رسانه تحلیلی تصویری بهمن، گروه امنیت ملی و سیاست خارجی- مطهره مهدی پسند :« مراقب اول سپتامبر باشید » عنوانی است که روزنامه اسرائیل هیوم در یکی از تیتر های اصلی خود آورده است و میگوید: مانند هر سال، تنش به سمت اول سپتامبر با انتظار مشتاقانه و به ویژه با ترس از شروع نشدن سال تحصیلی پیش رو افزایش می یابد. اما امسال دلیل دیگری برای ترس و نگرانی وجود دارد: تهدیدهای جنگی از لبنان شنیده می شود که از پایان جنگ دوم لبنان در تابستان 2006 تاکنون چنین چیزی را نشنیده ایم.
همین تمایل حسن نصرالله برای بیرون آمدن از سنگری که 16 سال در آن مخفی شده بود نشان می دهد که این درس فراموش شده است . درس ضرباتی که سازمان او و حامیان آن، اعضای جامعه شیعه، در طول جنگ متحمل شدند. و مشخص می شود که نصرالله به توانایی خود برای وارد شدن به درگیری مجدد با اسرائیل اطمینان دارد و متقاعد شده است که پایان این درگیری با درگیری قبلی که آنها سال ها در سنگر قرار داده بودند متفاوت خواهد بود.
سید حسن نصرالله دقیق عمل می کند
نصرالله ذاتاً ماجراجو یا قمارباز نیست. تجربه چندین ساله او به او آموخت که بلند صحبت کند، اما با دقت عمل کند و بین قطره ها راه برود. هیچ ترسی ندارد که تصمیم بگیرد با پرتاب موشک به سمت تل آویو که واکنش شدید اسرائیل را برانگیزد، اسرائیل را غافلگیر کند. اما او می داند که چگونه با آتش بازی کند و متقاعد شده است که می تواند ارتفاع شعله های آتش را کنترل کند.
تهدید نصرالله واضح و آشکار است ؛ اگر اسرائیل طبق برنامه ریزی در اوایل سپتامبر شروع به تولید گاز از دکل حفاری در میدان کاریش کند که به هر حال در قلمرو حاکمیتی آن قرار دارد و این کار قبل از دستیابی به توافق در مورد مرز دریایی بین اسرائیل و لبنان باشد، سازمان حزب الله برای جلوگیری از تولید گاز اسرائیل از میدان کاریش یا سایر میادین گازی اقدام خواهد کرد و این کار به قیمت یک جنگ همه جانبه است.
حزب الله برای اثبات جدیت نیت خود چند پهپاد به سمت دکل حفاری در میدان کاریش پرتاب کرد و احتمالاً مجددا این کار راانجام می دهد و شانس خود را امتحان می کند. اصلا شاید موشک هایی را به سمت آن یا نزدیک آن پرتاب می کند، نیازی نداشته باشد تا به سکو ها اصابت کند. در صورتی که شلیک موشک در نزدیکی آن هم برای منصرف کردن شرکت‌های بین‌المللی تولید گاز در میادین اشغالی فلسطین از ادامه فعالیت‌های خود کافی است.
این تهدیدی برای حاکمیت و دارایی های استراتژیک اسرائیل است که در اختیار دارد. چنین تهدیدی حتی از عبور نقطه ای از خط مرزی یا حتی آسیب رساندن به سربازان در طول آن اهمیت بیشتری دارد، اتفاقات جدی که اسرائیل در گذشته بدون هیچ واکنش واقعی آن را مهار کرد.
بنتی گانتز قواعد جنگ با لبنان را نمی داند.
در مواجهه با تهدیدات نصرالله، وزیر جنگ بنی گانتز هشدار داد که اسرائیل قاطعانه به هر اقدام تحریک آمیزی پاسخ خواهد داد و برای یک «کارزار» در لبنان آماده است. مقامات ارشد نظامی تخمین زدند که اسرائیل ممکن است خود را در یک جنگ چندروزه ببیند، توصیفی «شسته شده» از تبادل ضربات محدود بین آن و حزب الله در طول مرز حکایت دارد.
به نظر می رسد که اسرائیل از حوادث سال 2006 و جنگ ۳۳روزه چیزی یاد نگرفته است، آن هم به عنوان جنگ چندروزه ای که آغاز شد و به جنگی همه جانبه ختم شد و اسرائیل را غافلگیر کرد.
هر کسی که فکر می‌کند یا قصد دارد وارد چند روز نبردی شود که طی آن نصرالله به شهرهای اسرائیل حمله موشکی کند و به محله‌های مسکونی و حتی دارایی‌های استراتژیک آسیب برساند، در حالی که ما با حمله به سایت‌های پرتاب و انبارهای موشکی و یا حتی با از بین بردن یکی یا چندنفر از فرماندهان آنها پاسخ خواهیم داد، بهتر است اصلاً وارد درگیری نشود یا در واقع بهتر و مطلوب است که برنامه های خود را اساساً تغییر دهد.
در تابستان 2006، اسرائیل بر اساس فرضیه ای که لبنان و حزب الله یکسان نیستند، از کشور لبنان محافظت کرد. زیرا متوجه نبود که آسیب به کشور لبنان چقدر به سازمان آسیب می رساند.
اگر نصرالله خواهان جنگ است، اسرائیل باید با تمام اراده و قدرت برای آن آماده شود. اما اگر تهدیدهای مقامات ارشد اسقاطیل در مورد آنچه که برای کشور لبنان و نه فقط حزب‌الله در آینده در صورت بروز مجدد درگیری رخ می‌دهد، تهدیدی توخالی باقی بماند، ما نه تنها پیروزی دیگری را درجنگ سوم به نصرالله اعطا میکنیم بلکه می‌توانیم شمارش معکوس را برای جنگ چهارم لبنان آغاز کنیم.
