به گزارش رسانه تحلیلی تصویری بهمن به نقل از خبرگزاری تسنیم؛ طرح رتبه‌بندی معلمان یکی از همان طرح‌های بلاتکلیف‌مانده و پربحث در نظام تعلیم و تربیت است که هرچند در سند بالادستی آموزش و پرورش یعنی سند تحول بنیادین در مورد آن صحبت شده است اما از طرح موضوع تا اجرا، مسیری 10ساله طی شد تا رتبه‌بندی معلمان بعد از توقف در ایستگاه‌های پاستور و بهارستان سرانجام برای معلمان به سرانجام برسد و آن‌طور که شواهد و اظهارات مسئولان آموزش و پرورش نشان می‌دهد از 31 شهریور 1400 قابلیت اجرا دارد،
طرحی که بعد از کش‌وقوس فراوان میان شورای نگهبان و مجلس، سرانجام در اسفند ماه تصویب و به قانون تبدیل شد، بر این اساس ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور در تاریخ 23 اسفند 1400 این قانون را برای اجرایی شدن به وزارت آموزش و پرورش و سازمان برنامه و بودجه کشور ابلاغ کرد؛ وزارت آموزش و پرورش هم موظف است ضمن تدوین آیین‌نامه اجرایی این قانون، آن را به مرحله اجرا درآورد.
آموزش و پرورش اخیراً آیین‌نامه نظام رتبه‌بندی فرهنگیان را تدوین کرده است و عباس نجار سرپرست مرکز برنامه‌ریزی منابع انسانی و امور اداری این وزارتخانه مدعی شد: در تدوین آیین‌نامه مشارکت نمایندگان و معلمان را داشتیم.
ملاک‌های اصلی در رتبه‌بندی معلمان چیست؟
آن‌طور که آیین‌نامه تدوین‌شده آموزش و پرورش نشان می‌دهد، معیارهای عمومی نظیر داشتن روحیه جهادی و تحول‌گرایی، رعایت حجاب و پوشش اسلامی، انگیزه معلمی، رفتار احترام‌آمیز با دانش‌آموزان و اولیا، تعهد سازمانی و... با 300 امتیاز تأثیر بسزایی در افزایش رتبه معلمان دارد، بعد از آن هم شایستگی‌های تخصصی همچون مدرک تحصیلی با حداکثر 75 امتیاز، پژوهش‌های مرتبط با بهبود عملکرد با حداکثر امتیاز 30، تألیف کتاب و مقاله با حداکثر امتیاز 20 و... قرار می‌گیرد.
با وجود تمام بحث و بررسی‌هایی که بر سر نحوه، زمان و چگونگی اجرای قانون رتبه‌بندی معلمان وجود داشت، نسخه نهایی از آیین‌نامه اجرایی رتبه‌بندی معلمان عوامل مؤثر در این کار را شامل شایستگی عمومی، تخصصی، حرفه‌ای و تجربه در نظر گرفته است.
هر رتبه چه امتیازی نیاز دارد؟
با این ملاک‌ها سرانجام معلمان در 5 گروه آموزشیار معلم، مربی معلم، استادیار معلم، دانشیار معلم و استاد معلم طبقه‌بندی می‌شوند که برای دستیابی به هر کدام از این رتبه‌ها به‌جز آموزشیار معلم که تا 500 امتیاز را شامل می‌شود برای سایر رتبه‌ها به‌ترتیب حداقل 500، 600، 750 و 900 امتیاز ضرورت دارد.
البته وزارت آموزش و پرورش باید نسبت به طراحی و استقرار سامانه رتبه‌بندی برای دریافت مدارک و مستندات معلمان هم اقدام کند و داده‌های دریافت‌شده در این سامانه به‌طور شفاف قابل رصد باشد.
رتبه‌بندی فقط مسیر صعودی ندارد
با توجه به قوانین وضع‌شده برای قانون رتبه‌بندی معلمان، معلمانی که امتیازات لازم برای ارتقا به یکی از رتبه‌های موضوع این قانون را کسب کرده‌اند، هر سه سال یک‌بار مجدداً طبق ضوابط این آیین‌نامه اجرایی مورد ارزیابی قرار می‌گیرند و اگر امتیاز لازم را برای حفظ رتبه کسب نکنند، به رتبه پایین‌تر تنزل خواهند کرد و به‌دنبال این موضوع موظف به گذراندن دوره بازآموزی در دانشگاه‌های وابسته به آموزش و پرورش می‌شوند و اگر این مورد برای بار دوم تکرار شود، معلم از رسته آموزشی و فرهنگی خارج خواهد شد.
علاوه بر این موضوع به‌طور کلی اجرای نظام رتبه‌بندی دو سال بعد از اجرا مبتنی بر اهداف سند تحول بنیادین و تأثیر بر کیفیت نظام تعلیم و تربیت مورد بررسی و در صورت نیاز بازنگری می‌شود.
