بحران سودان روی میز دیپلماسی
به گزارش شبکه خبری ایران ۲۴، دیوید لمی وزیر امور خارجه انگلیس در نشست امروز هشدار داد که ادامه بی‌تفاوتی جهانی در قبال وضعیت سودان، به «فاجعه‌ای تمام‌عیار» منجر خواهد شد. وی با اشاره به فجایع انسانی در دارفور و اردوگاه‌های آوارگان، گفت: «بسیاری سودان را رها کرده‌اند؛ این کار هم از نظر اخلاقی اشتباه است و هم از منظر راهبردی»
دیپلمات ارشد انگلیسی با بیان اینکه نمی‌توان در برابر این فجایع انسانی سکوت کرد، افزود: «در همین لحظه، غیرنظامیان و امدادگران در الفاشر و اردوگاه زمزم با خشونتی غیرقابل تصور روبرو هستند.» او تصریح کرد که بزرگ‌ترین مانع در مسیر کمک‌رسانی و پایان جنگ، «فقدان اراده سیاسی» در سطح بین‌المللی است، نه کمبود منابع مالی یا قطعنامه‌های سازمان ملل
بانکول آدئویه، نماینده اتحادیه آفریقا در امور صلح و امنیت هم گفت: «هیچ راه‌حل نظامی‌ای برای سودان وجود ندارد. تنها یک آتش‌بس فوری و بدون پیش‌شرط، به‌همراه گفت‌وگوی فراگیر، می‌تواند این کشور را نجات دهد.» وی همچنین تأکید کرد که اتحادیه آفریقا مخالف هرگونه تجزیه یا تشکیل دولت‌های موازی در سودان است.
وزیر امور خارجه آلمان اوضاع سودان را بزرگ‌ترین بحران انسانی جهان توصیف کرد و گفت: «اگر این جنگ ادامه یابد، نه برنده‌ای خواهد داشت و نه انسانیتی باقی می‌ماند.» آنالنا بائربوک طی سخنانی در نشست امروز، کمک‌رسانی فوری، توقف حمایت‌های نظامی خارجی از طرف‌های درگیر، و آغاز مذاکرات واقعی برای برقراری آتش‌بس را به‌عنوان سه اولویت اصلی برای جامعه جهانی برشمرد و تأکید کرد که اولین گام در مسیر صلح می‌تواند توافق برای حفاظت از زیرساخت‌های حیاتی باشد. وی افزود: تنها راه‌حل پایدار، فرآیندی سیاسی با مشارکت واقعی مردم سودان است.
همچنین نماینده اتحادیه اروپا متعهد شد ۵۰۰ میلیون یورو کمک بشردوستانه برای سودان و کشورهای همسایه که میزبان پناهجویان سودانی هستند اختصاص دهد. با این حال نهادهای حقوق بشری همچون سازمان عفو بین‌الملل هشدار دادند که این کمک‌ها در عمل با موانع زیادی برای اجرا مواجه است و نبود اراده سیاسی جدی در سطح بین‌المللی روند امدادرسانی را به‌شدت کند کرده است.
کنفرانس لندن، با حضور مقام‌های بلندپایه از حدود ۲۰ کشور از جمله ایالات متحده، فرانسه، آلمان، عربستان سعودی، مصر، امارات، قطر، نروژ، ترکیه، چاد، کنیا، اتیوپی، سوئیس و همچنین نمایندگان سازمان ملل، اتحادیه آفریقا و اتحادیه عرب برگزار شد.
در بیانیه اولیه، هدف این نشست تقویت تلاش‌های بشردوستانه، یافتن راهکارهای سیاسی برای توقف جنگ، و تضمین دسترسی بدون مانع به کمک‌های امدادی عنوان شده است. با این حال، هیچ‌یک از طرف‌های اصلی درگیر در سودان، نه ارتش این کشور و نه گروه شورشی موسوم به «نیروهای پشتیبانی سریع»، در این نشست دعوت نشده بودند و این موضوع با انتقادهایی از سوی مقام‌های سودان همراه شد. وزیر خارجه دولت مستقر در سودان، عدم دعوت از نماینده رسمی دولت را «غیرقابل قبول» خواند و نسبت به دعوت از کشورهایی که به‌گفته او نقش حمایتی از گروه‌های شورشی دارند، ابراز نارضایتی کرد.
هم‌زمان با برگزاری کنفرانس، گزارش‌ها از حمله گسترده نیروهای پشتیبانی سریع به اردوگاه آوارگان زمزم در نزدیکی شهر الفاشر حکایت دارد که بنا بر اعلام منابع سازمان ملل، طی چند روز گذشته بیش از ۳۰۰ غیرنظامی کشته شده‌اند.
طبق آمار نهادهای بین‌المللی، از آغاز جنگ داخلی سودان در آوریل ۲۰۲۳ تاکنون بیش از ۱۳ میلیون نفر آواره شده‌اند که نزدیک به چهار میلیون تن از آن‌ها به کشورهای همسایه پناه برده‌اند. همچنین حدود ۳۰ میلیون نفر نیازمند کمک‌های فوری بشردوستانه هستند و خطر قحطی و گرسنگی در بخش‌هایی از سودان جدی است.
تردیدها درباره اثربخشی کنفرانس لندن
نشست لندن را می‌توان تلاشی برای جلب توجه افکار عمومی به یکی از شدیدترین بحران‌های انسانی حال حاضر جهان دانست. با این حال، بسیاری از تحلیل‌گران معتقدند که فقدان اراده سیاسی واقعی، غیبت مستقیم طرف‌های سودانی، و رویکرد محافظه‌کارانه کشورهای غربی مانع شکل‌گیری تحول واقعی در مسیر پایان جنگ است.
کارشناسان مسائل سیاسی می‌گویند، هرچند گردآوری کمک‌های بشردوستانه امری ضروری است، اما ممکن است تنها دستاورد عملی این کنفرانس در کوتاه‌مدت باشد. در میدان واقعی نبرد، دو طرف اصلی، یعنی ارتش سودان و گروه نیروهای پشتیبانی سریع، نشانه‌ای از تمایل به سازش نشان نمی‌دهند، و خطر تقسیم عملی سودان همچنان در افق دیده می‌شود.
به عقیده تحلیل‌گران، اگرچه کنفرانس لندن گامی ارزشمند در مسیر «یادآوری رنج مردم سودان» است، اما تا زمانی که منطق منافع ملی و مهار مهاجرت، جایگزین مسئولیت‌پذیری صادقانه و تعهد به صلح نشود، امید به پایان جنگ، همچنان در هاله‌ای از ابهام باقی خواهد ماند.
انتهای پیام/
