به گزارش رسانه تحلیلی تصویری بهمن به نقل از مهر، حجت‌الاسلام سید محمدباقر علوی تهرانی، سخنران مذهبی در مراسم عزاداری شب نهم ماه محرم مسجد حضرت امیر (ع) اظهارداشت: تمام آنچه در جلسات گفته شد، برای رسیدن به این جمله بود که امیرالمومنین (ع) در نامه‌ای به مالک اشتر می‌فرماید: دین در دست انسان‌های شرور گرفتار شده است. انسان‌های شرور، افرادی که در فضای دین، تابع هوای نفس هستند و به واسطه دین دنیا را طلب می‌کند. پس اگر کسی دین‌دار باشد اما به دنبال هوای نفس و دنیا طلبی باشد، در زمره همان افرادی هستند که دین را اسیر کرده‌اند.
وی ادامه داد: امیرالمومنین در دعای صنمی قریش که آن را در قنوت نماز و سحر و خلوتش می‌خواند، می‌فرماید: «خدایا لعنت کن دو بت قریش و دو مشرک آن را و دو سرکرده ضلالت را و آن دو دروغ‌پرداز را و دو دختر آنان را کسانی که فرمانت را زیر پا نهادند، و وحی تو را نپذیرفتند، و نعمت تو را انکار کردند و نافرمانی پیامبرت را کردند، و دینت را واژگون نمودند و قرآنت را تحریف کردند، و احکام تو را بی‌ثمر گذاردند» این منظور سران سقیفه است که دین در دست آنان اسیر شده است.
همه عالم مدیون امام حسین (ع) هستند
علوی تهرانی گفت: معاویه بنا داشت نام پیامبر (ص) را حذف کند و فرزند او یزید هم می‌گفت بنی‌هاشم اعراب را به بازی گرفتند و اصلاً وحی در کار نبوده است. دین در دست این افراد اسیر شده است.
این استاد اخلاق تصریح کرد: معاویه دو بیانیه برای مبارزه با اسلام داشت. اول به استاندارانش دستور می‌دهد تا هرکس که بر فکر و دین علی (ع) بکشند و دوم بنی‌امیه در ۵۰۰ سال حکومت، هرکس را که نامش، علی بود، می‌کشت. این سیاست موجب شد که در ۲۰۰ - ۳۰۰ سال کسی جرأت نکند، نام فرزندش را علی بگذارد. یزید گفت از وحی خبری نیست و یک سال به بیت‌الله حمله کرد، یک سال به مدینةالرسول حمله کرد و در سال سوم به ابن‌الرسول (ص) حمله کرد. این یعنی بی‌دینی تمام.
وی با اشاره به اینکه در آن زمان نیاز بود تا دین را نجات دهند که این کار را امام حسین (ع) انجام داد، افزود: امام فرمود: «ان کان دین محمّد لم یستقم الّا بقتلی فیا سیوف خذینی؛ اگر دین محمد جز با کشته‌شدنم پایدار نمی‌ماند، پس ای شمشیرها! مرا دریابید» او کشته دین شد تا دین بماند؛ پس بزرگداشت امام حسین (ع)، بزرگداشت دین است.
علوی تهرانی گفت: اسلام نبوی الحدوث و حسینی البقا یعنی اسلام توسط امام حسین (ع) بقا پیدا کرد و تا آخر قیامت همه عالم مدیون امام حسین (ع) هستند.
