اگر مردم اعتراض نکنند باید شک کرد/حداقلهای معیشت مردم به خطر افتاده
به گزارش ایران۲۴، در سالهای اخیر شتاب فزاینده تورم، دریافتی اقشار مختلف جامعه را به ارقامی ناچیز تقلیل داده است؛ بهگونهای که طبقه متوسط ناچار به حذف کامل نیازهای غیرضروری شده و اقشار کمدرآمد نیز در تأمین حداقلهای معیشتی خود با ناتوانی جدی مواجهاند. در چنین شرایطی، تداوم پرداخت یارانه و توزیع دورهای سبدهای حمایتی برای دهکهای پایین، نه تنها نتوانسته پاسخی متناسب با حجم گسترده گرانی و جهش بیسابقه قیمتها باشد، بلکه عملاً کارکرد حمایتی خود را از دست داده است.
کوچکتر شدن مستمر سفره خانوار و تشدید فشارهای اقتصادی در ماههای اخیر، اکنون به بستری برای اعتراض بازاریان بدل شده است؛ بازاریانی که هر بار ناچارند کالاهای خود را با نرخهای جدید ارز تأمین کنند، آن هم در شرایطی که شاید دیگر خریداری باقی نمانده باشد. اعتراضاتی که در روزهای اخیر شکل گرفته، نه از سر مطالبه رفاه یا آزادیهای مدنی، بلکه از بیم بقاست.
این اعتراضها واکنش مستقیم سخنگوی دولت را نیز در پی داشت. فاطمه مهاجرانی، روز سهشنبه ۹ دیماه، با تأکید بر به رسمیت شناختن اعتراضها نسبت به وضعیت معیشتی، «سبد کالا» و «اعتبار» را دو راهکار دولت برای پاسخ به مطالبات مردم عنوان کرد؛ راهکارهایی که پیشتر نیز بهعنوان مسکنهای اقتصادی مورد استفاده قرار گرفتهاند و اکنون، به باور بسیاری، شاید حتی به اندازه یک چسب زخم هم کارایی نداشته باشند.
عقیل عزتی جامعهشناس، در گفتوگو با ایران۲۴، درباره اعتراضات چند روز اخیر به گرانیها و تورم سرسامآور عنوان کرد: اعتراض حق مردم است. در این وضعیت معیشتی که ما به عینه در کف جامعه میبینیم، اگر مردم اعتراض نکنند باید شک کرد! حداقلهای معیشت مردم و تامین ضروریات زندگی به خطر افتاده است؛ طبیعی است که این اتفاق بیفتد و اعتراض شکل بگیرد.
وی تاکید کرد: جامعه و مردم تا یک جاهایی تحمل میکنند و این نارضایتیها انباشته میشود. اگر جواب داده نشود ممکن است که ابعاد خیلی بدتری پیدا کند و همه این وسط ضرر کنند.
عزتی بیان داشت: اعتراض حق مردم است. این اعتراض باید به رسمیت شناخته شود و باید با آن درست برخورد کرد. ریشههای این اعتراضها و وضعیت را باید شناسایی کرد و در جهت حلش برآمد. اگر ساختار از حل این مشکل برنیاید، طبیعتا این اعتراضها گستردهتر خواهد شد. برخوردهای تند و خشن هم این آتش را شعلهورتر میکند.
فعال اجتماعی در پاسخ به اینکه چرا اعتراضها از محلههای جنوب شهر آغاز شده است، گفت: به نظرمن، چون به صورت سنتی بازار در نیمه جنوبی شهر واقع شده و بازار تهران، بازار شوش و پاساژعلاءالدین همگی در در قسمت جنوبی شهر قرار گرفتهاند، حرکتهای صنفی هم بیشتر در همان فضاها شکل میگیرد، و گرنه در فضاهای مسکونی در جنوب شهر من تا کنون تحرکاتی ندیدهام، البته این به این معنی نیست مه مردم معترض نیستند.
عزتی که در حوزه کمک به نیازمندان و اقشار کم درآمد فعال است، درباره اوضاع بد اقتصادی در سالهای اخیر بیان داشت: ما به عنوان یک انجیاو که به خانوادههای نیازمند خدمات میدهیم، در گذشته خیلی کم شاهد این بودیم که مردم خودشان بیایند درخواست کمک کنند، اما الان من روزی ۲ -۳ تا مراجع دارم که در تامین حداقلهای زندگی خود ماندهاند، در حدی که حتی دو کیلو برنج هم نمیتواند بخرند. گاهی به ما میگویند برنج خارجی در بازار نیست جایی را میشناسید که برنج ارزان بتوانیم تهیه کنیم؟! این افراد با دو بسته ماکارانی خوشحال میشوند. اینکه میزان درخواستها انقدر زیاد شده، برای ما که حداقل ۱۵ سال است در این حوزه هستیم اتفاق جدیدی بود. در محدوده گلابدره یک موردی داشتیم که مددکارمان را فرستادیم برای بازدید؛ طی بازدید دیدیم که اینها واقعا یخچالشان خالی است و چیزی برای خوردن ندارند. خیلی شرایط ناگوار است. امیدوارم مسوولین امر متوجه این قضیه باشند.
