مصائب «کیانوش عیاری» در سینما و تلویزیون از «۸۷ متر» تا «کاناپه»

به گزارش شبکه خبری ایران ۲۴، کیانوش عیاری چند سال قبل سریال «۸۷ متر» را برای تلویزیون ساخت که آخرین کار تلویزیونی این کارگردان نام آشنا محسوب میشود.
سال ۱۳۹۹ اعلام شد که ساخت این مجموعه تلویزیونی به اتمام رسیده و آماده پخش است. از آن زمان تا کنون وضعیت پخش این سریال در تلویزیون نامعلوم است و با اینکه چند بارعنوان شد سریال عیاری از شبکه یک پخش خواهد شد، اما این سریال تا کنون به آنتن نرسیده است.
سال گذشته مدیران تلویزیون اعلام کردند که برای انتشار سریال «۸۷ متر» با پلتفرمها در حال مذاکره هستند. پلتفرم روبیکا نیز به عنوان گزینهای برای پخش این سریال عنوان شد، اما این تصمیم نیز نهایی نشد.
سریال «۸۷ متر» که به نظر میرسد هزینه کمی هم صرف آن نشده است، سال ۱۳۹۵ آغاز شد. بعد از وقفههای چندباره در روند تولید که پارهای از آن به کمبود بودجه نسبت داده شد و بخشی از آن به مشکل کرونا، در نهایت زمستان ۹۹ بود که عیاری موفق شد تصویربرداری سریالش را به اتمام برساند.
کیانوش عیاری عنوان کرده بود که «۸۷ متر» را ساخته تا بدهی خود را به صداوسیما بپردازد.
در حالی که بسیاری از بینندگان تلویزیونی پخش سریال «۸۷ متر» به کارگردانی کیانوش عیاری را در سال ۱۴۰۰ انتظار میکشیدند، در نهایت این سریال در جدول پخش برنامههای تلویزیونی آن سال قرار نگرفت و پخش آن به سال بعد موکول شد، اما سال ۱۴۰۱ هم خبری از پخش این مجموعه نبود تا در نهایت اعلام شد اصلا قرار نیست سریال عیاری روی آنتن صداوسیما برود!
این در حالیست که سال گذشته کیانوش عیاری از احتمال پخش سریالش از شبکه یک تلویزوین خبر داده و عنوان کرده بود که در حال مذاکره با تلویزیون است.
مهران رجبی که سریال «۸۷ متر» به ایفای نقش پرداخته درباره وضعیت نامشخص پخش این سریال گفته است: ما در این کار بازی کردیم که پخش نشد ولی دیگر سرک نمیکشیم که چرا پخش نمیشود حتماً صلاح میدانند که نگویند چرا پخش نمیشود.
این بازیگر که در چند اثر کیانوش عیاری با وی همکاری کرده، درباره تجربه «۸۷ متر» با بیان اینکه این سریال دیگر به راحتی قابل پخش نیست، درباره دلایل این اظهار نظر توضیح داده است: ماجرای «۸۷ متر» به خریدن یک خانه برمیگردد و من به عنوان شخصیتی به نام خلیلی در این سریال خانهای را معامله کردم که به افراد دیگری هم فروخته شده بود. این سریال در زمان خود ساخته شده و اگر اکنون پخش شود نیاز به تغییرات زیادی دارد و باید بهروزتر شود؛ از این جهت که ما آن موقع در مورد خانهای صحبت میکردیم که ۴۵۰ میلیون تومان بود، اما حالا به این قیمتها نیست؛ لذا «۸۷ متر» به همین سادگی قابل پخش نیست.
سریال «۸۷ متر» درباره اعضای خانوادهای است که پس از اثاث کشی به خانه جدید متوجه میشوند خانواده دیگری نیز خانه را خریداری کرده و در آن افزون بر مهران رجبی، علی دهکردی، شهین تسلیمی، فریده سپاه منصور، محمد بحرانی، داریوش کاردان و زنده یاد علی انصاریان ایفای نقش کرده اند.
تلویزیون درباره سریال «سرزمین مادری» ساخته کمال تبریزی نیز رویکرد مشابهی داشته است. این سریال در سال ۱۳۹۲ از تلویزیون پخش شد، اما پس از پخش چند قسمت، پخش آن متوقف شده و 10 سال بعد مجددا به روی آنتن تلویزیون آمد.
البته سریال تاریخی کمال تبریزی به خاطر دیلوگهایی درباره یکی از قومیتهای ایرانی، در آن سالها اعتراض تعدادی از نمایندگان و بخشی مردم را به همراه داشت.
اما معلوم نیست تلویزیون چرا سریال عیاری را که از هفت خوان تلویزیون هم گذشته و مشکلات و حاشیههای سریالهای تاریخی را هم ندارد، گردن نمیگیرد و پخش نمیکند!
در شرایطی که از تولیدات تلویزیونی استقبال چندانی نمیشود و پخش سریال کمدی «پایتخت» که مخاطبان را از سالهای گذشته با خود همراه کرده، مدیران تلویزیون را به خاطر افزایش آمار بینندههای تلویزیون ذوق زده میکند، ساخته کارگردان معروف و خوش نامی، چون عیاری در آرشیو تلویزیون خاک میخورد.
باید از مدیران تلویزیون پرسید چرا در حالی که در چند سال اخیر چندین سریال بی کیفیت و کم مخاطب به روی آنتن شبکههای اصلی تلویزیون رفته، ساخته عیاری با حضور بازیگران پیشکسوتی، چون فریده سپاه منصور و سعید پیردوست پیشکش پلتفرمها میشود؟
کیانوش عیاری در سینما نیز با چنین مشکلاتی روبهرو بوده است. سال گذشته تعدادی فیلم سینمایی که موفق به گرفتن پروانه نمایش از سازمان سینمایی نشده بودند، قاچاق شدند.
یکی از معروفترین آنها، «کاناپه» ساخته کیانوش عیاری بود که سال ۱۳۹۵ تولید و به دلیل استفاده بازیگران زن از کلاه گیس توفیق شد.
این در حالیست که اکنون سریال «تاسیان» ساخته تینا پاکروان با بازیگرانی که همگی از کلاه گیس استفاده میکنند، در حال پخش از شبکه نمایش خانگی است.
نسخه با کیفیت فیلم «کاناپه» در اینترنت در سال ۱۴۰۳ به صورت قاچاق منتشر شد. پخش «کاناپه» با واکنش کارگردانش مبنی بر راضی نبودن از تماشای نسخه قاچاق همراه بود.
عیاری در واکنش به پخش غیرقانونی فلیم «کاناپه» نوشت: «این فیلم نیز همچون دیگر آثارم از آبادانیها و شبح کژدم گرفته تا دو نیمه سیب، سفره ایرانی، بیدار شو آرزو، بودن یا نبودن و خانه پدری، هرگز فرصت نمایش عادی در سینما را نیافت و در مسیر اکران با موانع بیشمار مواجه شد.»
وی برای فیلم دیگر خود به نام «خانه پدری» نیز مشقتهای بسیاری کشید. این فیلم سال ۱۳۹۳ به اکران عمومی رسید، اما در همان روز نخست اکران به دلیل وجود یک صحنه خشن از پرده پایین کشیده شد.
پنج سال بعد در سال ۱۳۹۸ دوباره این فیلم با اصلاحات و نیز ردهبندی سنی بالای ۱۵ سال به نمایش درآمد و با استقبال مخاطبان نیز روبهرو شد، اما پس از پنج روز دوباره توقیف شد. در نهایت درهمان سال نسخه لو رفته این فیلم در فضای مجازی منتشر شد.
«خانه پدری» ماجرای چند نسل از یک خانواده را از سال ۱۳۰۸ تا سال ۱۳۷۹ روایت میکند. با وجود اینکه همه داستان در یک خانه قدیمی روایت میشود، این فیلم مخاطب را از لحظه اول تا انتهای فیلم جذب و میخکوب میکند. قصه اصلی درباره یک قتل ناموسی خانوادگی و سنتهای پوسیده قدیمی ضد زن است. «خانه پدری» را اکثر منتقدان ستودهاند.
با تمام این مشکلات و بی مهریها، کیانوش عیاری بارها در عمل ثابت کرده که عاشق سینماست و همه جوره پای این عشق ایستاده است.
عیاری که طی دو سال گذشته درگیر بیماری نیز شده است، درباره وضعیت سلامتی خود گفته بود: سال قبل دکترها به من گفتند یا سینما را انتخاب کن یا زندگی را، ولی تلاش میکنم با آرامش کارم را دنبال کنم.
وی همچنین در پاسخ به این سوال که اگر به گذشته بازگردد باز هم انتخابش سینما خواهد بود یا نه، گفت بود: «باز هم سینما را انتخاب میکردم ولی شاید در کشوری دیگر. من با سینما زندگی خلق میکنم.»
کیانوش عیاری در ابتدای سال جاری ساخت فیلم جدید خود به نام «خر لنگ» را کلید زده و درباره آن گفته است: «این فیلم د باره فوران اولین چاه نفت ایران است و سالهاست که داستانش را در ذهن داشتم، اما اکنون اشتیاق ساخت آن برایم بیشتر است.»
این فیلمساز همچنین سال ۱۴۰۲ فیلم طنز «ویلای ساحلی» را بر روی پرده سینماها داشت که با توجه به ژانر آن، کمی از دیگر ساختههای او فاصله داشت.
عیاری درباره این فیلم گفته بود: «مهمترین دلیلم برای ساخت این فیلم، پول بود، چون میخواهم پروژه دیگری را شروع کنم که تهیهکننده آن خودم هستم و به پول احتیاج دارم.»
و در عین حال افزوده بود: به هیچ عنوان حاضر نبودم بخاطر پول، یک فیلم مبتذل بسازم و معتقدم «ویلای ساحلی» اصلا مبتذل نیست. درواقع مفاهیمی مثل «خیانت در امانت» در ذهنم بود که فکر کردم میتواند مَحمل خوبی برای یک فیلم باشد.
کیانوش عیاری ۲۲ اردیبهشت ماه در سیوششمین نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران حضور یافت و در جشنی که به مناسبت تولد او برگزار شد، عنوان کرد: «من همیشه از بچگی در ذهنم این تصور را داشتم که یک روز فیلمساز خواهم شد و گاهی به شوخی هم میگویم که وقتی به دنیا آمدم از قابله پرسیدم که سینما در ایران اختراع شده است؟!»