به گزارش رسانه تحلیلی تصویری بهمن، به نقل از ایرنا، یکی از غائله‌های مهمی که طی ساعات گذشته، حسابی در فضای مجازی، پربازدید شده، حاشیه‌ای بود که در خلال مسابقه قاتی‌بازی در برنامه خندوانه به وجود آمد.
در این غائله، مهمان برنامه، برای نام پسر با حرف واو، نام وریا را می‌نویسد و در بخش دیگری از برنامه که به محاسبه امتیازها اختصاص داشت، نام وحید به جای وریا، ثبت شده بود که این اتفاق، خیلی زود توسط مخاطبان تیزبین صدا و سیما به شبکه‌های مجازی رسید و حاشیه‌ای دیگر را برای این مدیوم به وجود آورد.
رامبد جوان، خیلی سریع به این حاشیه ورود کرد و اعلام کرد که اگر در پخش، مشکلی از این بابت پیش می‌آمد، تمامی امتیازهای مسابقه به هم می‌ریخت و آنها پیش‌دستی کردند و قبل از اینکه پخش بخواهد به این مساله ورود کند، خود آنها، این مورد را تصحیح کرده‌اند.
روابط عمومی شبکه نسیم هم که شرایط را این‌گونه دید، با انداختن توپ به زمین خندوانه، اعلام کرد که محدودیتی در پخش اسامی افراد ندارد و این کار، توسط خود برنامه خندوانه صورت گرفته است.
در این موضوع، ۳ مورد مهم نهفته است که در ادامه به هر یک از آنها خواهیم پرداخت:
۱.رامبد جوان و تیمش که نگران حواشی بعد از این اتفاق و برخورد پخش با نام وریا بودند، اگر تنها کمی دقت به خرج می‌دادند و بخش نوشتن نام وریا را با ضبط دوباره، به وحید تغییر می‌داد، این حاشیه عجیب شکل نمی‌گرفت. بنابراین در این مواقع، بیش از استرس، کمی آرامش و تفکر می‌تواند از بروز خطاهای فاحش بعدی، جلوگیری به عمل آورد.
۲.در نگاه کلان، این اتفاق، از درد بزرگی حکایت دارد که سال‌ها توسط سینماگران ما مطرح شده است و آن، درد خودسانسوری است. یعنی انواع و اقسام ممیزی، هنرمند و سینماگر را به جایی رسانده که پیش از هر اقدامی، به این فکر می‌کند که ممیزان و مدیران پخش، چه واکنشی در برابر آن دیالوگ یا صحنه خواهند داشت و بدین‌ترتیب مرتکب خودسانسوری می‌شوند و این اتفاق، قطعا برازنده جامعه فرهنگی کشور نیست. اتفاقی که حتما باید با اعمال برخی اصطلاحات، ترمیم شده و این باور و اعتمادبه‌نفس به سینماگران ما بازگردد که خود واقعی‌شان و آنچه در راستای شکل دادن به یک اثر هنری لازم است را به بیرون تراوش دهند.
۳.در نگاه کلان‌تر، جامعه و مدیریت آن، بیش از آن‌که به ترمیم وجوه ممیزی نیاز داشته باشد، به یک آسیب‌شناسی رفتاری دوطرفه نیازمند هستند. وریا غفوری مانند بسیاری از چهره‌های شاخص و حتی مدیران دولتی، نسبت به وضع اقتصادی کنونی کشور انتقادهایی را مطرح کرد که این انتقادهای ساده که روزانه از زبان چهره‌های مختلفی می‌شنویم، با واکنش عجیبی مواجه شد تا نام این فوتبالیست، در جایگاهی دیگر غیر از فوتبال، برجسته شود. این دامنه حساسیت‌ها تا جایی پیش رفته که آوردن نام وریا، به خط قرمز هنرمندان ما تبدیل شده و آنها بر این باور هستند که حتی آوردن نام یک نفر ممکن است ممنوعیت‌ها و مجازات‌هایی را به همراه داشته باشد.
بنابراین در شرایط کنونی، یکی از مسیرهای مهم اصلاح اجتماعی کشور، از بحث تغییر در ساختارهای ممیزی می‌گذرد. با این شیوه، ضمن آن‌که یک اعتمادسازی دوطرفه میان نهادهای مدیریتی با جامعه هنری کشور به وجود می‌آید، اعتمادبه‌نفس سینماگران در تبیین انگاره‌های مفهومی مدنظر خود بالاتر رفته که این کار به غنای تولیدات سینمایی و تلویزیونی کشور خواهد انجامید. ضمن آن‌که این شاخصه، در شکل کلی نیز به یک اعتمادسازی گسترده می‌رسد و نگاه مخاطبان به رسانه ملی، سینماگران و مدیران دولتی این حوزه را صمیمانه‌تر می‌کند. و حال آن‌که آیا این وضعیت، مدنظر مدیران و تئوریسین‌های فرهنگی کشور نیست؟ بنابراین جای هیچ اهمالی و تاملی باقی نمی‌ماند که این مسیر مخرب ممیزی کلاسیک، جای خود را به شیوه‌های نوینی از حذف بدهد که کمترین خسارت و هزینه را برای نظام و مدیوم‌های پخش داشته باشد.
