آیا دفاع رئیس مجلس از «رپ»، از محدودیت های این ژانر موسیقی می کاهد؟

به گزارش خبرنگار موسیقی شبکه خبری ایران24، جنگ تحمیلی 12 روزه از ابعاد مختلفی باعث شد به مسائل با نگاهی نو بنگریم. شاید بتوان مهمترین نکته مثبتی که از دل سیاهی جنگ اخیر حاصل شد را همدلی و اتحاد عنوان کرد. از جریانهای سیاسی گرفته تا فعالان حوزه فرهنگ و هنر، شاهد یک همدلی منحصر به فرد بودیم که در آن روزهای سخت، به اوج خود رسید.
در این بین موسیقی را میتوان یکی از نقاط برجسته این روزها قلمداد کرد. اینجا موسیقی نشان داد که هنر و هنرمند در بحبوحه شرایط غیر عادی چقدر میتواند تاثرگذار باشد تا آنجا که رهبر معظم انقلاب اسلامی در مجلس عزاداری امام حسین (ع) در حسینیه امام خمینی(ره)، از محمود کریمی مداح اهل بیت(ع) خواستند تا سرود «ای ایران» را بخواند.
این یعنی کارکرد موسیقی و بدین معناست که رهبر معظم انقلاب هم به موسیقی اهتمام دارند و به نوعی دری گشوده شد تا محدودیتهای غیر سازنده و تعصبگونه برخی اقشار و مسولان از موسیقی و کارکرد فاخر و پیشرونده آن، کنار زده شود.
روند اعلام موجودیت موسیقی و همراهی این هنر با شرایط اخیر نشان داد که هنرمندان فارغ از هر نگاه و اندیشهای، برای تمامیت ارضی و برای وطن، نه تنها از موسیقی بلکه حاضر به فدای جان خود هستند.
یکی از نمونههای برجسته کسی نبود مگر محسن چاووشی که در روزهای اوج دفاع از میهن، آهنگ «علاج» را خواند که بیشترین تاثیر مثبت بر همدلی، سلحشوری و لزوم واکنش عمومی جامعه علیه رژیم صهیونیستی را به هر شنوندهای منتقل کرد.
و اما نکته مهم این روزها شاید حضور و فعالیت رپرهای داخلی ایران بود که با انتشار آثار خود نشان دادند که چقدر میتوانند با شرایط روز جامعه خود همپا و همدل باشند.
این مساله آنچنان نمودی یافت که محمدباقر قالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی در گفت وگوی تلویزیونی اخیر خود، به صراحت و با تقدیر از رپرهای ایرانی به این مساله ورود کرد.
قضیه حمایت مسولانی در سطح قوه مقننه از جنبه محدودیتها و ممنوعیتهایی که تا این روزها بر موسیقی رپ در کشور حاکم بوده، تحولی قابل ملاحظه محسوب میشود زیرا میتوان تایید و تصدیق کارکرد و موضعگیری رپ داخلی آن هم از زبان رئیس قوه مقننه را نقطه عطفی در راهگشایی مسیری دانست که سالهاست دلسوزان موسیقی به آن قائل بودهاند.
بسیاری از کارشناسان و دغدغهمندان موسیقی سالهاست خواستار رفع ممنوعیت و حتی حضور موسیقی رپ در رویدادهای برجسته موسیقی همچون جشنواره بینالمللی موسیقی فجر هستند که متاسفانه تا همین جشنواره آخر و تلاشهایی که برای این مهم صورت گرفته بود اما به ثمر نرسید.
مساله نشان میداد که بسیاری از مسولان و مدیران میانی از دبیر جشنواره فجر تا مدیرکل دفتر موسیقی و نهادهای ذیربط و حتی تا شخص وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، علیرغم اقناع در حمایت از این ژانر موسیقی، اما هنوز نگاهشان به تایید یا واکنش سطوح بالاتر تصمیمگیری بوده است.
حالا اما شرایط، کارکرد، موضعگیری و بلوغ موسیقی رپ نشان میدهد که مسولان باید این ژانر موسیقی را جدیتر در عرصه رسمی فعالیتهای فرهنگی هنری کشور به رسمیت بشناسند.