به گزارش رسانه تحلیلی تصویری بهمن به نقل از فرارو، هنگامی که «جوآنا گارزیلی» در یک مهمانی در تعطیلات در سال ۲۰۱۷ میلادی در کالیفرنیا بود گفتگو میان شرکت کنندگان درباره یک موضوع بود: ارز دیجیتال. خیلی جذاب به نظر می‌رسید. او که با مشاهده جمعیت پر زرق و برق فریفته شد بعدا سرمایه‌گذاری در رمز ارزها را آغاز کرد و به موفقیت رسید: ۸۵۰۰۰ دلار سود از یک ارز دیجیتال به نام GRT که رویاهای زندگی‌اش را برای رفتن به اقامتگاه‌های ریتز کارلتون تحقق می‌بخشید.
به گزارش واشنگتن پست، او می‌گوید، اما به زودی معاملات بی‌پروا شدند. گارزیلی ۹۰ درصد از پس‌انداز زندگی خود را در سکه‌ای گذاشت که باعث از دست رفتن ده هزار دلار او ظرف مدت چند روز شد. او سرمایه گذاری‌های مخاطره‌آمیزی روی رمز ارزها انجام داد و دائما برنامه‌های معاملاتی خود را بررسی می‌کرد تا ببیند چقدر پول به دست آورده یا از دست داده است.
او می‌گوید: «ورود به عرصه ارزهای دیجیتال و معامله آن، مانند رفتن به جهنم است. ارزهای دیجیتال می‌توانند تاریک‌ترین قسمت‌های‌مان را نشان دهند به خصوص اگر شخصیتی مستعد اعتیاد داشته باشیم و من آن شخصیت را داشتم و به معامله ارزهای دیجیتالی اعتیاد پیدا کردم».
از آنجایی که رونق ارزهای دیجیتال در صفوف سرمایه گذاران روزمره که به دنبال زندگی لاکچری در عمارت‌ها و قایق‌های تفریحی هستند افزایش یافته کارشناسان بهداشت روان می‌گویند که معامله رمز ارزها جرقه‌ای برای اعتیاد به آن است. جهش‌ها و کاهش قیمت‌ها سطحی از هیجان را ایجاد می‌کنند که به سختی می‌توان آن حس را، از طریق معامله با بی‌ثبات‌ترین سهام‌های بازار بورس نیز تجربه و تکرار کرد.
به گفته کارشناسان اعتیاد، ماهیت بسیار ناپایدار ارز دیجیتال می‌تواند سود را در یک لحظه به صفر برساند و سرمایه گذاران را با کوهی از بدهی، روابط از هم گسسته و افکار مرتبط با خودکشی مواجه سازد.
«آرون اشترن لیخت» روان درمانگر از نیویورک می‌گوید که شاهد هجوم افرادی است که برای درمان اعتیاد به رمز ارز کمک می‌خواهند اگرچه درمان تنها برای تعداد کمی از افراد ممتاز در دسترس است. او می‌گوید: «بسیاری از افرادی که نیاز به درمان دارند در نهایت تحت درمان قرار نخواهند گرفت».
براساس گزارش Coin Market Cap سایتی که آمار ارزهای دیجیتال را ردیابی می‌کند در دهه گذشته ارز دیجیتال از حالت عجیب و غریب به بخش اصلی بازارهای مالی و فرهنگ عامه تبدیل شده و ارزش بازار آن از ۵.۴ میلیارد دلار به ۱.۸ تریلیون دلار افزایش یافته است. در همین حال، تاییدیه‌های افراد مشهور و سلبریتی، بیلبوردهای مجللی را برای شیوه زندگی با ارز دیجیتال ایجاد کرده است.
در ماه‌های اخیر، «مت دیمون» بازیگر امریکایی Crypto. com را تبلیغ کرده است، اپلیکیشنی که می‌تواند به شما در تجارت ارزهای دیجیتال کمک کند. «تام بریدی» مدافع تیم فوتبال امریکایی تمپا بی‌بوکانیرز و همسرش «ژیزل بوندشن» مانکن و مدل برزیلی برای صرافی ارزهای دیجیتال FTX تبلیغ می‌کنند. اینفلوئنسرها در یوتیوب، تیک تاک، اینستاگرام و توئیتر زندگی‌هایی مملو از پروازهای درجه یک و استخرهای لاکچری روی پشت بام را به نمایش می‌گذارند که نشان می‌دهند رمزارز بهترین راه برای ثروتمند شدن آنان بوده است.
به گفته پژوهشگرانی که درباره اعتیاد کار می‌کنند عرصه رمز ارزهای دیجیتال دارای ویژگی‌هایی است که آن را بیشتر از شرط‌بندی ورزشی، قمار و سرمایه‌گذاری مالی سنتی مستعد اعتیادآوری می‌کند. رمز ارزهای دیجیتال برخلاف شیوه‌های سنتی قمار قابلیت معامله به طور شبانه روزی را دارند.
افراد برای سرمایه‌گذاری روی یک سکه نیازی به رانندگی برای رفتن به کازینو ندارند. نوسان قیمت‌های رمز ارزها به ویژه ارزهای جایگزین مانند میم کوین‌ها می‌تواند سریع باشد و احساس پاداش با سرعت بالا را در مغز ایجاد کند. با توجه به ماهیت غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال پنهان کردن تاثیرات مالی اعتیاد به آن آسان‌تر است.
«لیا نوور» مدیر مطالعات درباره قمار در دانشگاه راتگرز می‌گوید که اپلیکیشن‌های سرمایه‌گذاری با طراحی زیبا و شیک شدت اعتیاد به معاملات ارزهای دیجیتال را افزایش می‌دهند. او می‌گوید اپلیکیشن‌ها با نمودارهای رنگارنگ مانند اپلیکیشن معاملاتی Robinhood خرید ارز دیجیتال را شبیه یک بازی ویدئویی می‌سازند.
او می‌افزاید: «سازندگان و طراحان این نوع اپلیکیشن‌ها می‌دانند که غرق کردن بیشتر مردم در چیزی چه مقوله‌ای است. محرک آنان گردش سریع مالی همراه با پاداش است. به همین دلیل است که مردم بلیت‌های بخت آزمایی را دوست دارند، زیرا آنان می‌توانند دیوانه‌وار بلیت را خراش دهند و در همان ثانیه پاداش خود را دریافت می‌کنند و این باعث انفجار دوپامین در شما می‌شود. این افراد نیز کار مشابهی انجام می‌دهند».
اگرچه پژوهش‌ها هنوز در حال توسعه هستند چندین مطالعه تازه پیوندهای بین تجارت ارزهای دیجیتال و اعتیاد را مستند ساخته اند. در ماه آوریل، تیمی از پژوهشگران فنلاندی دریافتند که معامله گران رمز ارزها به نرخ بالایی از اعتیاد به قمار، بازی‌های ویدئویی و اینترنت مبتلا هستند. آنان دریافتند که معامله گران رمز ارز که بیشتر مهاجر هستند در مقایسه با معامله گران سهام در بازارهای دیگری، چون بورس سطح بیش‌تری از ناراحتی روانی و تنهایی را تجربه کرده اند.
«اشوین مانیکا» سخنگوی اپلیکیشن «رابین هود» به شدت مخالف این نظر است که آن اپلیکیشن نقشی در اعتیاد به معامله ارزهای دیجیتال ایفا می‌کند. او در بیانیه‌ای گفته است: «نظر ما این است که چنین ادعاهایی یک حمله نخبه گرایانه به مردم عادی است که توسط محصولات مالی طراحی شده توانسته‌اند برای اولین بار به طور مستقیم در بازارهای سهام و ارزهای دیجیتال مشارکت کنند. هنوز هیچ مدرک محکمی برای حمایت از این گونه‌ها ادعاها ندیده‌ایم و داده‌ها تصویر متفاوتی را نشان می‌دهند».
اشترن لیخت و لین همسرش یک زوج روان درمانگر در نیویورک که اعتیاد به ارزهای دیجیتال را درمان می‌کنند می‌گویند شاهد افزایش تقریبا ۴۰ درصدی افرادی از سراسر جهان بوده‌اند که برای دریافت خدمات درمانی اختصاصی درباره اعتیاد به ارزهای دیجیتال با آنان تماس گرفته‌اند.
هزینه خدمات آنان ۲۵۰۰ دلار برای مشاوره و ۲۵۰۰۰ دلار برای یک برنامه درمانی ۴۵ روزه است که فشرده‌تر از اشکال سنتی گفتار درمانی محسوب می‌شود. برای درمان اعتیاد، آنان با اعضای خانواده ملاقات می‌کنند به حساب‌های بانکی فرد دسترسی دارند و هفته‌ای چند بار با بیماران ملاقات می‌کنند.
بسیاری از مشتریان آنان بدهی‌های شش رقمی دارند، روابط خود را خراب کرده‌اند با حملات قابل توجهی به دلیل افسردگی مواجه شده‌اند و اعتیادهای دیگری به ویژه به الکل، کوکائین و آدرال (داروی ترکیبی است که از چهار نمک آمفتامین تشکیل شده است. این دارو در درمان اختلال نقص توجه و بیش فعالی در بزرگسالان (ADHD) به کار می‌رود) و برای کمک گرفتن نزد این زوج می‌روند.
«آرون اشترن لیخت» اشاره می‌کند افرادی که به مطب آنان می‌روند معمولا دارای ثروت قابل توجهی هستند، اما برای کسانی که امکانات زیادی ندارند جستجوی درمان می‌تواند دشوار باشد. اشترن لیخت می‌گوید که انجمن روانشناسی امریکا اعتیاد به ارز دیجیتال را به عنوان زیرمجموعه اعتیاد به قمار طبقه‌بندی نکرده است که خود باعث ایجاد یک منطقه خاکستری می‌شود که به بسیاری از شرکت‌های بیمه اجازه می‌دهد پوشش درمان اعتیاد مرتبط با رمز ارزها را رد کنند.
با این وجود، نوور می‌گوید افرادی که از اعتیاد به رمزارزها رنج می‌برند نیازی به جستجوی خدمات خاص ندارند و می‌توانند از طریق یک مشاور اعتیاد به قمار درمان شوند. او می‌گوید: «چیزی که شما واقعا به آن معتاد هستید ریسک کردن است. هر فردی که ارائه دهنده خوبی برای مشاوره به منظور ترک اعتیاد به قمار باشد می‌تواند اعتیاد به رمزارز را نیز درمان کند». پ
«درو ووسک» یک سرمایه گذار ۳۰ساله ارز دیجیتال که در نزدیکی ویرجینیای شمالی زندگی می‌کند در سال ۲۰۱۷ میلادی زمانی که شروع به سرمایه‌گذاری در اتریوم کرد به سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال علاقمند شد. او از آنجا به استخراج ارز دیجیتال علاقه‌مند شد و کارت‌های اعتباری خود را به منظور خرید تجهیزات مورد نیاز برای آن به حداکثر رساند.
او می‌گوید: «من تمام پولی را که داشتم برای خرید ارزهای دیجیتال و ساخت دستگاه‌های استخراج ارز دیجیتال خرج کردم. من معتاد به آن شدم و وسواس پیدا کردم».
هنگامی که نوسانات اتفاق می‌افتد تاثیرات قابل توجه است. او می‌افزاید: «بیدار می‌شوم و افسرده هستم با خود می‌گویم:» من نمی‌توانم این را باور کنم. گویا همه چیز را باخته ام».
برای گارزیلی ۴۹ساله زندگی با اعتیاد به ارزهای دیجیتال یک نبرد روزانه است. هنگامی که یک فرصت سرمایه‌گذاری جدید در دید او قرار می‌گیرد میل به سرمایه‌گذاری و تعقیب در وی قوی‌تر می‌شود. به همان نسبت ترس از دست دادن و باختن نیز در او افزایش می‌یابد.
او می‌افزاید: «این مانند یک احساس کشش در شکم من است. شبیه این که تمام بدنم به من می‌گوید:« برو انجامش بده. برو معامله کن و به آن سمت کشیده می‌شود». برای ترک این اعتیاد، گارزیلی در یک برنامه ۱۲ مرحله‌ای مشابه با ترک الکل ثبت نام کرده است.
او خود را مجبور می‌کند که در طول روز از نمایشگر دور باشد. او پیاده روی و مدیتیشن انجام می‌دهد و اگر میل به سرمایه‌گذاری روی یک سکه در او خیلی زیاد باشد با خودرو رانندگی می‌کند تا افکارش را به سمت دیگری معطوف کند.
امروز او روی ارزهای دیجیتال با ریسک کمتر سرمایه‌گذاری می‌کند و به خود می‌گوید که باید سبدش را با در نظر گرفتن چشم اندازی به سوی بازنشستگی بسازد. با این وجود، گارزیلی می‌گوید که اقدامات دولت برای مهار کلاهبردارانی که سرمایه گذاران ارزهای دیجیتال را شکار می‌کنند امری ضروری است.
او می‌افزاید: «مردم هنوز در این وادی شکار شده و به اصطلاح کشته می‌شوند تا زمانی که مقررات قوی‌تری ایجاد شوند این وضعیت ادامه خواهد یافت».
