انقلابیگری را باید در نسبت مقاومت و ایستادگی دید. نباید در شاخصهای ظاهری متوقف شد. رشد معنویت را باید در میزان مقاومت مردم مقابل هجمههای اهریمنی دید. این شاخصی است که اغلب مورد توجه قرار نمیگیرد و عدهای ظاهرگرا، معنویت و انقلابیگری را ایستا و نقطهای ارزیابی میکنند.
دشمنان خارجی و داخلی انقلاب همواره تلاش کردهاند با انواع ترفندهای رسانهای، جادوگریهای هالیوودی و بیانیههای حزبی خواب آشفته خویش مبنی بر جدایی ملت از انقلاب را برای لحظاتی به رویایی واقعی بدل سازند اما اگر مروری گذرا بر چند نمونه از حضور تاریخی ملت ایران در صحنههای حمایت از انقلاب داشته باشیم خواهیم دید این خیالپردازیها چقدر با واقعیت فاصله دارد.
۲۶ دی، روزی است که شاه مخلوع از کشور فرار کرد، فراری که رهایی مردم ایران از سلطه قدرتهای استکباری جهان را به همراه داشت و آغاز فصلی جدید در حیات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جامعه ما بود.
ژست دلسوزی فرح پهلوی برای مردم ایران و بویژه آزادی زنان موضوعی تازه نیست و بهانه خوبی برای دیده شدن است و این اقدامات نمایشی هم دیگر از طرف مردم ایران مورد استقبال قرار نمیگیرد.