ساخت و ساز مسکن

سحرگاه بود و باران، جنگل هیرکانی را نوازش می‌کرد. اما در روستای کَتیِ نوشهر، نجوای طبیعت در هیاهوی اره‌های برقی و انفجار‌های پروژه‌های ساختمانی گم شد. روی تابلوی فلزیِ «پیش‌فروش ویلا ساحلی - متری ۱۲۰ میلیون تومان»، قطرات باران می‌لغزید؛ همان بارانی که ماه پیش در سیلابی کور، خانه‌های بومیان را به دریا کشاند. این تصویر، تناقض دردناک امروز شمال ایران است: بهشت گریز سرمایه‌گذاران از ناامنیِ شهر‌ها که با دست خود به کابوسی زیست‌محیطی تبدیل می‌شود. جنگی خاموش میان آوار سرمایه‌ها و فریاد زمین.

کاهش ۲۴ درصدی ساخت‌وساز در پاییز ۱۴۰۰/ در سه استان کاهش ۵۰ درصد است