوس بدون اینکه سازمانهای اطلاعاتی متوجه شوند، غیرممکن است.
اگر تعداد جاسوسها زیاد باشد، مانند انداختن تور در دریای پرماهی است؛ توریها تعداد زیادی را میگیرند، ولی اگر تعداد کم باشد، شکار کردن آنها سخت است. پس ادعاهای مطرحشده بیش از حد بزرگنمایی شدهاند.
در نهایت باید قبول کنیم خطاهایی رخ داده و حالا باید برنامهریزی کنیم که چند نفر پناهنده میتوانیم پذیرش کنیم، آنها در چه حوزههایی میتوانند به کشور کمک کنند، مثلاً به عنوان کارگر، تکنسین یا پزشک، و بر اساس این دستهبندیها اقدام کنیم. مثلاً تعیین کنیم به چند میلیون کارگر، چند صد هزار تکنسین و چند هزار پزشک نیاز داریم و پذیرش را بر اساس این نیازها مدیریت کنیم.
مبنای این دو بحث با هم متفاوت است، اما آن بحثی که به همه چیز تعمیم داده میشود و گفته میشود همه افراد جاسوس هستند، به نظر من اغراق آمیز است. مثلاً آن عددی که عنوان میشد و میگفتند از بین اتباع این تعداد جاسوس بودهاند، به نظر من میتواند اغراقآمیز باشد. فرض کنید یک میلیون یا دو میلیون جاسوس داشته باشیم؛ در جنگ ۱۲ روزه، که صحبت اصلی مربوط به همان افراد بود، باید تفکیک کنیم و به مردم بگوییم که مثلاً یک میلیون جاسوس نبوده، بلکه شاید ۵۰۰ یا هزار نفر بودهاند. این باعث میشود دید مردم نسبت به اتباع، به عنوان گروگان یا خائن، تغییر کند چون بسیاری از آنها واقعاً در خدمت کشور هستند. کسانی که کارگری میکنند، تکنسین هستند یا تحصیل میکنند، احتمالاً بسیاری از آنها واقعاً به کشور خدمت میکنند. این موضوع باید تفکیک شود.
به نظر من، صدا و سیما یا رسانهها باید آمار کلی و واقعبینانهای ارائه دهند؛ البته دقیق بودن عدد ممکن نیست، اما باید روشن کنند که اکثریت اتباع افرادی سالم و خدمتگذار هستند. در عین حال، نمیتوانند بگویند همه افراد در کشور هستند چرا که چارچوبهای قانونی و علمی اجازه این موضوع را نمیدهند.
عباسعلی منصوریآرانی عضو پیشین کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی، روز چهارشنبه ۱۴ آبان ۱۴۰۴، در استودیوی شبکه خبری ایران۲۴ حضور یافت و به پرسشهای خبرنگار گروه سیاسی این شبکه درباره برجام و جلسات کمیسیون ویژه برجام در مجلس نهم پاسخ داد؛ مشروح این گفتوگو را در یوتیوب تماشا کنید.