به گزارش رسانه تحلیلی تصویری بهمن به نقل از فارس، آفرینش ما برای آن است که بندگی خدا کنیم، یعنی از او اطاعتی همه جانبه انجام دهیم. حال چه کسی می‌تواند چنین اطاعتی انجام دهد در حالی که هنوز خودش از خدا و دین او و دستورهایی که به بنده‌اش داده راضی نیست؟!
حجت‌الاسلام محسن رفیعی وردنجانی کارشناس مذهبی در گفت‌‌وگو با فارس در این باره گفت: قبل از آن که خدای متعال، بنده خود را راضی کند آن فرد باید به فهم و جایگاهی برسد که خود از خدایش راضی و خشنود باشد؛ چنان که قرآن کریم خطاب به نفس مطمئنه می‌فرماید: «ارْجِعی إِلى رَبِّکِ راضِیَةً مَرْضِیَّةً؛ (سوره فجر، آیه ۲۸) بازگرد به سوى پروردگار خویش خشنود خشنودشده.»
رضایت بنده از خدا چگونه حاصل می‌شود؟
وی ادامه داد: پس اولین سؤال این است که چگونه می‌توانیم نسبت به خداوند حقیقتاً رضایت داشته باشیم؟ از خداییِ خدا، دینش، دستوراتش، نحوه آفرینشمان، شرایط زندگی مان و... چنین جایگاهی نیاز به تمرین و پرورش در قالب اردویی کارگاهی دارد. بی شک ماه مبارک رمضان، اردوی تربیتی و پرورشی خدای متعال برای مؤمنان است تا در ضیافتی معنوی و منحصر به فرد، فهم و عملکرد خود را برای نائل شدن به رضایت الهی ارتقاء دهند.
رضایت طلبی در آیینه ادعیه ماه مبارک رمضان
حجت‌الاسلام رفیعی با اشاره به رضایت‌طلبی از خدا در ادعیه ماه رمضان گفت: در فرازی از مختصرترین دعای سحر و همچنین در فراز پایانی دعای ابوحمزه ثمالی چنین می‌خوانیم: «اللّهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُکَ إِیماناً تُباشِرُ بِهِ قَلْبِى، وَیَقِیناً حَتّى أَعْلَمَ أَنَّهُ لَنْ یُصِیبَنِى إِلّا مَا کَتَبْتَ لِى، وَرَضِّنِى مِنَ الْعَیْشِ بِما قَسَمْتَ لِى، یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ؛ (مفاتیح الجنان، اعمال مشترک سحرهای ماه مبارک رمضان) خدایا از تو ایمانی می‌خواهم که دلم آن را لمس کند و باوری می‌جویم که بدانم هرگز چیزی به من نمی‌رسد، جز آنچه تو برایم مقرّر کردی، مرا از زندگی به آنچه نصیبم فرمودی خشنود ساز.»
خدایا به آنچه نصیبم کردی خشنودم ساز تا چیزی از کسی نخواهم
این کارشناس مذهبی ادامه داد: در دعای دیگر سحر نیز چنین مسألت می کنیم: «اللّهُمَّ رَضِّنِى بِما قَسَمْتَ لِى حَتَّى لَاأَسْأَلَ أَحَداً شَیْئاً؛ (مفاتیح الجنان، اعمال مشترک سحرهای ماه مبارک رمضان) خدایا به آنچه نصیبم کردی خشنودم ساز تا چیزی از کسی نخواهم.» این نکته بسیار جالبی است که حتی رضایت از اراده الهی نیز به عنوان درخواست مطرح می‌شود یعنی بنده از خدا می‌خواهد که او را نسبت به آنچه برای او مقدر کرده راضی کند. در توضیح این مطلب می‌توان گفت: رضایت، یک امر درونی است و اگر باطن انسان آلوده و تاریک باشد طعم مقدرات الهی را تلخ یا نعوذ بالله ناعادلانه می‌بیند و کدورتی از آن در خود نگاه می‌دارد و این، به معنای عدم رضایت از افعال و اراده خداست.
وی رضایت بنده از خدا را نشانه رضایت خدا از بنده دانست و گفت: از طرف دیگر، راضی شدن از خدا و خواست او که همراه با محبتی عمیق نسبت خدای متعال است نشانه رضایت متقابل خدا از بنده مؤمن خویش است؛ چنان که در دعای وداع با ماه مبارک رمضان به خیر بودن قضای الهی اعتراف می‌کنیم و می‌گوییم: «وَ قَضَاؤُک خِیَرَةٌ؛ (صحیفه سجادیه، دعای چهل‌وپنجم) و فرمانت خیر است.»
ماه مبارک رمضان فرصتی برای جلب رضایت خدا است
حجت‌الاسلام رفیعی ماه مبارک رمضان را فرصتی برای جلب رضایت خدا دانست و گفت: اردوی یک ماهه ماه مبارک رمضان که در آن شیاطین در غل و زنجیر می‌شوند. در این راستا پیامبر (ص) می‌فرمایند: إِذَا طَلَعَ هِلَالُ شَهْرِ رَمَضَانَ غُلَّتْ مَرَدَةُ الشَّیَاطِینِ وَ فُتِحَتْ أَبْوَابُ السَّمَاءِ وَ أَبْوَابُ الْجِنَانِ وَ أَبْوَابُ الرَّحْمَةِ وَ غُلِّقَتْ أَبْوَابُ النَّارِ. آن هنگام که هلال ماه رمضان سر برآورد، شیطان هاى رانده شده به زنجیر کشیده مى شوند، درهاى آسمان و درهاى بهشت و درهاى رحمت گشوده، و درهاى دوزخ فرو بسته خواهد شد. (الکافی (ط - الإسلامیة)، ج۴، ص: ۶۷) به معنای آن است که فشار وسوسه شیاطین برداشته می‌شود و فرصت برای تعالی و رشد، بیش از پیش فراهم است. بنابراین، در این ماه تمرکز بر روی تربیت و پرورش نفس خود انسان است تا در این مدت به اندازه‌ای مصفا و قدرتمند شود که در مواجهه با شیاطین، مطمئن و قابل اعتماد و قوی شود. تربیت نفس، مهمترین کاری است که باید در این ماه انجام دهیم. به راستی چقدر خودمان، ضعف‌ها و قوت‌ها، فرصت‌ها و تهدیدهای درونی خود را می‌شناسیم؟!
