همزمانی بحران اوکراین و مذاکرات وین گمانه‌هایی درباب احتمال معامله و بازی پنهانی روسیه وآمریکا مطرح ساخته است. اما به نظر در بحران اوکراین می‌توان فرصت‌های مثبتی در جهت منافع ایران دید.

به نظر می‌رسد وضعیت اداره جبهه مقاومت پس از سردار سلیمانی تغییر کرده است. این تغییر الزاما بد نیست اما خطراتی را هم ممکن است به بار بیاورد.

صورت دوم و مهم مذاکره نه در وین که در پایتخت‌ هر کشور رقم می‌خورد. روحانی با خیال بازنمایی ویرانه از کشور در محاسبات خود فکر می‌کرد که به پیشبرد مذاکره کمک می‌کند. رئیسی اما طرح متمایزی را دنبال می‌کند و در همین مدت کوتاه هم توفیقات بسیاری داشته است.

ایران با اینکه نتیجه اقتصادی از مذاکرات می‌خواهد اما با منطق اقتصادی مذاکره نمی‌کند. تمرکز بر ابعاد حقوقی توافق، فرایند مسئله را سخت و پیچیده می‌کند. شاید درخواست بیاینه سیاسی از کنگره آمریکا را بتوان جدیدترین نمونه از عوارض این شکل مذاکره دانست.

جمهوری اسلامی باید به حد مقدور اجزای یک ساختار مطلوب از قدرت سیاسی و اقتصادی را در افغانستان کنار هم قرار دهد. همین تاکید بر فراگیری دولت از مهم‌ترین اقدامات است.

پروژه اخراج آمریکا، پروژه‌ای مجرب و آزموده شده است. 23 اکتبر 1983 این پروژه توسط محور مقاومت کلید خورد و در همان روز هم به پایان رسید.