به گزارش رسانه تحلیلی تصویری بهمن به نقل از تسنیم، عبدالله اسفندیاری پژوهشگر و مدیر فرهنگی و تهیه‌کننده سینما که در کارنامه خود ساخت فیلم نرگس مست با موضوع زندگی عارف قزوینی را دارد، در واکنش به درگذشت هوشنگ ابتهاج گفت: بسیار متأثر شدم؛ او یکی از سرمایه‌های فرهنگی ممکلت ما بود که از دست ما رفت. مرحوم ابتهاج از حدود 70 سال قبل، فعالیت فرهنگی داشت و چهره متمایزی در ادبیات و شعر بود. شعرهای بسیار نغز و عمیقی در عرصه‌های فرهنگی و اجتماعی سروده بود که مورد استفاده قرار گرفته بود. او زندگی پر فراز و نشیبی داشت و جزو شخصیت‌هایی بود که می‌شود درباره آنها فیلم ساخت.
او با اشاره به تفکرات ابتهاج بیان کرد: نکته مهم این است که شعرهای او در زمینه‌هایی که به مسائل معنوی و عرفانی اشاره می‌کرد، باعث شده بود که برخی او را صوفی می‌دانستند و می گفتند او صوفی است. اما خودش در شعری این موضوع را رد می‌کند و می‌نویسد: "سایه گفتند که صوفی ست به جانِ تو که نیست".
اسفندیاری در ادامه در این‌باره که می‌گویند او اشعاری درباره امام حسین (ع) دارد بیان کرد: در این‌باره مطمئن نیستم اما عموماً از اشعار شعرا برداشت‌های مختلفی وجود دارد که باعث می‌شود درباره آنها مطالبی مطرح شود. یکی از شعرایی که از گرایشات چپ زده شود بود سیاوش کسرایی بود که در نهایت جلای وطن کرده بود. شعری دارد در وصف پیامبر که بسیار معروف است به نام والا پیامدار محمد (ص). این شعر را فرهاد مهراد خواند و اسفندیار منفردزاده نیز آهنگش را ساخت. در بخشی از این شعر به جایی می‌رسد که می‌گوید " آنگاه تمثیل وار کشیدی عبای وحدت. بر سر پاکان روزگار. در تنگ پر تبرک آن نازنین عبا. دیرینه، ای محمد. جا هست بیش و کم آزاده را. که تیغ کشیده است بر ستم". من در آن سال‌ها در نشریه‌ای که در حوزه هنری چاپ می‌شد، نوشتم که مطمئنم که صاحب حدیث کسا از این سه نفر دست گیری می کند. منظور آنکه در مورد مرحوم ابتهاج هم همین را می‌شود گفت که به‌عقیده من او نیز دارای اشعاری است که می‌توان آنها را برداشت‌های معنوی و دینی هم کرد.
این تهیه‌کننده سینما درباره ساخت فیلم درباره زندگی شعرا و ادبا گفت: ساخت فیلم در مورد شعرا کار سختی است برای اینکه شعرا غالباً زندگی پر فراز و نشیبی دارند. آنچه مهم است نمایش زندگی آنان است که تکفرشان در اشعارشان نمایان است. اگر کاری در مورد شعرا قرار است ساخته شود باید «شعر سینمایی» باشد. در بعد از انقلاب هم فیلم‌هایی داشتیم که سبک شاعرانه داشته اند. البته عده معدودی می‌توانند آنها را بسازند. باید از این نوع فیلمسازان توقع داشت که درباره مفاخر ممکلت ما و زندگی آنها فیلم بسازند.
