رسانه تحلیلی تصویری بهمن، گروه فرهنگ و اندیشه - محمد دیبا: اتفاق تلخی این روزها در فضای فرهنگی کشور در جریان است که متاسفانه کمتر به آن اشاره شده است. یک موسسه فرهنگی و انتشارات کتاب به دلیل بدهکاری به بانک، در آستانه تعطیلی قرار گرفته است. انتشارات اسم، که در سالهای اخیر برای کتاب بازها نامی آشنا است در دوران کرونا دچار بحران مالی شد. این مجموعه برای جلوگیری از ورشکسته شدن وام اخذ کرد و امروز در بازپرداخت آن به مشکل برخورده است. بانک نیز اخطار هایی مبنی بر مصادره دفتر اصلی مجموعه داده است. این شرایط در حالیست که مجموعه اسم از فعالترین و مهمترین موسسات فرهنگی بوده است.
حمایت؛ لطف یا ضرورت؟
بنیانگذار و مدیر عامل گروه فرهنگی اسم، آقای سعید مکرمی روز گذشته در پیج شخصی خود پستی منتشر کرد که
مجموعه اسم در گام نخست از یک مغازه در خیابان انقلاب با فاصله از راسته کتاب فروشها آغاز به کار کرد و در طی ده سال تبدیل به یکی از جدی ترین انتشاراتی های کشور شد.
شرحی از وضعیت کنونی و تاریخچه موسسه اسم است. ایشان در این پست، چند گام شکل گیری این گروه فرهنگی را توضیح می دهند. مجموعه اسم در گام نخست از یک مغازه در خیابان انقلاب با فاصله از راسته کتاب فروشها آغاز به کار کرد و در طی ده سال تبدیل به یکی از جدی ترین انتشاراتی های کشور شد. اما متاسفانه امروز به دلیل کمبود منابع ملی در آستانه ورشکستگی قرار دارد.
کرونا علاوه بر خسارات جانی زیادی که بر جامعه وارد کرد؛ برای کسب و کار ها نیز هزینه اقتصادی سنگینی داشت. کمتر کاری را می توان یافت که در دوران بزرگترین همه گیری قرن بیست و یکم، دچار بحران مالی نشده باشد. مجموعه هایی که دارای حمایت مالی بودند با هر سختی که شده این دوران را سپری کردند، اما یک بخش عظیمی از فعالیت ها خصوصا در زمینه فرهنگ برای ادامه فعالیت چاره ای جز اخذ وام نداشتند.
در این بین بسته های حمایتی نیز توسط دولت و دیگر نهاد ها تدارک دیده شد، اما در بسیاری از موارد کفاف تسویه بدهی ها را نمی داد. مجموعه های فرهنگی و انتشاراتی ها در مواجهه با بحران های اقتصادی، معمولا آسیب پذیر ظاهر می شوند. پا گرفتن کار فرهنگی زمان بسیاری می برد و زمین خوردنش چشم به هم زدنی بیش طول نمی کشد.
متاسفانه فرهنگ در دوران بحران اقتصادی، برای حمایت در اولویت قرار نگرفت. این اتفاق ناشی از یک تصور غلط از کار فرهنگی است. نگاه حسابگرانه ای که کوتاه مدت فقط در پی سود و زیان است. دیدگاهی که آینده بلند نزد آن بی معناست؛ نگرشی که هزینه تعطیلی یک مجموعه فرهنگی که با خون دل تاسیس و تقویت شده را درک نمی کند.
حمایت از گروه های فرهنگی از جمله اسم و دیگر مجموعه هایی که نیاز به حمایت دارند لطفی از سوی ارکان مدیرتی نیست؛ بلکه سرمایه گذاری بلند مدت و زیربنایی است. پرچم داران کتابخوانی و علم خواهی در جامعه همین گروه های هنری و فرهنگی هستند که بسیاری از آنها ملتزم به آرمان های ملی و مذهبی ایرانی-اسلامی هستند. موسسات و مجموعه هایی که امروز بسیاری از آنها در مضیقه مالی قرار دارند. سرمایه گذاری و تقویت اهالی فرهنگ چه به عنوان سیاست کلان و چه به تک به تک، نتیجه اش تربیت نیروهای متخصص و کارآمد و تولید علم خواهد بود و رها کردن مجموعه هایی که اسم نمونه ای از آنهاست خیانتی عظیم خواهد بود.
تعطیلی انتشارات؛ فاجعه ی خزنده
اسم اگر تعطیل شود، چند روزی رسانه ها برایش شمع روشن می کنند و تسلیت می گویند. بعد یک هفته شاید فراموش شود که روزگاری چنین انتشاراتی وجود داشته است؛ در طولانی مدت اما افسوس تعطیلی اسم و اسم ها بر دامن فرهنگ ما خواهد ماند. اگر ورشکستگی ها تبدیل به موج شوند و سرمایه گذاران از این بازار رنجور خروج کنند؛ آنگاه ممکن است این تهدیدی که امروز فرهنگ ما با آن مواجه است تبدیل به بحران شود.
|انتهای پیام|
