رسانه تحلیلی تصویری بهمن، گروه امنیت ملی و سیاست خارجی: میخائیل گورباچف در ۲ مارس ۱۹۳۱ در روستایی در نزدیکی استاوروپول در روسیه کنونی به دنیا آمد. او بین سال‌های ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۱ دبیرکل حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی بود که البته پس از یک کودتای سیاسی در دسامبر ۱۹۹۱ این حزب به کلی فروپاشید و اتحاد جماهیر شوروی از میان رفت.
همه افرادی که گورباچف را به نحوی می‌شناختند او را شخصیتی به ظاهر آرام، با رویی گشاده می‌دانستند که افکار سیاسی بنیادینی را در ذهن داشت. وی به اصلاحات گسترده سیاسی و اقتصادی خود در اتحاد جماهیر شوروی مشهور است. اقداماتی که مدت کوتاهی پس از اعمال آن‌ها اتحاد جماهیر شوروی به دلیل مشکلات عدیده اقتصادی و نارضایتی‌های عمومی فروپاشید.
گورباچف به دلیل اقدامات سیاسی خود که به عقیده بسیاری بنیادین و یک باره صورت گرفت چهره محبوبی در روسیه کنونی نبود. بسیاری او را مسبب اصلی فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی می‌دانند و می‌گویند تفکرات و اصلاحات وی ریشه به تیشه شوروی سابق زد. اما بسیاری هم او را رهبری زیرک و توانمند از لحاظ سیاسی می‌دانستند، زیرا معتقد بودند به درستی باور داشت که اصلاحات اقتصادی همزمان باید با اصلاحات سیاسی صورت پذیرد و حرکت موازی این دو با هم را برنامه ریزی کرده بود.
گورباچف در زمان رهبری اتحاد جماهیر شوروی باور داشت که کشور به اصلاحات بنیادینی نیز دارد که اساس و بنیان آن شفافیت و دوری از بروکراسی در ساز و کار‌های دولتی است. وی به عنوان رهبر اتحاد جماهیر شوروی همواره از اصلاحات دموکراتیک حمایت می‌کرد. گورباچف از طرفداران پر و پا قرص سیاست‌های گلاسنوست یا همان سیاست باز بودن ایده‌ها و پرسترویکا یعنی سیاست تجدید ساختار بود. او تلاش‌های زیادی برای خلع سلاح و غیرنظامی کردن اروپای شرقی انجام داد.
گورباچف در سال ۱۹۸۹ رییس مجلس شورای عالی شوروی شد. وی نقش کلیدی در پایان دادن به تسلط اتحاد جماهیر شوروی پس از جنگ جهانی دوم بر اروپای شرقی داشت. گورباچف به برداشتن پرده آهنین دیرپایی که دولت‌های کمونیستی شرقی را از کشور‌های غیرکمونیستی غربی جدا می‌کرد، کمک کرد. در امور خارجی، گورباچف روابط دوستانه تری با کشور‌های غیرکمونیست، از جمله و به ویژه با آمریکا بنیان کرد. او با رونالد ریگان رئیس جمهور آمریکا برای کاهش تنش سیاسی و نظامی بین دو کشور همکاری‌های زیادی انجام داد. او با این کار به پایان جنگ سرد کمک کرد و به همین دلیل در سال ۱۹۹۰ جایزه صلح نوبل را برای "نقش پیشرو در روند صلح" در اروپا دریافت کرد.
پس از استعفای گورباچف در ۲۵ دسامبر ۱۹۹۱ از ریاست جمهوری اتحاد جماهیر شوروی و فروپاشی این اتحادیه یک انجمن آزاد از کشور‌های مستقل در اوایل سال ۱۹۹۲ که توسط رهبران منتخب روسیه، اوکراین و بلاروس (بلوروس) اداره می‌شد، فعالیت خود را آغاز کرد. در آن زمان بوریس یلتسین رئیس جمهور روسیه بود. دولت روسیه در زمان یلتسین بسیاری از مسئولیت‌های اتحاد جماهیر شوروی سابق را بر عهده گرفت. نارضایتی از دولت یلتسین باعث شد که گورباچف در سال ۱۹۹۶ برای ریاست جمهوری روسیه نامزد شود. تلاش گورباچف برای ریاست جمهوری، اما این بار ناموفق بود: او کمتر از ۱ درصد کل آرا را به دست آورد و برای همیشه از ایفای نقشی دوباره در دنیای سیاست بازماند.
او، اما در سال‌هایی که به ظاهر نقشی در دنیای سیاست نداشت برای رسیدن به اهدافش همه کار کرد. یکی از اقداماتش که در آن زمان سر و صدای زیادی به پا کرد حضور گورباچف در تبلیغات پیتزا هات و لویی بود. او با حضور در این فیلم تبلیغاتی تلاش کرد برای اهداف آینده خود و تامین مالی طرح‌های بنیادش پول جمع آوری کند.
به طور کلی میخائیل گورباچف بیش از آنکه رهبری محبوب در داخل کشور خودش باشد در جهان قابل احترام بود. او به دلیل تلاش برای رهایی مردم سرزمینش از چنگال کمونیسم به شهرت و محبوبیت زیادی در بین کشور‌های جهان رسید و برای آن جایزه صلح نوبل هم دریافت کرد. اما همین رویکرد او در داخل انتقاد‌های زیادی به همراه داشت.
میخائیل گورباچف در نهایت پس از تحمل یک دوره طولانی از بیماری نهایتاً در شامگاه سه شنبه در سن ۹۲ سالگی از دنیا رفت.
انتهای پیام
