جهانگیر الماسی: مختصات کار همایون شجریان با «اندی» تفاوت دارد/عاشق حسین علیزاده هستم

جهانگیر الماسی در بخشی از گفتگوی اختصاصی با ایران 24 در واکنش به سخنان جنجال برانگیز کیانوش عیاری در مقایسه شجریان با اندی گفت: این کار آقای عیاری تحلیل نیست. اگر اعتقاد واقعی یک نفر اینچنین باشد که نشان دهنده طبقه اجتماعی، فرهنگی و نگاه اوست و باید ببینیم در حوزه ارتباطات به چه گونه است.
وی افزود: ولی من با فیلم جدیدی که از آقای عیاری دیدم فکر کنم اسمش «ویلای ساحلی» بود به نظرم پر بیراه نگفته و نظرش در مورد موسیقی شجریان و اندی در همین راستا و نوع نگاه قابل اثبات است.
الماسی اظهار داشت: واقعیت امر این است که آقای همایون شجریان در حال حاضر در عرصهای دیگر اوج گرفته و پرواز میکند. و انصافا هم یادگار خوبی از پدر بزرگوارش است برای اینکه من نگاه که میکنم میبینم کارهایی که دارد انجام میدهد، شاید هم اگر حنجرهاش هنوز به حد استاد نرسیده اما در عرصهای بدیع و تازه پرواز میکند که بسیار ارزشمند است. کار همایون شجریان برای موسیقی ایران ارزشمند است. شما این همه جوان را با نگاه امروزی به این نوع موسیقی جذب کنید بسیار ارزشمند است. چون مبارزه سیاسی که نیست بالاخره جناحی را با تفکر حزبیات به سمت خودت جذب کنی و مثلا بگویی «اِمینِم» خوب است و همه همفکرانت آن را گوش کنند. اینجا ارتباطی مستقیم و صرفِ موسیقایی است و در شرایطی است که هرکسی هرچیزی که دوست دارد انتخاب میکند، بشنود.
وی گفت: نمیتوان نادیده گرفت که همایون شجریان دارد راه درستی را در موسیقی میپیماید. شما ببینید برای همین جنگ 12 روزه، عکسالعملی که همایون شجریان نشان داد در قبال ایران زمین خیلی قشنگ بود. همین دغدغه که میخواست در این برهه دل مردمش را شاد کند، حالشان را بهتر کند که نشان از یک هوش، حکمت و دانش در این هنرمند است.
هنرپیشه پیشکسوت سینما تاکید کرد: من عاشق حسین علیزاده میشوم وقتی میبینم خود را عضو جمعیت ایران میداند و این به معنای واقعی و ملموساش نمایانگر بهایی است که برای آن پرداخته میشود. همینطور در مورد همایون شجریان و این مورد احترام من است.
وی افزود: قطعا خوانندهای مثل اندی هم خوب است و سالها مردم صدای او را گوش دادهاند و هر کدام در جایگاه خود خوب بودهاند منتها این موسیقی، موسیقی خاصی است و کارکردش برای اوقات فراغت است. حالا دیگر این سلیقه است که مثلا من از همایون شجریان خوشم نیاید و از علیرضا افتخاری خوشم بیاید. نکته مهم این است که نباید اینها را با هم مقایسه کرد! اصلا مختصات کار همایون شجریان با مختصات کار آقای اندی خیلی با هم فاصله و تفاوت دارد.
الماسی به نکته جالبی در خصوص رویکرد همایون نسبت به پدرش اشاره کرد و گفت: همایون شجریان مثل پدر بزرگوارش سعی میکند با حنجره صوت بسازد.
بازیگر فیلم سینمایی «بانی چاو» توضیح داد: همایون شجریان تنها خوانندهای است که من متوجه شدهام چقدر برای سکوت، ارزش قائل است! به قول آیزنشتاین که میگوید «سینما یعنی اندازههای سکوت» یا آثار جان کیج که در موسیقی به مقوله سکوت میپردازد. آقای شجریان هم در کارهایش در جای گذاری سکوتها حرف میزند و نتهای موسیقی را جلوهگر میسازد. این یعنی درک همایون از موسیقی مربوط به دنیایی است که از دنگ دنگ و صداهای بسیار شلوغ و بی وقفه و سکوت، متفاوت و جداست. شما با هر سکوت بهجا، نتی را با جلوه بهتر و بیشتری میشنوید. البته آن نوع موسیقی هیجانی و شلوغ هم خوب است اما مختص سن و سال خودش است و باید از آن مرحله بگذری تا به سکوت در موسیقی برسی!
الماسی افزود: نمونهاش در سینما، کوروساوا است که اتفاقا آقای کیانوش عیاری خیلی به او علاقه مند است. من نمیدانم چرا کیانوش عیاری این حرف و مقایسه را عنوان کرده چون میدانم آدم سطحیای نیست و آدمی عمیق است و درکی بسیار خوب دارد. کیانوش در سینما تلاش کرد و راه تازهای را در پیش گرفت. کیانوش عیاری تنها کسی است که در سینمای بعد از انقلاب لقب سینماگر مولف گرفت و به درستی هم، این عنوان به او تعلق گرفت. حالا اگر به من بد کرده و الان رابطه چندان خوبی نداریم این باعث نمیشود که من پا روی حق بگذارم و در مورد قابلیتها و تواناییها و جایگاهش در سینما نگویم. ولی با این اوصاف میگویم: «کیانوش! کجایی؟ لطفا زودتر طلب منو بده!».
وی گفت: حیف است! به نظرم زمانش رسیده که بیشتر هم را دوست داشته باشیم. یاد گرفتهایم که راحت به هم بد و بیراه بگوییم. به راحتی روی هم خط میکشیم و این خیلی حیف است!